Başka Bir Hayatta..Yeniden bxb

1983

"hey yosef!"

Yosef,cama çıkmış ve aşağıdan ona seslenen kişiye bakmıştı.

"Alexander,senin burada ne işin var? birisi görecek!"

"Seni özledim,sevgilim..."

Yosef onun inatçı tavırlarına alışmıştı.

"Bende,ama gitmelisin buradan."

"Peki,gidiyorum.Yarın herzaman ki köprüye gel!"

Alexander,el sallamış ve koşmaya başlamıştı.

Yosef gülmüş,ve o da arkasından el sallayıp bağırmıştı.

"Peki sevgilim, geleceğim!"

Yosef,camdan çekildiğinde ise odasında görmek isteyeceği son insanı görmüştü.
Bu kişi babasıydı.
Babası sinirden deliye dönmüş bir şekilde bakıyordu.Evet, öğrenmişti herşeyi.

"Böyle birşeye kalkışırken ne düşünüyordunuz?!"

"Baba..nediyorsun sen?"

Demesi ile yüzüne tokat yemesi bir olmuştu.

"Yarın son gününüz olacak.Senin gibi bir oğlum olamaz benim!
Seni öldüremem mi sanıyorsun? yanılıyorsun.O itle beraber öldüreceğim seni de."

Babası kapıyı kırarcasına çekip çıkmıştı odadan.
Yosef ise ağlamaya başlamıştı.Haber vermeliydi ona,hemde hemen.

Camdan atlamaya çalışmıştı,ama çok yüksekti ona göre,bu sebepten tek çare herkes uyuyana kadar bekleyip çıkmaktı.

Ve sonunda herkes uyumuştu.
Yosef ise yanına hiç birşey almadan öylece dışarı atmıştı kendini.
Var gücüyle koşuyordu,bir an önce huzur bulduğu adama gitmeliydi.

Sonunda geldiğinde bağırdı aşağıdan.
Ne kadar ışıklar kapalı olsa da, uyuduğunu düşünse de bu onlar için son çareydi.

"Alexander!"

Yosef,uyuduğunu düşünürken ışıklar açılmıştı.

"Yosef?senin burada ne işin var?"

Yosef kendini tutamayıp ağlamaya başlamıştı.
Alexander,ağladığını görünce hemen aşağı inmiş ve çok sevdiği sevgilisine bakmıştı.Baş parmağı ile çenesine baskı uygulayarak kaldırmıştı yüzünü.

"Neyin var?"

"Alexander.. öldürecekler bizi! babam herşeyi öğrendi!"

Alexander transa geçmiş gibi bakmaya başlamıştı,ölüm korkusu onu etkileyen şey değildi.Onu etkileyen şey birdaha o çok sevdiği yüze bakamayacak olmasıydı.Kim bilir,belki de başka bir hayatta tekrar karşılaşacaklardı..

Alexander,sonunda konuşmuştu.

"Sana birşey soracağım,ama dürüst ol tamam mı?"

"Olacağım!"

"Kaçalım mı buradan? kimsenin bizi bulamayacağı bir yere,eşcinselliğin normal karşılandığı bir yere..?"

"Seninle her yere gelirim,Alexander."

"O zaman,gidelim!"

Alexander elini uzatmış ve yosef anında tutmuştu.

Alexander önde yosef ise arka da koşmaya başlamışlardı.
Tüm gece boyunca koşmuş ve en sonunda bu ülkeden çıkacaklardı.
Sınıra ulaşmışlardı.
Tabii onları sınırda bekleyen ekibin varlığından habersiz..

Alexander onları gördüğünde yosef'i nazikçe belinden tutarak arkasına almıştı.

"Vay vay..demek kaçmaya çalışıyordunuz."

Alexander önlerini kesen bu kişiye(bu kişi yosef'in babasıydı.) bakmış ve bağırmıştı.

"Ne istiyorsunuz bizden?!bırakın gidelim!"

"Gidemezsiniz.Ölümü hakediyorsunuz,her eşcinsel gibi siz de hakettiğinizi yaşayacaksınız."

Yosef'in babası,yanındakilere emir vermişti. Alexander ve yosef ise geri geri kaçmaya başlamışlardı.

"Beni alabilirsiniz,onu bırakın!"

Alexander bağırmıştı.

"İkisini de yakalayın ve bağlayın cezalarını kendi ellerim ile vereceğim."

Adamlar verilen emri yerine getirmek üzere Alexander ve yosef'i yakalamışlardı.
Yosef ve Alexander ne kadar debelense de bu çabaları boşunaydı.
Bu gece kesinlikle öldürüleceklerdi..

Boyunlarından asılmış ve ölüme terk edilmişlerdi.

"Özür dilerim,sevgilim.Seni koruyamadım.Kendimden nefret ediyorum.Hepsi benim suçum,o gece gelmeseydim,baban öğrenmeyecekti.
Özür dilerim,özür dilerim."

"Deme öyle,senin bir suçun yok.Seni çok seviyorum,sevgilim.Hem belki başka bir hayatta..yeniden karşılaşırız.
Kim bilebilir?bizim aşkımız böyle bitmemeli,umuyorum ki birgün..elbet birgün gelecek başka bir hayatta tekrar karşılaşacağız."

"Bende seni çok seviyorum,sevgilim..Senin dediğin gibi yarım kaldık.Başka bir hayatta..yeniden!"

Alexander son kez bakmıştı o çok sevdiği gözlere.Bir kez daha aşık olmuştu sevdiğinin yeşil gözlerine.
O gece son nefeslerine kadar konuşmuş,tekrar ve tekrar birbirlerini sevdiklerini söylemişlerdi..

Söyledikleri gibi yarım kaldılar.Onların hikayesi böyle bitmeyecek,bitmemeli...