Game or Love (Buurtpolitie)

5

Tineke pov:

Koen en ik waren wat gaan wandelen in het park vlak bij zijn thuis samen met zijn hond Barry. Barry werkt ook als politiehond dus af en toe vindt hij eens iets speciaals onderweg. Ik vind het echt heel lief dat Koen met mij verder wilt gaan. Want ik wil dat ook wel met hem. We zijn nu niet heel close maar sinds dat we dat spel hebben gedaan, lijkt het alsof we elkaar door en door kennen. "Ik denk dat we niet heel lang meer kunnen blijven want het begint al terug te regenen.", zegt Koen als hij een druppel voelt op zijn hand. "Ja..", zeg ik als ik er ook voel. Koen klapte een parraplu open en hield die boven ons twee. Ik legde mijn armen overeen. "Heb je het koud?", vroeg hij. "Ja maar cava.", zeg ik en zie een klein wolkje verschijnen nadat ik dat zei. Koen legde zijn arm rond me heen waardoor ik meteen moest glimlachen. "Gentalman.", zeg ik plagend. Hij glimlachte terug met een klein lachje.

Floor pov:

"Mannekes, we hebben een probleem.", zegt de chef. Femke en ik keken elkaar aan en stonden meteen op. Alle collega's kwamen bij elkaar staan. "Er zijn op het moment enorm veel inbraken aan de gang. En die willen niet ophouden omdat we de daders niet kunnen oppakken.", zegt hij gefrustreerd. "Wat wil je dat wij dan doen chef? Want allez.", vraagt Femke. "We gaan meerdere duo's een nachtshift laten doen omdat alle inbraken 's nachts of 's avonds zijn.", zegt hij. "Maar allez chef.", zegt Brigitte. De andere zeiden iets gelijkaardigs. "Ja mannekes, ik kan der ook niet aan doen.", zegt hij. "Maar dan gaan wij allemaal kij moe zijn.", zegt Eric. "Ja want als wij 's nachts moeten gaan werken en dan ook nog de dag erna.", zegt Floor. "Ziet dan dat ze opgepakt worden!", zegt de chef. Er werdt gezucht en gedaan maar we gingen al snel terug aan het werk.

Koen pov:

"Ik ga naar huis, chippie moet nog opnieuw eten krijgen.", zegt Tineke als we al een tijdje in de zetel zaten want het is al donker buiten. Ik knikte en ging met haar mee naar de gang. Ik gaf haar jas aan en opende de voordeur. "Dus.. tot morgen dan?", vraagt ze. Ik knikte waarop ze terug knikte. Haar glimlach deed echt iets. "Mag ik nog een knuffel.", vraag ik met een kleine glimlach erbij. Ze lachte en ging er op in. Ik voelde haar armen rond mijn nek en haar hoofd tegen mijn schouder, net onder mijn kin. Die is echt klein maar wel cute. "Ik zal dan jou komen ophalen morgen voor naar het werk te rijden en dan kun je daarna met mij mee rijden naar dat huis.", zeg ik want onze afspraak morgen is na onze shift. Ze knikte en we lieten elkaar los. "Is goed. Tot morgen.", zegt ze met een kleine glimlach. Ze ging naar haar auto en reed dan weg.

Tineke pov:

Als ik in mijn bed gekropen was, dan zat ik al meteen na te denken. Ik hoop echt dat het iets gaat worden tussen Koen en mij, want ik heb vandaag echt wel momenten gehad met Koen die ik nog eens zou willen beleven. Zo gaan wandelen in het park, dat doen we wel eens als wij op patrouille zijn tijdens onze shift, maar anders nooit. Het zijn kleine dingen die toch veel voor me betekenen. En ik denk toch voor Koen ook wel..

Floor pov:

*BONK!* Hoorde ik. Ik opende mijn ogen en zat al snel rechtop in mijn bed. "Wa is da?", fluister ik tegen mezelf. Het haar op mijn armen stond al helemaal recht van de angst. Het was 5 uur. Ik stond op en deed de deur van mijn slaapkamer open. Zo kon ik beter luisteren. Ik zag niemand.. Snel liep ik een stukje verder de gang in tot ik aan de trap stond. Achter mij kwam er geluid. Ik draaide me om en schrok hard van een man met een bivakmuts op. Een gil ontsnapte mijn mond maar alles werdt zwart.

