"Ateşli dudakların
gamzeli yanakların
O gün ki gördüm seni
Yaktın ah yaktın beni..."Zeynep'den:
Herkes gelmiş Çağrı'nın yanına gitmişti bense öylece koridordaki sandalyelerden birine oturmuş parmağımdaki alyansla oynuyordum.
Beni tanımıyordu bana 'tanımadığım biri' demişti. Benim Çağrı'm bana bunu söylemişti.
2 haftadır bekliyordum uyanmasını ama böyle değil. Beni unuttu. Yaşadıklarımızı unuttu. Beni anılarla bırakıp gitti.
Ne yapacağım diye düşünüyorken bir elimi karnıma koyup okşadım ve sessizce konuştum.
"Özür dilerim annecim. Yalnız kaldık."~Zeynep
Burnumu çektiğim an başımda birini hissettim kafamı hemen kaldırdığında abimi gördüm.
"Yalnız kaldık derken? Ben neyim burda? Bırakır mıyım hiç sizi?"~Berk
"Abi-"~Zeynep
"Zeynep duymuycam bir daha öyle sözler ağzından. Siz yalnız değilsiniz. Senin burda abin var."~Berk
Hemen ayağa kalkıp abime sarıldım.
"Çok seviyorum seni"~Zeynep
"Bende seni güzelim"~Berk
"De sen sanki biraz sinirlisin noldu?"~Zeynep
"Sorma ya damatla atıştık biraz"~Berk
"Damat? Çağrı mı?"~Zeynep
"Hee O. Gerizekalı iki de bir siz kimsiniz siz kimsiniz? Diyip duruyor. Dalmamak için kendimi zor tutuyorum"~Berk
"Abi! Keyiften mi diyor adam sanki hafızası gitti farkında mısın?"~Zeynep
"Tamam gitmiş de insan kayınçosunu unutur mu?"~Berk
"Lan karısını unuttu karısını kayınço ne?!"~Zeynep
Abim sanki alınmış gibi kollarını birleştirip dudaklarını büzdü. Cidden çocuk gibiydi ya.
O sırada elindeki telefonu titreyince hemen ekrana baktı.
"Cemre gelmiş de Laleyi sokmuyorlarmış. Ben Lalenin yanına gidiyim de Cemre gelsin"~Berk
"Dur, dur ben gideyim. Burada hiç iyi hissetmiyorum. Lale belki moralimi düzeltir."~Zeynep
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asla~ZeyÇağ (TAMAMLANDI)
Romance"Bir gün sevebilir miyim seni? Dokunabilir miyim? Öpebilir miyim? Biz aramızdaki örülü bu koca duvarı bir gün yıkabilir miyiz?" Bir ZeyÇağ hikayesi...