Uyku düzenim o kadar berbattı ki, sadece 12 dakika uyuyabildim. Çok yorgun da olsam izliyordum Jeongin'i. Ben ve Jeongin yalnız yaşıyoruz, bu yüzden onun evine de gidebiliriz bazen.
Bunları düşünüyorken uyandığını farketmemiştim. Uyanmış beni izliyordu. Bir süre sonra tekrar ona baktım.
'Bebeğim korkuttun beni, neden uyandığını söylemedin?'
'Özür dilerim hayatım.'
'Öpeyim mi bir kere?'
Ben öpmeden o dudağımı öpmeye başladı. Çok tatlıydı, kıramıyordum onu.
Bir kaç dakika sonra çekildi, nefessiz kaldığımız için. Alınlarımızı birleştirip nefes aldık. Bu sefer ilk ben öpmüştüm.
Dudağını ısırdığım için inlemişti acı ile. Bu dillerimizin kavuşmasını sağladı. Dakikalarca öpüştük ve geri çekildim.
'Ben sıkıldım ya.'
'bende, ne yapsak?'
Böyle konuşurken aklıma birşey geldi.
'Lunaparka gitmek ister misin? Hem eğleniriz.'
Kabul etti, hazırlandık ve çıktık. Araba ile geldik lunaparka.
'Gondola binelim mi?'
Kabul ettim ve yan yana oturduk.
Çok yukarılara çıkıyordu. Biraz yüksekten korkuyordum ama Jeongin için herşeyi yapabilirim.
Jeongin korktuğumu farketti.
'İyi misin? Durdurabiliriz.'
'İyiyim bebeği- AAAA'
Çok fazla yukarı çıktı.
Jeongin'in çok komiğine gidiyordu benim bu halim.
Gondoldan indik ve diğer oyuncaklara bindik. Zaman çok hızlı geçmişti. Artık eve gitme zamanı da gelmişti.
Eve gitmek için yürümeye başladık.
Jeongin önüme geçip bana baktı. Ellerini boynuma doladı ve yanağımı öptü.
Çok tatlıydı. Boyu yetişmiyordu yine, eğildim tekrar.
Bir süre sonra tekrar yürümeye başladık. Eve geldik.
.....
Günler, aylar, yıllar geçti. Hâlâ sevgiliyiz. Güzel sevgilim, hayatım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu fice bir son lazımdı.. Bilerek kısa yazdım zaten önceki bölümün sonunda da söylemiştim bunu.
