Baklava | Arda Güler

17.Bölüm

Afra'dan

Kucağımda Alya ile soyunma odasının kapısının önünde bekliyordum.

Kutlamalar bittiğinde sahadan çıkmıştık.

Yaklaşık 2 buçuk saat süren kutlama sonucunda ciddi anlamda yorulmuştum.

Şimdi diyeceksiniz ki;

Ne yaptın da yoruldun bu kadar?

Arda değil de sen mi oynadın maçta?

Tamam, belki ben oynamadım ama Alya'yı kucağımda 2 buçuk saat taşıyarak maçta oynamış kadar oldum.

Bu çocuğa ne yedirmişler ya?

Suratına baktığımda en fazla 2 yaşında diyeceğim çocuk, bedeni sayesinde en az 2 yaşında duruyor.

Gerçi annesi ben isem böyle olması çok normal.

Artık çocuğa 7 aylıkken lahmacun filan mı yedirdim?

Ben ne çabuk alıştım ya?

Arda'yı en fazla maçta canlı canlı gören ben, şimdi Arda'nın karısı oluverdim.

Nasıl olabilir böyle birşey hâlâ aklım almıyor.

Soyunma odasının kapısı açılınca kafamı oraya doğru çevirdim.

GELDİ GÖNLÜMÜN EFENDİSİ!

ŞU ENDAMA BAK BE!

ALLAH'IM ÇOK HEYECANLIYIM!

Derin bir nefes alıp kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

Ama sadece çalıştım çünkü karşımda Arda varken bu çok da mümkün değil.

"Afra, niye burda bekliyorsunuz güzelim?"

"Arabaya binseydiniz keşke, anahtar sende ya."

Ceplerimi yoklayayım dedim ama Alya kucağımda olduğu için yapamadım.

"Ee şey seni beklemek istedim."

Yalana bak be.

Arda gülümseyip yanağımı öptü.

Bismillahirrahmanirrahim.

Yemin ederim öteki dünyaya gittim geldim.

"Beni beklemeyin siz, geçin arabaya."

"Hem daha röportaj filan var."

"Peki."

Fırsat bu fırsat deyip Arda'nın yanağından öptüm.

Sonuçta karısıyım değil mi?

Hızlı adımlarla otoparka doğru yürümeye başladım.

Bir dakika.

Hangisi Arda'nın arabası?

****

Bölüm sonuu.

Öncelikle Arda'nın Real Madrid transferi vatana millete hayırlı uğurlu olsun.

Umarım Real Madrid'de güzel şeyler başarır.

Sanırım bu kurgu Fenerbahçe olarak devam edecek çünkü buradan Real Madrid'e nasıl bağlayabilirim bilmiyorum.

Sizleri seviyorum.❤️