İlk depresyonum

antalyaya yolculuk

O zamanlar daha 14 yaşındaydım istanbulda yaşıyordum.zengin bir ailenin çocuğuydum.iyi bir koleje gidiyordum.evet zengindik ama hiç mutlu değildik çünkü babam anneme bağırıyor,sonrada sinirini benden çıkarıyordu.bende yine odamda ders çalışırken babamın anneme bağırıs ssleri kulağıma geldi artık buna son verme zamanının geldiğini düşünüyordum ve çalışmayı bırakıp bir plan kurmaya başladım planım kaçmak buralardan uzaklaşmaktı ama işte ailemi de bırakamazdım başka bir şey bulmam lazımdı hem kaçmak için yaşım uygun değildi.(malesef).sabah telefonumun çalmasıyla kalkmam bir oldu arayan halamdı ve beni antalyaya yanına çağırıyordu buna çok sevinmiştim çünkü buradan uzaklaşacak,anne ve babamın kavga seslerinden kutulacaktım bende hemen gitmeyi kabul ettim tabii ki de anne ve babama bu haberi söyleyince hemen kabul ettiler.(beni kovarcasına) 3 gün sonra gidiyordum sonunda otobüse bindim ve yolculuğa başladım.çok heyecanlıydım oradaki arkadaşım nazlıyı çok özlemiştim tabii serkan ve dilanıda ama hiç biri nazlının yerini tutamazdı.neyse otabüsten iner inmez arkadaşlarımı gördüm.(dilan,serkan ve nazlı) beni halamın karşılayacağını sanmıştım.aman boşver arkadaşlarımın gelmesi çok daha güzel.daha sonra bir kafeye oturup bir şeyler yedik,sohpet ettik çok mutluydum.çünkü onları görmeyeli tam 3 yıl olmuştu.biraz hasret giderdikten sonra evin yolunu tuttuk.oh be kavga sesi yok,karışanın yok, işte ben buna hayat derim biraz yattıktan sonra halamın
-zeynep hadi tatlım sofra hazır seni bekliyoruz" diye seslenişini duydum.elimi yüzümü yıkadıktan sonra yemek yemek üzere aşşağıya indim halam amcam ve tabii ki gıcık kuzenim hakan aslında ondan pek haz aldığım söylenemez ama iyi çocuk 3 yıl önceki halinden eser kalmamış benden 1 yaş büyük.onunla iyi vakit geçiririz ama sürekli bana laf söyleme çabalarında.tabii şimdi değişmişti.artık büyümüştü.çocuk değildi.neyse yemeği yedikten sonra beni odasına davet etti .bana bir süprizi varmış.odaya girdiğimizde kırmızı bir tülün altında şekilsiz değişik birşey vardı anlaşılan.ne olup bittiğini anlamamiştim daha sonra örtüyü kaldırdığında bir de ne görıyim 3 yıl önce yaptığimız bir gül heykeli.onu sakladığını düşünmemiştim biraz bilgisayarda takıldıktan sonra uykumun geldiğini fark ettim ve izin isteyerek odama gittim.ndense yatağa yatınca uykum kaçtı sonra aklıma annem ve babam geldi. Sanırım onları özlemeye başlamıştım ki tüm duygusallığı bozan telefonum çaldı arayan nazlıydı telefonu açıp kulağıma yaklaştırdıktan sonra nazlının sesi kulağıma geldi.
-alo zeynep uyudun mu kanka
-yok nazlıcım uyumadım öyle yatağımda uzanıyodum da ne oldu bu saatte
-ya şe-yy ee biz yarın denize gideceğiz sende gelmez misin diye soracaktım da onun için aradım
-peki kimler geliyor???
-serkan,dilan,ben istersen sende gel hemde hakanıda getirirsin isterse tabii.
-aa olabilir aslında ben bir halama sorup geliyorum.sen kapat ben sana döneceğim.
Aşağı halamın yanına inip ona bir şey soracağımı söyledim.
-şeyy halacığım bizimkiler yarın denize gideceklermiş hem isterse hakanda gelsin dediler gidebilirmiyiz acaba???
Halam beni birkaç saniye beni süzdükten sonra
-neden olmasın zeymepciğim.ama bir şartım var hakanda seninle gelecek yoksa katiyen olmaz üzgünüm
Neyse ben zaten şimdi hakana söylerim o da gelir inşallah
Hakanın odasının kapısının önüne geldiğimde kapıyı çalarak içeri giedim ve konuşmaya başladım
-şeyy ee hakan yarın benimle birlikte denize gelir misin? Lütfen halam sen olmadan asla didemeyeceğimi söyledi.n'olur benimle gel!!!
-tamam ya gelirim bu kadar yalvarmana gerek yoktu
Diyerek hafif bi gülümsedi bende ona teşekkür ederek odasından çıkıp kendi odama gittim ve hemen nazlıyı aradım.
-alo nazlı kanka geliyorum ama hakanda geliyor halam o olmadan göndermem deyince hemen gidip sordum.o da kabul etti.
-evet ya iyi iyi o zaman vakit kaybetmeden kıyafetlerini hazırla ama bikinini almayı sakın unutla oldumu
Dedi kısık bir sesle bende "tamam"diyerek telefonu kapatıp yattım.sabah kalktığımda çok heyecanlıydım çünkü denize gidiyorduk ben üstümü giyip kahvaltı yapmak için aşağıya indim daha sonra hakanla sohpet ederken telefon çaldı.arayan nazlıydı telefonu açıp kulağıma koyduğumda nazlının sesini duydum.
-Alo zeynep nerdesiniz hazırlandınız mı?
-hazırlandık kahvaltıdan şimdi kalktık çantamı alıyorum 10 dakikaya ordayız
-tamam çabuk olun biz gidiyoruz orada görüşürz hadi bayyy
-tamam bayy
Denize nihayet varmıştık bizimkileri görünce hakanla hemen yanlarına koştuk ve hemen denize atladık denizin içinde top oynadık deve güreşi bile yaptık saat geçiyordu eve gitmemiz gerekiyordu fakat bizim hakan ortaya bir laf koydu illa tutturdu yarın akşam partiye gidelim aras diye bir arkadaşı parti veriyormuş hakanıda çağırmışlar neyse bizim ve tabii halamında onayı ile rahat bir şekilde uyumuştum ve şunu fark ettim ki evde huzur var 2 gündür kavga denen bi şeye şahit olmadım bu yüzden çok mutluyum.