"ဒီလို့နဲ့..jinတစ်ယောက်..သူ့တူရှိရာအရပ်သို့
လိုက်သွားခဲ့တယ့်"
"ujin..သွားပြီနော်..
lee ji eun&tahyung..."
"ဟုတ်..အစစအရာရာဂရုစိုက်ပါနော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ...ထယ်ယောင်းတကယ့်ဘဲ
jiminကိုဘာအမှာစာ..မထည့်သေးတာ
သေချာပါ့တယ့်နော်.."
"ဟုတ်..သူ့ပြန်လာတဲ့ချိန်မှာ..
ထယ့်..တဝကြီးပြောတော့မယ့်"
"ဒီလို့နဲ့နှစ်ယောက်လုံးလဲ..jinကို
ပို့ပြီ...အိမ်ဆီသို့..ပြန်လာခဲ့ကြတယ်"
"ထယ်ယောင်း..နူနာတစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား"
"အင်း..မေးလို့ရပါ့တယ့်.."
"ထယ်တကယ်ဘဲ..ဂျီမင်အပေါ်ခံစားချက်
ရှိနေတာအမှန်ဘဲလား...ဒါမှာမဟုတ်လို့
အသည်းကွဲတဲ့..ဒဏ်ရာကို..ကုစားဖို့သက်သက်လား"
"ထယ့်အမှန်တိုင်းဖြေရမှာလား"
"အင်း"
"ကျွန်ပ်..ကိုကိုနဲ့အသည်းကွဲခဲ့တာမဟုတ်ဘူး
စိတ်ကိုအလိုလိုက်ပြီ...ကိုယ့်မသိစိတ်က
ရှိနေတဲ့တစ်ယောက်ကို..မသိခဲ့တာပါ..
ထယ်တကယ့်တော့..ဂျီမင်ကိုချစ်ခဲ့တာ.."
"ထယ့်မမြင်နိုင်ခဲ့တယ့်အချစ်ကို..ကိုကိုက
လမ်းပြခဲ့တာ..နောက်ဆုံးမှာ..ထယ့်အချစ်စစ်ကို
ခံစားမိခဲ့တယ့်.."
"နူနာ..ခုလို့ကြားသိခွင့်ရလို့...ဂျီမင်အစား
တကယ့်ဝမ်းသာပါတယ့်..ထယ့်တို့နှစ်ယောက်
ပျော်ရွှင်ကြပါစေနော်..."
"ထယ့်လဲ..နောက်မှာသိခွင့်ရတဲ့အတွက်
နောင်တရနေပါပြီ.. "
"Time Skip.."
"ဦးငယ်..ရောက်လာပြီလား.."
"ဟုတယ့်..တူလေးနေကောင်းရဲ့လား
နေနိုင်လိုက်တာ.. ဦးငယ်ကိုတောင်မဆက်သွယ်ဘူး"
"မဟုတ်ရပါဘူး..ကျွန်ပ်အလုပ်ကိစ္စကော
ကျောင်းကိစ္စကော..အလုပ်ရှုပ်နေလို့ပါ.."
"တူလေး..အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ဘာအဆင်မပြေတာရှိလို့လဲ..ဦးငယ်ရယ်"
"သူများကိုတာ..လိမ်လို့ရမယ့်..ဦးငယ်ကိုတော့
လိမ့လို့မရပါဘူး..ငါတူရား.."
