güzel oğlum...

153 20 14
                                    

my hyung

dediğimi unutma yavrum tamam mı

araba çıkış kapısının hemen solunda

kapısı açık ve çalışır halde duruyo

hemen binip sürmeye başla asla durma

my jungo

sensiz gidemem

nolur başka bişey yapalım

my hyung

jungkook

dediğimi yap bebeğim nolur

korkma

*******

1 saat sonra

my jungo

sevgilim

çıktım

başardım taehyung

sonunda kurtuldum ordan

sen

sen nerdesin

korkuyorum gel yanıma nolur


******

jungkook arabayla dakikalarca uzaklaştı

bilmediği yollardan gitti izini kaybettirebilmek için

ama arkasında onu takip eden arabadan kurtulamıyordu...

en sonunda pes ederek arabayı durdurdu, indi, arkasını döndü ve gözlerini kapattı çünkü silahtan korkuyodu.

"tamam...  al beni. al özgürlüğümü elimden"

gözleri sımsıkı kapalıydı.

o adam arabadan indi ve yanına geldi

nefesini duyuyodu jungkook

"a-ama son bi kez dinle beni...
b-ben çok aşığım biliyo musun?... öyle kıymetli ki benim için, gelip hiçbişey demeden canımı alsa neden diye sormam... bi nedeni vardır ki yapmıştır onun canı sağ olsun derim..."

konuşurken nefesi kesik cıkıyodu. sesi titreyerek zorla anlatıyodu kendini. bu çabası belki adam gitmesine izin verir diyeydi.

adamı tam arkasında hissediyordu

korkudan titreyen bedenini kontrol edemiyordu

titreyen sesini düzene sokmaya çalıştı

"kokusunu unuttum biliyo musun?... bu ne kadar acı verici bişey haberin bile yok... beni tutsak ettiniz. aylarca onun gözlerine bakamadım... kavuşucaktık işte, beni takip etmesen sımsıkı sarılıyo alucaktım ona. kahretsin."

adam iyice yaklaştı.

jungkook titreyen bedeninde onu saran elleri hissetti... ve tüylerini diken diken eden o sesi duydu

"kokumu hatırla sevgilim"

jungkook kıpırdayamamıştı... aylarca hasretinden yandığı adam tam arkasında ona sımsıkı sarılıyordu...

ağlamaya başladı bağıra bağıra...

taehyung onu omuzlarında tutup kendine çevirdi... dllerini onun beline sımsıkı sardı...

artık aralarında hiç bir engel yoktu, gözleri gözlerine bakıyodu, dudakları birleşmek için inliyodu...

taehyung ellerini jungkook'un yüzüne çıkardı...

ellerini değdirmeye çalıştı ama titriyordu

"güzelim..... dokunmaya kıyamadığım..."

hafifce değdirdi ellerini onun yanaklarına... yavaş yavaş okşadı...

süzülen gözyaşlarını sildi parmaklarıyla...

daha birini silmeden diğeri süzülüyordu.

"ağlama sevgilim... kıyamam sana"

saçlarına cıkardı ellerini, her telini yavaşca okşadı, yumuşak öpücükler bıraktı.

jungkook şoktaydı. sadece ağlayabiliyordu.

"ağlama güzeller güzelim... bitti işte. bi kere tuttum seni, artık asla ayıramazlar"

jungkook bunu duyduğu an ağlaması daha şiddetlendi kafasını taehyung'un gögsüne yasladı

"t-taehyungie....."

sadece onun adını sayıklayıp ağlıyordu...

taehyung jungkook'un ellerini tuttu okşadı nazikce, bileklerini öptü uzun uzun...

jungkook hıçkırıklarını bastırmaya çalışıyodu konuşmak için

"b-bebegim...."

"söyle güzel oğlum"

"öper misin b-beni"

taehyung bunu duyduğu saniye aralarındaki sandimleri yok etti.

öyle hasretlerdi ki birbirlerine bu öpücük hasretin iniltilerini taşıyordu...

jungkook'un titremesi durmuştu...

dakikalar süren öpücük hayatları için bi devri kapamış yenisini açmıştı...





ayy ay heyecanlandım

münzeviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin