CİRCLE |Minsung|

Çember

Başlama tarihinizi aliyimm👉

*******

(Hakim Bakış Açısı)

Hafta sonları, günün tam saatini kütüphanede kitap okumakla geçirmek gibisi yoktu.Kimsecikler yoktu, ses yoktu, aptal insanların yapmacık hareketleri yoktu, en önemlisi babaannesi yoktu.

Küçüklüğünden beri hep asosyal bir çocuk olmuştu.Arkadaşı yoktu, çalışkan değil ama tembel biri de değildi.Hayattan tek zevk aldığı şey kitap okumaktı.Zorunluluktan okuduğu sağlık bölüm stajyerliğide az çok seviyordu.Diğerleri boştu onun için.Gezmesi tozmazı yoktu Jisung'un.Gece yürüyüşlerini çok severdi.O yanlızlığı severdi.Sevdiği şeyler azdı.

Kendini hiç bir zaman bu dünyaya ait hissetmezdi.

Bu dünyaya bir hiç uğruna doğmuş gibi hissederdi.

Ha bir de Han Jisung'a takıntı olmuş Mina'yı es geçmemeliydik.Mina onu kütüphanede tanımıştı ve ne zaman Han Jisung'la iletişime geçse Han Jisung onu ya tersliyor ya da hiç dinlemeden yanından ayrılıyordu.Ama artık bıkmış olmalı ki az da olsa onunla konuşuyordu.Mina, güzel ve alımlı bir kızdı.Her erkeğin isteyeceği bir güzelliğe sahipti.Saf ve duru ama bu Jisung'un ilgisini çekmiyordu, kızlar onun ilgisini çekmiyordu, insanlar onun ilgisini çekmiyordu.Mina, onu yine aynı yerde -kütüphanenin en kuytu köşe masasında- buldu.

Arkasından sessizce yaklaşıp kulağına doğru fısıldadı.

"Hey! Han Jisung-ah." deyip karşısına oturdu.

Han Jisung, geldi baş belası diye geçirdi içinden.

"Sana kahve aldım." deyip elindeki kahveleri masaya bıraktı.

"Ben kahveyi çikolatasız içmem."dedi onu umursamadan kitabına bakarken.

"Evet, bu yüzden çikolatada aldım." Dedi Mina kol çantasından çıkarırken.

"İçi ballı çikolata tercihim."Jisung onu reddetmek için her türlü yola başvuruyordu ve kitaptan gözünü ayırmamaya yemin etmiş gibiydi.

"İçi, ballı da aldım Jisung." dedi onuda çantasından çıkardı ve masaya koydu nazikçe, son bir umutla.

"Babaannem çağırıyor." deyip ayaklandı.Bu onun en gözde bahaneleri arasındaydı.

Bu kızın nesi vardı? Ne zaman vazgeçecekti?

"Bunu bildiğim için taxi çağırdım senin için Jisung." dedi Mina.Hayal kırıklığı her bir tarafını sarmıştı.Buna alışmış gibiydi artık.

Jisung, teşekkür bile etmeden, ama ballı çikolatayı almayı unutmadan çekip gitti.Mina Jisung'a arkadaşları ile yapılan bir idda yüzünden yakınlaşmıştı sonradan aşık olacağını bilmiyordu.Sinirle kahvesini kafasına dikti.En azından ballı çikolatayı aldı diye geçirdi içinden.

Jisung Mina'nın hala idda yüzünden böyle davrandığını düşündüğü için bu tavrı ona takınmıştı.Buna rağmen fazla nazikti.

Sakin adımlarla kütüphaneden çıktı ve çikolatayı paketten çıkarıp bir ısırık aldı.Bu tadı seviyordu.Tatlanan ağzı eve girmesiyle ekşicekti.Babaannesini görmeye tahamülü yoktu.

Babaannesine göre annesi ve babası günahkardı.Annesi ve babasını bir kere bile görmemişti.Annesi doğum sırasında, babası ise babaannesi tarafından öldürülmüştü.Kendisi doğmadan önce öldürmüştü.Cezasını parayla başkasının çekmesine neden olmuştu.En azından bunları söylemişti babaannesi.Doğruluğundan emin değildi ama bunlarla avunmak zorundaydı.Çünkü babaannesi bunlar dışında ona hiçbir şey söylemiyordu!