CEO'lar | Yizhan

- 20 Bölüm Final -

Xiao Zhan ertesi sabah kendini daha iyi hissederek uyandı. Telefonu çoktan kilitliydi ve son gelen aramaları kontrol ettiğinde Yibo'nun neredeyse iki saat konuştuğunu fark etti. Yüzünde yumuşak bir gülümseme belirdi ve Yibo'nun anlattığı hikaye gerçekten o kadar uzun süre okuyup okumadığını merak etmişti.

Xiao Zhan ofise zamanında gitti ve Yibo aradığında her zamanki gibi işini yapıyordu.

Yibo, "Umarım bugün daha iyi hissediyorsundur," dedi.

"Ben iyim. Teşekkür ederim."

"Oh. Güzel."

"Peki, hikâye ne kadar anlattın?"

Yibo uğulduyordu. "Emin değilim. Horladığını duyar duymaz durdum. Lakin, neredeyse İki saat sürdü?"

Xiao Zhan alt dudağını ısırdı, sersemlemiş bir şekilde gülümsedi. "Ben horlamam ki."

"Ah, o zaman yanlış duymuşum," diye şakacı bir şekilde yanıtladı Yibo.

Xiao Zhan kıkırdadı. "Cidden, yattığımızda horluyor muydum?"

Yibo da kıkırdadı. "Üzgünüm, hatırlamıyorum. Sen yanımdayken hep güzel bir uyku uyudum."

Xiao Zhan gülümsüyordu. "Benimle dalga geçmeyi bırak..." diye mırıldandı sersemlemiş bir şekilde.

"Kendini iyi hissettiğine göre, seni öğle yemeğine çıkarabilir miyim, Zhan-ge?"

"Hm Evet." Cidden, Xiao Zhan, Yibo ile birlikte olmak için hiçbir saniyeyi kaçırmayacaktı.

"Ben seni alırım."

"İyi olur."

"İyi. Sonra görüşürüz."

"Görüşürüz, Yibo."

________________________________

Takım elbise uyumu iyi gidiyor ve beklendiği gibi fazla zaman almıyordu. Her iki ebeveyn de, özellikle Yibo'nunkini gördüklerinde takım elbiselerden memnundu. Yibo'ya, özellikle de Xiao Zhan'ın annesine hayranlık duymadan ve yakışıklı demeden duramazlar. Sürekli Xuehua'nın şanslı olduğunu söylüyorlardı.

Xiao Zhan, Yibo'nun etrafında iki ebeveynle birlikte hala gelinlik giydiğini görünce kollarını ilikleyerek soyunma odasından çıkıyordu. Sessizce odanın karşısındaki kanepeye oturdu ve gözleri ise Yibo'daydı.

Xiao Zhan, Yibo'nun gerçekten yakışıklı olduğunu söylemekten asla sıkılmazdı. Ve bu inanılmaz yakışıklılığın arkasında güzel bir kişilik vardı. Alçakgönüllü ve basit ama kalbini çalan olağanüstü ve harika bir insandı. Kalbindeki odayı işgal eden güzel bir ruh, toprağa nüfuz eden ve yavaş yavaş birleşen bir kök gibi ki, biri ağacı koparsa, kırıntılara ayrılan topraktı. Lakin, Xiao Zhan Bundan sonra tekrar sevebilecek miydi?

Yibo'nun gözleri onu dünyaya geri getiriyordu. Çok nazik ve sevgi dolular ve Xiao Zhan ona gülümsemekten kendini alamıyordu. Yibo soyunma odasına gitmeden önce gülümsediğinde kalbi tekliyordu.

Annesinin sesi geldi kulaklarına, "Hua-er'in uçağı bir saat içinde geliyor," dedi.

"Ahh... Hua-er eve mi geliyor?" Bayan Wang soruyor.

Annesi, "Yarın bize uyan aynı elbiseyi giyecek," diye yanıtlıyordu. Sonra kocasına bakmak için dönerek. "Hayatım, bence artık havaalanına gitmeliyiz."

Takım elbisesini uyduran Başkan Xiao, başını salladı. "Evet elbette."

"Hua-er'i mi alacaksınız?" Madam Wang tekrar sorar ve Xiao Zhan'ın annesi ona başını sallayarak cevap verir. "Neden onun yerine Yibo'dan onu almasını söylemiyorsun? Öyle Değil mi başkan Xiao?" başkan Xiao'na sorar.