Koen pov:

*TRINGGG* Mijn wekker ging. Ik drukte hem af en stapte uit bed. Vanavond zouden Tineke en ik bij het huis gaan kijken. Waar ik wel benieuwd naar ben. Het gaat misschien allemaal wat snel tussen Tineke en mij maar we kunnen niet anders door dat spel dat we gespeeld hebben. En ik denk dat het wel een goed idee is dat Tineke en ik onze band wat gaan opbouwen. Zij wilt graag later kinderen hebben en ik ook. Maar dan moeten we eerst een relatie hebben uiteraart. En ik hoop dat dat gaat lukken tussen Tineke en mij. Maar ik denk dat er best wel wat kans is dat het lukt. Als ik omgekleed was dan at ik snel nog een boterham en dronk een glas met water.

"Heyy, klaar?", vraag ik als Tineke haar deur open heeft gedaan. "Jup jup.", zegt ze en nam nog snel haar handtas. "Kleed jij je altijd pas om op het werk?", vraag ik als ik merk dat ze haar uniform niet aanheeft. "Ja meestal wel, omdat ik anders onderweg mensen tegenkom die komen klagen over dingen enzo dus ik wacht liever tot ik op het commissariaat ben.", zegt ze. "Slim.", zeg ik eerlijk. "Weet ik.", zegt ze grappend. Ik grinnikte en we liepen naar mijn auto. "Denk jij dat dat huis straks verkocht zal geraken aan ons?", vraagt Tineke die haar gordel aandoet. "Geen idee, het kan zomaar tegenvallen.", zeg ik. "Is waar.", zegt ze. "Maar ik denk toch van wel.", zegt ze. Daar moest ik om glimlachen.

Tineke pov:

We kwamen aan op kantoor en parkeerde de auto in de ondergrondseparking. "Hopelijk mogen we gewoon rustig op patrouille gaan.", zegt Koen als hij moet geeuwen. Een lach ontsnapte mijn mond.

"Dag patrick.", zeg ik als hij weer aan het onthaal staat en we langs hem lopen. Hij deed niet veel terug, alleen maar een knikje. Ik keek vreemd naar Koen. "Alles oké Pat?", vraagt Koen. "Floor is een beetje in shock.", zucht hij. "Huh? Wa? Hoezo?", vraag ik. Patrick deed teken dat we door moesten lopen en het daar wel duidelijk zou worden. Koen en ik keken elkaar verontrustend aan. We liepen door en zagen collega's staan en zitten bij de tafel voor onze bureau, en Floor zat op een stoel met Femke en Brigitte naast haar. Haar handen trilden en ze zag er erg moe uit. "Floor.", zeg ik en liep snel naar haar toe. "Wa is er gebeurd?", vraag ik aan de anderen die er maar bij staan. "Er heeft vanacht iemand ingebroken bij Floor.", zegt Robin. "En een man heeft haar neergeslagen en is daarna met kostbare spullen gaan lopen.", vervolgt Tom hem. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond. "Echt?", vraag ik aan Floor. Ze knikte zachtjes. "Heb je die goed kunnen zien?", vraag ik aan haar. Ze schudde haar hoofd van niet. "Het ging allemaal heel snel en ik zag een bivakmuts, meer niet.", zegt ze. Een zucht verliet mijn mond. "Hebben jullie het al gehoord?", vraagt Obi aan mij over Koen en ik. "Welk gehoord?", vraagt Koen die naast me kwam staan. "Er zijn tegenwoordig heel veel inbraken en de daders worden niet gevangen.", zegt Tom. Koen en ik keken elkaar geschrokken aan. "En er gaan elke nacht shift 5 duo's op de baan moeten.", vervolgt Obi. "Wat?!", zeg ik. "Ma hoe gaan wij dat kunnen doen dan? Wij moeten overdag komen werken en 's nachts ook dan ofwat? En slapen, wanneer dat dan?", vraag ik gesfrustreert. Koen legde zijn hand op mijn schouder. "Wel eigenlijk ga je gewoon de nacht doen, en de dag erna komen werken, dus je kan dan nog wel 4 uur slapen.", zegt Tom. "4 uur?", lach ik. Iedereen knikte. "Pff.", zucht ik. We moeten wel eerst Floor helpen.. "Mannekes! Allemaal aan het werk! Je weet wel wat te doen!", riep de chef als hij binnenkwam. "Ja chef.", zegt Eric. Iedereen vertrok op patrouille, alleen bleef Femke bij Floor om haar te ondervragen. Ze proberen zo een beetje aan de zaak zelf te werken. Want de kans is groot dat dat allemaal dezelfde daders zijn. Ik keek medelijdend naar Floor. "Kom.", fluistert Koen die een tikje gaf tegen mijn arm. Ik draaide me naar hem om en volgde naar buiten.