BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
"Anne biz geldik. Altay odama geç
geliyorum." Kerem Altay'ın kendi odasına yönelmesi ile mutfağa annesinin yanina ilerledi.
"Anne, Altay ve ben benim odamdayız haberin olsun."
Annesinin ona cevap vermeden yüzünü durgunluk ile izlemesi üzerine yavaşça yanına adımladı Kerem.
"Özür dilerim tamam mı kaçtığım için ama Altay'ın yanına gitmem gerekiyordu. Şimdi odamdayız merak etme kaçmayacağım."
Annesi bir şey söylemeden kafasını sallayıp arkasını döndü oğluna, Kerem son zamanlarda ailesinin ona olan tutumunu garip buluyordu. Acaba Altaydan mı rahatsız oluyorlardı?
Odasına girdiğinde gözleri Altay'ı aradı, ortalıkta görünmezken balkona ilerleyip etrafına baktı.
Aniden beline sarılan kollar ile yerinden hafifçe sıçramış gelenin Altay olduğunu anladığında bedenini ona döndürmüştü.
"Birlikte neden hiç vakit geçirmiyoruz Kerem? Gece olunca ortalıktan kayboluyorsun."
"Kaybolan ben değilim, sensin?"
Altay birkaç adım atarak Kerem'i balkonun mermerlerine yaslandığında Kerem elleriyle sıkıca Altay'ın kollarına tutundu.
"Beni hissediyor musun? Sana dokunduğumda, sarıldığımda, seni öptüğümde." Elini sevgilisinin yanağına yaslayarak onu geriye doğru biraz daha ittirdi.
"Neden sürekli peşimdesin, ailen sana benden hiç bahsetmiyor mu Kerem?"
"Çünkü seni seviyorum Altay, kimin ne dediğini duymuyorum."
Altay gülümseyerek minik bir öpücük verdi sevgilisine. Kerem onun ruh halini anlamaya çalışıyordu. Ona göre çok garip davranıyordu Altay.
Altay geri çekildiğinde Kerem'i belinden tutarak balkonun kenarına oturttu, Kerem yüksek mesafeyi görmemek için gözlerini yummuştu.
"Altay, hadi içeri gidelim. Çok yüksek burası."
Altay onun üzerine doğru eğildiğinde hâlâ gözlerini açmamıştı
"Gözlerini aç Kerem."
Kerem kafasını iki yana salladı, dengesinin bozulduğunu hissettiğinde Altay'a tutunmak için elini ileriye doğru uzattıysada boşluğa düşen eli son anda dengesini sağlamıştı.
"Dikkatli olmalısın Kerem."
Ondan birkaç adım geride duran Altay'a baktı. Elleri titriyordu. Yükseklik korkusu vardı, Altay neden böyle bir şey yapmıştı ki?
"Uyku vakti Kerem, çok yoruldum bu gün."
Bir süre Altay'ı gözledi Kerem, Altay yavaşça yatağına yatıp gözlerini kapattı. Elleri ile yanını patpatladığında Kerem'in adımları istemsizce oraya yönelmişti.
Kendisi de yatağa yatarak derin bir nefes aldı.
"Seni seviyorum Kerem."
"Bende seni seviyorum Altay."
