Our Future holds

Chapter 1: It started here...

Do you believe in God? Some of you don't, some of you might, but do you think your faith is already stronger to beat your problems in your life? Maybe we should ask the stories of these Girls.

Introduction:

Vera's POV:

"Good morning, Miss Vera, you will be late in class if you don't wake up now!" the maid said.

"No! No! I'm not going to make that mistake again!"

Bigla na lang akong nagising sa bangungot ko. Buti na lang ginigising na ako ni Manang. I said my morning prayer and binuksan ko ang pintuan at pumasok si manang.

"Manang, buti na lang ginising nyo ako, baka kasi binabangungot parin ako hanggang ngayon." I spoke.

"Ano ba yang bangungotmo di parin nawawala hanggang ngayon. Hay naku! Hali ka na, nandun na ang breakfast mo sa lamesa sa baba." Manang said habang nagagalit at pinagmamadali ako.

"Manang, I'm off to school na po, Ingat po kayo, Mwuahh!" sending her a flying kiss before I go.

Gabrielle's POV:

"Ma! Aalis na akong bahay, Ingat po kayo!" sabi ko kay mama.

"Anong oras na ba? maaga pa pala, Uy Mia! Saglit hintayin mo ako!" sigaw ko.

"Bri, buti umabot ka pa, late ka ngayon ah" sabi nya.

"Sorry Mia, nakalimutan ko yung oras sa meet up natin, yung time sa school yung naisip ko."

"Ok lang yan, ano tara na ba?" tanong ng tatay ni Mia.

"Tara na po" sabi ko naman. Umalis na kami pagkatapos.

Anastasia's POV:

"Tita, anong almusal po?" Tanong ko.

"Ito merong pandesal dito, ito na lang kainin mo, tsaka kape." sabi ni tita.

"Sige po, salamat po, aalis na din po ako habang kinakain ko to." sabi ko bago ako umalis.

"Hay naku, nag bait na talaga itong batang to, ano kayang nangyari sa kanya?" tanong ni tita nung naka-alis na ako sa bahay.

"Maaga pa pala ah, wag muna ako tumakbo."

"Magandang Umaga, Guiverra Junior, maglalakad ka na naman ba at tatakbo hanggang school mo?" tanong sakin ni manong Eli.

"Ah opo, may almusal po ba kayo dyan, yung libre po?" tanong ko.

"Ay oo naman, ito oh libreng champorado, mainit pa, ingat ka ha." sabi ni manong.

"Ahh salamat po, binibiro ko lang ko lang naman po kayo eh." sabi ko naman.

Julane's POV:

(Alarm clock ticking) Ugh, it's morning already, well it's better than not waking up, better start it with my morning prayer.

Bumaba na ako papuntang kitchen at nakita ko si ate Lilian.

"Ahh Ann, here's your breakfast, and your lunch na din, may snacks na din dyan." Sabi ni ate Lilian.

"Thank you po ate Lilian, asan po pala si Papa?" tanong ko.

"Pumasok na eh, nung madaling araw pa lang. Yung mama mo naman na sa ibang bansa pa nagtatrabaho, don't worry, at uuwi na yon ngayon." sabi ni Ate.

"Salamat po ate" sabi ko naman.

Tumayo na ako at naghanda, tsaka umalis.

"Ann yung car mo nga pala, na sa labas na." sabi ni ate.

"Sige po, salamat po ulit, Ingat po kayo."

Sumakay na ako sa kotse, at umalis na papuntang school.

"Ingat ka rin" sigaw ni ate.

(Sunday, at Church)

"Ahhh, Good morning, I'm Julane Monroe, I'm new here, I just wanna ask if you wanna be friends? Wala pa kasi akong kilala dito eh" I asked.

"Oh sure, I'm Vera Smith by the way" she replied.

"Ahh Hi, I'm also new here, I want to make friends too, kagaya nya lang din ako, bago lang dito, I'm Gabrielle Delos Santos po." Sabi nya.

"Pwede ba ako din? Wala din akong kakilala dito eh, I'm Anastasia Guiverra." Sabi nya naman

"Well, maybe four of us will be new friends to each other this year" I said.

(The next day)

Gabrielle's POV:

(Someone texted)

"Oh, si Olivia toh ah, nayon ka lang nagchat ulit after all these years."

Binasa ko yung message nya and nagulat ako sa nabasa ko.

(The message) "Kamusta Bri, si aling Berry ito, yung kapit-bahay nyo noon. Gusto ko lang sana sabihin sayo na ang asawa ko na si Dennis ay patay na dahil may cancer kasi sya. Si Olivia pa nga yung nag-aalaga dito eh. Tanong ko lang din sana sayo, kung gusto mo dito pumunta kasama ng pamilya mo sa bahay namin dito sa Mandaluyong. Maraming salamat kung pupunta kayo, Ingat din."

"Ilang taon na nga ba yang si Dennis, kawawa naman kung bata pa sya." Sabi ni Nanay.

"Ma, matanda na po si kuya Dennis, hindi mo po ba natatandaan na halos magkasing tanda lang po kayo nan" sabi ni ate.

"Ay oo nga pala, sige maghanda na kayo ng susuotin nyo at uuwi na agad tayo ngayon na." sabi ni nanay.

"Gabi na Ma ah, kaya pa po ba kahit gabi na?" tanong ni ate.

"Kaya yan, para bukas ng hapon, uuwi na din tayo." Sabi ni Nanay.

Nag-impaki na kami ng susuotin namin para bukas, at umalis din na kami.

(In Mandaluyong)

"Anak gising ka na" sabi ni mama, na may halong pagmamadali dahil pababa na kami sa bus.

Ginising na ako ni mama, at bumaba na kami.

Nakapunta na kami sa bahay nina aling Berry. Nakita ko si Olivia na sa gilid lang sya, katabi yung papa nya. Kinuwento niya yung nangyari kay kuya Dennis at kinamusta kami ni aling Berry.

"Ayun nga ang nangyari, ay kayo naman kamusta naman kayo?" tanong ni aling Berry.

"Ahh, ito ok naman kami, si Bri nag-aaral na ng collage." Sabi mama.

"Ahh, eh ito naman si Lucinda, anong trabaho mo na anak?" tanong nya ulit.

"Call Center po, aling Berry" sabi ni ate.

"Naku, galit ka parin ba sa akin? matagal na yun, teka paghahanda ko na kayo ng kakainin nyo, wait lang ha." Sabi nya.

Lumapit ako kay Olivia na nasa tabi ng tatay nya.

"Condolences Liv." sabi ko sakanya.

"Oh Bri, kamusta?" tanong nito sakin.

"Ok lang naman, ikaw ba?" tanong ko.

"Ang hirap Bri eh, ilang beses naman ako nagdasal pero bakit ganon? Di nag-work, wala na bang pake sa akin si Lord? Nung una lumipat kami ng bahay, tapos humirap kami ng sobra, halos kaladkarin ko na yung sarili ko sa trabaho para makaahon. Ngayong nakaluwag luwag na kami, nawala naman si tatay. Ang hirap be, ang sarap magalit sa kanya." Sabi nya.

"Ang hirap na ulit maniwala sa kanya, ang dami kong tanong, bakit ako? Bakit pamilya ko? Hindi ba sobra na masyado? Mahirap na kami non, lalo pa kaming humirap, ano ba naging kasalanan namin sa kanya? Sagot ang gusto kong makuha sa kanya pero parang pati yun di Nya masagot." sabi ni Olivia habang nagsisimula syang umiyak.