Secret Affair 1: Head Minister

Chapter 10📚

Eliza P.O.V
Mas lalo akong napayuko ng mapatingin ito sa akin at hindi ko mapigilang kabahan. My gad! Bakit hanggang ngayon nararamdaman ko parin ito? makita ko lang siya ay hindi na agad ako mapakali, lalo na ang puso ko!.

Agad kong pina gana ang makina ng kotse ko at pakiramdam ko ay natataranta ang sistema ng katawan ko. shitt! Utang na loob, wag kang mag luko ngayon! sino bukan ko ulit paganahin ang kotse ko at napa hampas nalang ako sa manobela ng bigla itong mamatay ulit.

"Are you okay Miss Hansley?" Seryuso nitong pagkasabi at kahit hindi ako lumingon ay alam kong kilala ko ito. Kahit anim na taong kong hindi narinig ang boses niya at kahapon lang ay kilala ko na agad ito.

Dahan-dahan akong lumingon at napatingin sa kanya, hindi ko mapigilang mapalunok ng laway at mapatingin sa mga mata niya na wala ng mga pananabik at spark. Pinigilan kong umiyak, dahil hanggang ngayon ay dala ko parin ang sakit, kahit anim na taon na ang nakalipas, but i think? Im better now, mas okey na to.

"I-Im fine sir." Na-uutal kong pagkasabi sa kanya at agad akong umiwas ng tingin, binaling ko na lamang ang tingin ko sa manobela. Sinusubukan ko paring pakalmahin ang sarili ko.

"Buksan mo ang pinto." He said with a serious face.

"Po?" Painocenti kong tanong sa kanya at hindi ko mapigilang kagatin ang mga labi ko, Fuck this feeling!.

"I know you heard what I say." Mas lalo akong na ilang ng mapatingin ito sa mga labi ko at napansin kong gumalaw ang mga addams apple nito.

Natataranta kong binuksan ang pinto ng kotse ko at sa sobrang pag kataranta ko ay hindi ko sinasadyang mapalakas ang pag tulak nito at napatingin ako sa katabing kotse at halos pigilan ko ang pag hinga ko.

Tulala akong napatingin sa konting gas-gas at kong kanina ay hindi ako mapakali, mas lalong hindi ako mapakali. I have a one million pesos, pero para na yun sa mga anak ko, kulang pa nga pang financial nila ang isang million.

"This is a new brand and do you know how much is this? Tsss." Halos maiyak akong napatingin sa kanya, sa kanya nga tong kotse. Anong gagawin ko! muli kong kinagat ang labi ko at pinipigilan kong umiyak sa harap niya, dahil million  million ang halaga nito.

"I-Im so s-sorry s-sir, hindi ko po s-sinasadya." Nauutal kong pagkasabi at nanginginig na din ang mga kamay ko.

Napansin kong seryuso itong nakatingin sa mukha ko at mas lalo tuloy akong nailang at pakiramdam ko ay nang hihina ako.

Naramdaman ko ang pag kirot ng utak ko at pakiramdam ko ay nahihilo ako at tila nang lalabo ang mga paningin ko. Noo! wag ngayon self, please!.

Shitt! Ang sakit ng uloo ko, gusto kog sumigaw sa sobrang sakit at nahihilo na ako at pakiramdam ko ay mas lalong lumabo ang mga paningin ko, mas lalo kong naramdaman ang panginginig ng mga kamay ko at tuhod. No! Please self, kahit wag ngayon.

"Hey! Are you okey." Bigla akong natigilan ng may marinig akong boses na nag palakas ng tibok ng puso ko at naramdaman kong may humaplos sa mga pisngi ko at unti unting luminaw ang mga paningin ko at nakita ko ang dating mukha ni ace.

Mas lalo akong umiyak at nanginginig ang mga kamay ko na hinawakan ang mukha nito.

"It's that you love? I-I miss you so much and I'm so s-sorry." Umiiyak kong pagkasabi sa kanya at naramdaman ko niyakap ako nito and i fell comfortable, my mind is stop thinking but what happen? bakit pakiramdam ko ay hinihila ako ng antok.

Someone P.O.V
Sino subukan patahanin ni si Ace si Eliza, pero biglang kumalas ng yakap si Eliza at napatingin ito sa kanya na tila nag tatanong at hindi mapakali.

"Who are you?" Seryusong pagkasabi ni Eliza, habang may bakas parin sa mukha ang sobrang takot at pagka ilang.

"What the fuck you say Eliza?."
Nag tatanong na pagkasabi ni ace, habang nakatingin kay Eliza na nanginginig sa takot.

"Sasaktan mo rin ba ako? katulad ng mga ginagawa nila? papatayin mo rin ba ang batang nasa sinapupunan ko?."
Umiiyak nitong pagkasabi at hindi mapigilan ilabas ni Ace ang kanyang emosyon at halos umiyak ito.

"A-Are you pregnant?" Nauutal na pagkasabi ni ace at napatingin ito ng biglang hawakan ni Eliza ang tyan, pero bigla itong natigilan ng mapatingin ito sa tyan.

"Nasaan na ang mga anak ko?." Umiiyak na pagkasabi ni Eliza at biglang natigilan si ace at napatingin kay Eliza nang may pag tataka at lalapit na sana si Ace, pero pinigilan siya ni eliza at nang hihinang napa-upo si eliza, habang umiiyak at napatingin kay ace?.

"Bakit hindi ko maramdaman ang mga anak ko? M-may nang yari ba?." Umiiyak nitong pagkasabi at hindi na mapigilang lumapit ni Ace at niyakap ito ng mahigpit. Hindi mapigilang mag isip ni Ace kong nababaliw ba si Eliza, but he know na hindi ito baliw.

"S-Sir? Bakit kapo nakayakap sa akin at tika?. Diba malapit lang ako sa kotse kanina?. Pano ako napunta dito?."
Nanginginig nitong pagkasabi at umiiyak ng malakas.

Hind pa naka get over si Ace sa mga sinasabi ni Eliza, pero sa mga sinabi nito ngayon ay mas lalo siyang kinabahan. I know this is something wrong with her.

"Are you okey now?" Hindi mapigilang mag alala ni Ace at muli itong yumakap kay Eliza at naramdaman ni Ace ang malakas na pag tibok ng puso ni Eliza.

"Ayos napo ako sir and ano po pala ang nang yari?." Eliza said with a nervous voice.

"Hindi mo ba natandaan ang mga sinasabi mo kanina?" Nag alalang pagkasabi nito at agad pinunasan ni Ace ang mga luha na pumapatak sa mga mata ni Eliza.

"Will, sinabi mo lang naman na namiss mo ako and you call me love."
Hindi mapigilang mapangiti na pagkasabi ni Ace kay Eliza at bigla namang natulala si Eliza at napa lunok ng laway.

"S-sinabi ko po yun?" Nauutal na pagkasabi ni Eliza. Habang si Ace naman ay hindi mapigilang ngumiti, dahil tila inocenting bata sa mga mata niya si eliza."

"Yes love."
Ace said.