शीतलचा बस"प्रवास"

शीतलचा बस"प्रवास"

शीतल बाळंत होऊन आता दोन महिने झाले होते. पुढच्यात आठवड्यात ती सासरी जायला निघणार होती. परंतु अचानक तिच्या पतीला कामानिमित्त उद्याच बाहेरगावी जायला लागणार म्हणून तिला आजच निघायला लागलं. ऐनवेळी तिच्या वडिलांना सुट्टी मिळणार नव्हती आणि दुसरंही कोणी आयत्या वेळी तिच्या सोबत जायला मिळालं नाही. त्यामुळे शीतलला एकटीलाच १२ तासांचा प्रवास करावा लागणार होता. ट्रेनचं तिकीट मिळणं अशक्यच होता. बसेसही सर्व फुल होत्या. तरी तिच्या वडिलांनी कशीबशी एका स्लीपर कोचची व्यवस्था केली.

संध्याकाळी सहा वाजता शीतल आपल्या दोन महिन्यांच्या तान्ह्या बाळाला घेऊन शीतल बस मध्ये चढली. बस मध्ये स्लीपर सीटला पडदे होते. त्यामुळे शीतलची बाळाला स्तनपान करण्याची काळजी मिटली. नवीनच बाळंतीण असल्यामुळे शीतल पहिल्यापेक्षा अधिक तजेलदार दिसत होती. मुळातच ती गोरी होती. वक्ष अर्थातच दुधामुळे भरदार आणि वजनदार झाले होते. साडीवरूनही त्यांचा आकार स्पष्ट दिसत असे. तिच्या कमरेवर आता वळ्या दिसू लागल्या होत्या. नितंबही बरेच बाहेर आले होते. एकूणच शीतल आकर्षक दिसत होती त्यामुळे कोणत्याही पुरुषाची तिच्यावर नजर पडणार नाही हे शक्यच नव्हतं.

शीतलचा प्रवास सुरु होताच अर्ध्याच तासात पुढच्या स्टोपवर शीतलला एका प्रसंगाला सामोरं जावं लागलं. पुढच्या स्टोपवर एक साधारण पन्नाशीचा पुरुष चढला आणि त्यालाही शीतलचीच सीट दिली होती. बस ड्राइवरने शीतलला दोघांना ती सीट अर्धी वाटून घेण्याची विनंती केली. शीतल एकटी असल्यामुळे भांडण करण्याच्या मनस्थितीत नव्हती. त्यामुळे ती आणि तो पुरुषही तयार झाला. स्लीपर कोच असल्यामुळे दोघांना बसण्यासाठी बरीच जागा होती. थोडीशी नाखुशीनेच शीतलने पुढचा प्रवास सुरु केला.

शीतलच्या सौंदर्यामुळे अर्थातच तो पुरुष खुश होता. पूर्ण प्रवास तिचं सौंदर्य जवळून न्याहाळता येणार म्हणून तो मनातून खुश होता. आणि जवळ तान्ह बाळ पाहून तो आणखीनच खुश झाला. थोडं का होईना दूध पाजताना दर्शन होणार या आशेने तो खुश होता. थोड्याच वेळात त्याने शीतलशी गप्पा मारायला सुरुवात केली. गप्पा मारताना स्वभावाने तो माणूस शीतलला चांगला वाटलं. त्यामुळे शीतलच्या त्याच्याबद्दल ची अढी निघून गेली. आणि मग तीही त्याच्याशी दिलखुलास गप्पा मारू लागली.