Aslında insan olduklarını sanmıyorum burası çok sıcak ve çok soğuk. Karşımdaki iki kişi.
"Korkunç diyara hoş geldin küçük çocuk.""burayı güzel bir yer zannettin değilmi.""bir da tek yapabileceğin şey yanmak."
"Hahahahahaaa!"
Çok korkmuştum kaçmaya çalıştım ama başaramadım.
O koekunç uzun ve cıvık kollarınıbana uzattı.Ve beni geri çekti.Arkadaşım Michel onu hala bulamamıştım.ona nolmuştu?ölmüşmüydü? Kafamdaki bu tip sorularla beni götürdükleri yere yürüdüm.tek isteğim buradan kurtulmaltı.
"Bu bölgede nedir peki?"
"Burası buraya inanmayıp korkunç seslerin olduğu kapıdan geçenlerin geldiği yer."
Biraz daha yüeüdük. Buradan kurtulmam lazım yoksa bana işkence edicekler. Ama pek bir şey yapamıyordum. O uzun güçlü ve cıvık kollarıyla kafam hariç heryerimi sarmıştı. Bir kaç adım daha yürüdükten sonra bana döndü ve.
"Burada bekle. sakın bir yere gitme yoksa seni canlı canlı yerim."
Kabim yerinden çıkmıştı. korkunç yüzüyle beni orada öylece bırakmıştı. Biraz bekledim. Gelmedi bu sırada bir ok bana saplanıcaktı. ama bir anda derim tekrar saydamlaştı ve yok oldu.ok içimden geçince tekrar görünür hale geldim.
"Galiba yavaştan güçlerimi kullanmayı öğreniyorum."
Ve geldi. ona adını sorduğumda bana söyliyemiyeceğini söyledi ve bana ona Mila diyebileceğimi söyledi. Ve beni tekrar sararak götürmeye devam etti. Gittikçe ortam sıcaklaşıyordu geldik dedi ve beni sıcak bir lav kazanına atacağını söyledi.Tam atıcakken
Birden derim kayboldu. Düşmekten kurtulmuştum beni arıyordu. Galiba benim güçlerimi bilmiyordu. tam kaçıcakken bir anda derim göründü.
"Ah bunun üzerinde çalışmam lazım."
Yine kolunu uzattı ve beni yakaldı ama ben direndim tekrar derimi görünmez yaparak onun elinden kurtuldum.
"Sonunda öğrendim!"
Diyerek bağırdım. Kaçıyordum ama nereye gidiceğimi bilmiyordum sadece koşuyordum bir anda derim görünür hale gelmişti.
"Uzun süre gücümü kullanamıyor muyum."
Mila arkamdan koşuyordu.
Benim ise enerjim kalmadığından fazla hızlı koşamıyordum.bir anda düştüğüm yere geldim. Ama nasıl çıkıçağımı bilmiyordum. uçurum o kadar yüksekti ki. Ucunu göremiyordum. Bir şekilde içinden geçmeyi başardım. sonunda uçurumu geçmiştim.Ama burası geldiğim
Gibi değildi. Burda fazla varlık var. Ve hapsi uyuyordu.aralarından onları uyandırmadan geçtim sonunda mağranın girişine gelmiştim. heyecanla dışarı atladım ama güneş beni yakıyordu. Gölge bir yere geçtim çok acı veriyordu.Ne yaparsam yapıyım. Bı türlü acıdan kurtulamamıştım. İşte o zaman anladım Mila nın beni lanetlediğini mağraya girdim acı kesilmişti ama girdiğim anda giriş kapandı ve sonsuza kadar bir daha açılmadı.
Ama bir rivayete göre oranın girişi başka bir yerde açıldı.
Kitabım bu kadardı.
Lütfen puan ve yorum yapın
Okuduğunuz için teşekkürler.
Daha iyi kitaplarla karşınızda olacağım. Görüşür...
