NERDEYİM !!

İYİ Mİ Kİ ?

Bu bir geliş hikayesidir.Yeni başlangıçlara , yeni sabahlara uyanış hikayesi. Biz insanoğlularındaki en kıymetli ama en tehlikeli olan merak duygusu ilk gece uyandırıp dışarı çıkarmıştı sarılıp yattığım yatağımdan. Üzerime uzun taş rengi kaşemi giyip cıktım keşfedilmeyi bekleyen sokaklara. Burada içine çeken , kaybolmamı bekleyen yerlerin olması heyecanlandırıyordu beni.Mart olmasına rağmen  hava ılıktı sessizdi sokaklar gece lambaları vurdukları yerleri aydınlatıyorlardı yüzüme çarpıyordu temiz hava, müziğimi dinlerken öylece yürüyordum öte yandan da kaybolmamak için sokakları ezberlemeye çalışıyordum .dolaştım etrafta uzun uzun, karanlık bir yol vardı önümde nereye gittiğini hiç bilmediğim ve yolda iki kişiye denk geldim yolun sonunun nereye gittiğini sordum beylere biri uzun boylu esmer ve tipik yüzü vardı yakışıklı denecek kadar ıyıydı diğeri ise orta boylu daha yapılı ve daha çekingendi. Adresi tarif ettikten sonra yürümeye başladım ancak çok yorulmuştum bunu iliklerime kadar hissedebiliyordum bir süre sonra daha fazla devam edemeyeceğime karar verip geri döndüm. uçak yolculuğu , öncesinde ailemle havaalanına yetişmeye çalışırken geçirdiğimiz trafik kazası , yol ... beynim ne kadar istekli olsa da bedenim bunu itiraz ediyordu. Geri dönerken onlarla karşılaşacağımı biliyordum.  Tam da tahmin ettiğim gibi oldu yemek yiyorlardı görmemezlikten gelip yola devam ettim birisi peşimden koşuyordu tahmin ettiğim kişi bana sesleniyordu çekingen olandı. kulaklıkla müzik dinleyerek geçtiğim için bi anda karşımda belirince ürkmüştüm yanlarına davet ediyordu. Gittim oturdum onlar sporcu menüsü yiyorlardı spordan çıkmışlardı belliydi sohbet ettik kendimi tanıttım daha sonrasında çay içtik benim yaşlarımdaydılar hemen hemen . konu konuyu açtı Kaleiçine gitmemi tavsiye ettiler ayrıldık o gece ve bende yurduma döndüm.Uyandığımda yeni bir yerdeydim kimseyi tanımadığım yönünü izini bilmediğim. Oturdum düşündüm yapayanlızdım huyunu suyunu bilmediğim bir yerdeydim. Dışarı attım kendimi önce hissettim sonra keşfettim her attığım adımda daha fazla şey görmek istiyordum içim içime sığmıyordu kıpır kıpırdım otobüs durağı bulup kaleiçine yola koyuldum. Yol çok güzeldi güneş yüzüme vuruyordu denize doğru ilerledim her milletten insan var gibiydim. Dolaştım herkes fotoğraf çekiliyordu bende birkaçının fotoğrafını çektim.Oturdum denize karşı manzarayı seyrettim sonra dedim ki iyi kii...