Eslem'den
Bugün yorucu bir gündü. Günün sonunda nasıl eve geldiğimi bile hatırlamıyorum. Sergi için bu ara kendimi çok fazla yorduğumu söylüyorlar ama iyi bir sergi yapmak istiyorum. Sergi için bütün resimlerim, mekânı ayarladık. O olmasa ne yapardım bilmiyorum. İyi ki çocukluğumdan beri yanımda o var. Yoksa çok zorlanırdım. Ecemim ya çok seviyorum. Benim sergiden sonra onun düğünü var. Onun düğününe yardımcı olacağım ama şu sıralar önceliğimiz sergi.
Mekânı bulmuştuk. Her şey yavaş yavaş yoluna giriyordu. Resimlerimin bazılarını serginin yapılacağı mekâna bıraktık.
Öncesinde resimlerimi sergide sunmayı hiç istememiştim. Ancak ailem arkadaşlarım onları içerde tutarak kendi yeteneğimi saklayacağımı, yeteneğimin farkında olmam gerektiğini söylediler. Aslında okuldayken eski erkek arkadaşımla hayalimizdi. Ondan sonra böyle şeyler benim için kapandı. Sergi yapma isteğimi o uyandırmıştı. O giderken benden resimlerimi sergide sunma isteğimi de kendisiyle götürdü. Beni o kadar değişik duygular yaşatmıştı ki bazı şeylere inanmıştım. Zaman ilerledikçe benim benliğimin içerisinde kaybolmamı bir çukura itmişti. O çukurun içinde o gittikten sonra çok kalmıştım. Derin çukurdan kendimi çıkarmam zaman aldı. Çok yormuştu beni. Psikolojik ve fiziksel olarak kendimi galiba en kötü gördüğüm zamanlardı. Evet geride bıraktım o günleri. 4 yıl boyunca onunla geçirdiğim zamanın yarısında kendimi çok yormuştum. Hayatımı onun istediği gibi yaşamıştım. Onunla beraberken Ecem'le bile aramda mesafe oluşmuştu. Ecem benim bebekliğimden beri bana ablalık yapmış annelerimiz öyle söylüyor. Bunları düşünmek ya da hatırlamak pek istemiyorum. Bunlar benim için deneyim oldu. Artık bunları düşünerek kendime üzülmeyi bıraktım. Yeni ben sadece kendisine ve resimlerine odaklanmakta. Uyu iyice bastırır ve uykunun kollarına kendisini bırakır.
***
Yağız'dan
Adayla bu dördüncü filmimizdi artık iyice sıkılmıştım, ama onun mutlu olması benim için önemliydi. annem adayı çağırmıştı, sonra telefonu elime aldım ve on dakika önce volkan aramıştı onu tekrardan aradım,
Yağız: n'aber kardeşim bugün niye şirkete gelmedin ada benimle vakit geçirmek istediği için gelemedim bir sorun mu var?
Volkan: hayır sadece nikah tarihini aldım onu söyleyecektim,
Yağız: Ooh hayırlı olsun kardeşim bize gelsene bizde yemek yiyecektim tamam olur.
Volkan benim kardeşim gibiydi hep birlikte, büyümüştük ve benim ortağımdı babam öldükten sonra işleri ben devir almıştım.
Volkan ile babalarımızdan dolayı tanışmıştık. Çocuktuk tanıştığımızda Volkan'ı sevmemiştim. Biraz kıskanmıştım ilerleyen yıllarda işinde çok başarılı olmuştu. Babasının istediği ve babamın istediği gibiydi. Onun kariyer seçimi babasının istediği gibiydi ama ben öyle ailemin istediği gibi kariyer seçimi yapmadım. Volkan'la babamın vefatında sonra ilişkimiz arkadaşlığımız daha da ilerlemişti. Volkan hep benim dostumdu ancak babamın vefatından sonra işleri benim devralmamla dostluğumuz kardeşliğe dönüştü.
Volkan gelmişti, Ne zaman evleniyorsun? bir ay sonra daha zaman varmış. iyi o zaman yemek yedikten sonra birlikte bir şeyler içmeye bizim hep gittiğimiz mekâna gittik. Yeni ortaklar seni ardımı, yok hayır. Biraz oturduktan sonra kalkıp evlere dağılmıştık.
Ada hala ayaktaydı. Annemle bakıcısı peşinden koşuyordu saklambaç oynuyordu onlarla beni görünce hemen arkama saklandı. Annem onu yakalayıp odasına götürdü. Onu yatağına yatırdı. Bana gelip bak en yakın dostunda evleniyor. İşlere daha fazla odaklanmam gerektiğini işleri aksatmamı istedi. Volkan' a bütün yükü yüklediğimi onun da işlere artık çok yetişemediğini benim onlara yardımcı olmamı isteyip odasına gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ NEHİR
Teen FictionRESSAM OLMA YOLUNDA İLERLEYEN BİR KIZIN YENİ DÜNYASINDAKİ DEĞİŞİMLER