Bölüm-4-

39 6 2
                                    

Zil sesi ile ne zaman kapattığımı bilmediğim gözlerimi açtım. Kütüphanede uyuya mı kalmışım ben?

Üzerimi düzelttikten sonra sınıfa doğru yürüdüm. Neyse ki teneffüstü.

Sınıfa girdiğimde yanıma üç tane, uzun boylu ve makyakı ile süslerinden yanından geçilmeyecek kızlar geldi.

Ortadaki sarışın kız beni kaldırdıktan sonra yakalarıma yapışıp "Sen Doruk'la konuşmuşsun?" dedi incecik sesiyle.

Baygın bakışlarımı üzerinde gezdirirken "O kim ki?" diye sordum.

Kız kahkaha attıktan sonra "Ay bir de benim Doruk'uma 'O kim?' diyor ya!" dedi.

Alayla ona bakarken "Sonuca bağla." dedim sakince.

Kız yüzünü bana yaklaştırarak"Ondan uzak dur!" dedi.

Etraftaki, hatta sınıftan olamaynlar bile bizi izliyorlardı.

Başımı sağa doğru yatırıp "Ne şaçmalıyorsun?" diye sordum.

Kız yüzüme tokat attı ve "Ne mi saçmalıyorum? Ondan uzak dur!" dedi ve yakalarımı daha da sıkı tutup sarstı beni.

Sinirim tepeme çıktı, o sinirle kızın suratına yumruk savurduktan sonra sırayı tuttup iki kızın üzerine ittim ve sınıftan çıktım.

Herkes geçmem için yol açarlarken ben sinirden titriyordum.

Hayır! Krizim şimdi tutamaz!

Kendimi sakinleştirmek için bahçeye çıktım ve derin derin nefesler almaya başladım. O sırada birden çığlık atıp ağlamaya başladım. Sinir krizi geçiriyorum.

Birden birisi kollarımdan tutup kendine çevirdi ve sarıldı bana.

Bana sarılan kişinin kolları tıpkı annemin kolları gibiydi, sakinleştiriyordu beni.

Sakinleştiğimde bana sarılan kişi benden ayrılıp "Daha iyi misin?" diye sordu. Bu o oğlandı, bana müdürün odasını tarif eden.

Zorla gülümseyerek başımı eğdim ve "Evet," dedim. "Teşekkür ederim."

"Önemli değil," dedi ve elini uzattı. "Bu arada, ben Poyraz."

"Ekim." dedim uzattığı elini sıkarak. "Memnun oldum."

"Ben de." diyerek gülümsedi ve elini çekti.

"Neden yaptın bunu?" diye sordum sessizliğimizi bozarak.

Gülümseyerek "Neyi?" dedi. "Az önceki şeyi mi?"

"Hı hı," diyerek baş salladım. "Kriz geçiriyordum ve sen beni sakinleştirdin."

"Şey...ben de bir aralar kriz geçirmiştim," diyerek ensesini tuttu. "Benim işime yarıyordu, sana da yaradığına sevindim."

Gülümsedim, ona söylemeyeceğim sarıldığında beni bir aralar mutlu eden kadının kollarındaymışım gibi hissettirdiğini.

Zil çaldığında ayağa kalkıp"Seninle tanıştığım için çok şanslıyım sanırım," diyerek gülümsedim. "Her kriz geçirdiğimde bana sarılacak kişi yoktu da."

"Her zaman," diyerek gülümsedi ve ayağa kalktı. "Numaramı verebilir miyim? Tabii sorun olmazsa."

"Olur," diyerek telefonumu ona uzattım. İlk önce kendini aradı sonra da bana uzattı. "Seni 'Pufpuf' diye kaydedeceğim. Yumuşacıksın çünkü."

Kahkaha atmaya başladı. "O zaman ben de seni...mmm...'Fıstık' diye kaydedeceğim. Kokun aynı fıstık ezmesi gibi."

"Öyle mi?" diyerek gülümsedim. "Beni yemezsin herhalde?"

"Bilmem," diyerek gülümsedi. "Emin değilim."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 16, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Lisenin BüyüsüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin