"ထယ့်..company သို့အရောက်
လုပ်ငန်းတွေ..အစည်းဝေးတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်ပြီတစ်ခဏ..."
"ယောင်း...ဒီနေ့ပင်ပန်းသွားပြီ...နားတော့လေ..."
"ကိုကို..ယောင်းဒီနေ့အိမ်စောစောပြန်တော့မယ့်နော်..."
"ယောင်း..မျက်နှာမလန်းပါလား....နေမေကာင်းဘူးလား...
အိမ်ပြန်ပြီနားလိုက်တော့..ကိုကိုဒီကအလုပ်တွေ
လက်စသတ်ထားလိုက်မယ့်..."
"အင်းပါ..အဲဆိုယောင်းပြန်တော့မယ့်နော်.."
"ထယ့်လဲအိမ်သို့ပြန်သွားခဲ့တယ်..."
"တူလေး...အိမ်မှာအေးဆေးနားနေတော့နော်..
ဦးငယ်အလုပ်လေးရှိသေးလို့ဆေးရုံခနပြန်သွားလိုက်အုန်းမယ့်...."
"ဟုတ်.. ကျွန်ပ်အတွက်စိတ်ချနော်..."
"ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်အိမ်သို့ရောက်သော်...
ဂျီမင်ရဲ့..ဒိုင်ယာရီ စာအုပ်ကိုစလှန်လိုက်တယ်..."
"page..1"
"ကျွန်ပ်ဘဝရဲ့ဘုရားပေးတဲ့လက်ဆောင်မွန်ကတော့...
ခုလို့ဖြူစင်တဲ့ငယ့်သူငယ်ချင်းလေးတွေရှိနေခြင်းပါ...
ကျွန်ပ်ဘဝမှာအမရင်းတစ်ယောက်လုံး..အမြဲအနားမှရှိနေပေးတဲ့...နူနာLee ji eun..နောက်တစ်ယောက်ကတော့
ငယ်သူငယ်ချင်းလေးtaehyungပေါ့..တစ်နည်းပြောရရင်
ကျွန်ပ်တစ်ဖတ်သတ်ကြိတ်ကြွေနရတဲ့ကောင်လေးဆိုရင်မမှားပါဘူး...အားလုံးအမြင်မှာကျွန်ပ်တို့ကငယ့်သူငယ်ချင်းတွေပေါ့..ဒါပေမဲ့ကျွန်ပ်ဘက်ကနေ..အဖြူရောင်သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့စည်းကိုစချိုးဖောက်မိခဲ့တယ့်..ကျွန်ပ်ထယ့်ကိုဖွင့်ပြောဖို့အကြိမ်ကြိမ်ကြိုးစားခဲ့တယ့်..အကြိမ်ကြိမ်လဲနောက်ဆုတ်ခဲ့ဖူးတယ့်..ထယ့်ကျွန်ပ်ကိုမုန်းသွားမှာမလိုလားဘူး..ကျွန်ပ်ကိုအခွင့်အရေးသမားဆိုပြီ..ထင်သွားမှာလဲစိုးရိမ်တယ့်..."
page..2
"ကျွန်ပ်တစ်ဖတ်သတ်ချစ်နေသလို့..ထယ်မှာလဲ
သူ့ရမယ့်သူ့ရှိနေပြီတယ့်...ကျွန်ပ်ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ..."
page..3
"ဒီနေ့ထယ့်က..သူ့မိဘတွေနှစ်ပတ်လည်မေ့မလို့..
ကျောင်းမလာဘူး..ကျွန်ပ်စိပ်ရူးတာဘဲနော်..ထယ့်..
ကိုယ့်နားမရှိတဲ့နေ့..ထာ့်မျက်နှာကိုအမြင်ရတဲ့နေ့တွေဆို..
ကျွန်ပ်မနေတတ်တာအမှန်ပါဘဲ...ဒါတောင်တစ်ရက်တည်း..."
