..."Michel sen misin."onun bakışları o kadar korkunçtu ki ruhumu bedenimden söküp alıcakmış gibiydi.çıkardığı sesle irkildim.geriye doğru bir kaç adım attım. arkamda bir koridor daha vardı.Ben geri gittikçe oda bana geliyordu.Bana biraz fazla yaklaşmıştı.Arkamı dönüp son hızımla koştum.Öyle korkunç bir andı ki arkama bile bakamıyordum.koridorun sonu yaklaşıyordu.arkama dönüp baktım.Bana bölgemden bile daha yakındı. ama niye bana dokunmamıştı? niçin beni takip ediyordu?kafamda sorularla koşarken.koridorun sonunda bir kapı olduğunu fark ettim.Ama girmelimiydim?bu şey bana hala zarar vermediyse durduğumda niye bana zarar versin ki.dedim kendime kapının üzerinde çarpı işareti vardı.girmekten bazgeçtim ve durdum.bir anda içime girdi.
"Noluyorrr."
"Asla durmamalıydım!"
"Aklımı kaçırıyorum"
Ve en son hatırladığım şey neredeyse 1 gün yerde hareketsiz
Kalmamdı.uyandığımda saate baktığımda neredeyse 1 gündür yerde baygındım.kalktığımda hiç birşey yoktu.yine karanlık bir koridor ve koridorun sonunda bir kapı vardı. ama bu sefer kapının üstünde çarpı işareti yoktu.kapıyı açtığımda karşımda bir ayna gördüm.heeşeyi normal gösterirken beni karanlık korkunç bir varlık olarak gösteriyordu.sinirlendim ve bağırarak cama bir tekme attım.
"Yeterrr"
Ayna nasıl olduysa yenilendi.
Aynayı incelediğimde.arkasında bir kapı olduğunu gördüm içeriden çok pis bir koku geliyordu.bunun ceset kokusu olduğuna eminim.tam aklımdan bundan geçerken arkamdaki girdiğim kapı çok yüksek sesle kapandı.
!!Booommm!!
Ve ardından yavaş yavaş kayboldu.aynanın arkasındaki kapıyı ölsem de açmazdım.Odayı biraz daha incelediğimde.duvarlaedaki tablolarda hep benim ve Michel in resimleri vardı.sanki birisi bizim hayatımızı izlemişte resme dökmüş gibiydi.Biraz daha incelediğimde tabloların arkasında kan lekeleri vardı.ama bir tane tablo hariç.
Geçenlerde araba kazası geçirmiştim bu tabloda ise bu anın resmi vardı arkasına baktığımda ise kuru kafa vardı.
Oradan gitmenin vaktinin geldiğini anladım.hiç düşünmeden aynanın arkasındaki kapıyı açtım.koku dayanılmaz derecedeydi.ilerledim ve tekrardan aynı olay oldu.
!!boomm!!
Arkamdaki kapı kapandı ve kayboldu.arkamdaki duvar hızla bana yaklaşıyordu.düşünmeden ileriye doğru topuk yaptım.
"O da ne!"
"Önümdeki duvarda üstüme geliyor bur dan bir şekilde kurtulmalıyım."
Korkarım ki elimden bir şey gelmiyordu tek yapabileceğim şey dua etmekti. duvarlar tam beni ezecekken bir anda derim saydamlaştı ve derimi artık göremiyordum.ve bı yanda duvarın içinden geçerek duvarın beni ezememesini sağlamıştım.
"Ne bu duvarın arkas8 boşmuydu?"
Bu koridorda yalnızdım.
bekledim bekledim ve bekledim.
Hiç bir şey olmamıştıartık çok sıkılmıştım son suyumu ve son yemeğimi yedim.
"yaklaşık bir haftadır buradayım"
Artık sinirlenmiştim. O sinirle duvara yumruk attım ve elim içinden geçti ve vicudumda.
Ve tekrar bir oda. ama bu oda diğerlerine göre çok büyüktü. Ve bom boştu ama burada bir sürü kapı vardı hepsinin numarası farklıydı her odadan farklı bir ses geliyordu.bütün kapıları tek tek dinledim. Hepsi de korkunçtu. Birisi hariç. Bunda kuş sesleri cıvıltılar duydum derken bir anda duvarın içinden bir canavar odaya girdi. onu görünce hiç düşünmeden. Olduğum kapıyı açtımve girdim
"burası hayal ettiğim gibi değil."
Duyduğum kuş sesleri kuşların bağrışıydı. hepside durduk yere bağırıyorlardı.etrafı biraz araştırdım seslerden yavaştan kulağım ağrımaya başlamıştı. sesler güzeldi. Ama onların acı acı bağırışlarını hissediyordum.
Yapabileceğim pek bir şey yoktu. bir kuşu elime aldım ve onu sevdim susmuştu onu yere koydum seslerini taklit ettim.ettim ettim ve ettim.kendimi durduramıyirdum.hep söylemek istiyordum kendime engel olamıyordum sanki içimden birirsi beni bunu yapmaya zorluyor gibiydi ama anlamıyordum.
Kendimi niçin durduramıyordum kim beni buna zorluyordu. Bir tarafa doğru koştum ve karşıma korkunç bir yer çıktı. Adeta cehhennem gibiydi ve o canavar büyük odada gördüğüm o canavar beni aşağıya attı ve karşımda iki tane insa...
Sevamı bölüm 3 te
!!!Sakın kaçırmayın!!!
Not:puanlama ve yorum yapmayı unutmayın
Adios
