emrenin normalde hep kilitli olan kapının açık olduğunu fark etmişti
merakına yenik düşüp içeri girdi
ve gördüğü görseller hiç iyi değildi
gördükleri ile dehşete düşmüştü hürkan
odanın köşe tarafında jilet ve kanlar vardı diğer tarafda müzik aletleri vardı ama hepsi kırıktı.
biraz ilerleyince ayağına bişey batmıştı
bu güzel bir vazoydu ve bu vazoyu bi yerden hatırlıyordu. vazoyu bi tabloda görmüştü hürkan evin girişinde sağda olan tabloda bu aile yadigarı gibi birşeydi sanırım
kafasını diğer tarafa doğru çevirdi ama bu tarafta dahada devşet verici resimler vardı ve bu resimler içini ürpertmişti
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"böyle resimler"
bi resim dikkatini çekmişti ve sonradan fark edip geri adım attı bu Emre'nin kanı ile yapılmıştı
kendini sakinleştirip arkasındaki sandalyeye oturmuştu
ben hergün ölmeyi diledim Allah'tan hala yaşıyorsam demek ki yaşamam gereken şeyler var demekki
H"ölmek mi emre ne yaşıyodun sen"
2.sayfaya geçti
ama anladığını sanmıyorum sınıftkiler beni hep. dışladı bu güne kadar anlamsızca yüzüme bile bakmadılar
H"okulla ilgili konuşmama nedenin bu muydu emre"
3.sayfa
bu kadar basit mi ha söylemesi artık nefes dahi alamıyorum krizlere giriyorum vicudum karıncalanıyo hareket edemiyorum nefes darlığı geliyo kendimi hissetmiyorum soğuk soğuk terlemeler
belki biri bana iyimisin diye sorsa yarlarımı sarmaya çalışsa o kişiy asla bırakmam
-emre kaarslan
Hürkanın gözleri dolmuştu Emre'nin karanlık tarafı bu kadar acı dolumuydu
E"hürkan nerde kaldın"
hürkan Emre'nin sesini duyunca eli ayağına dolaşmıştı kitabı hemen bırakıp mutfağa yöneldi
H"geldim geldim"
hürkan Emre'nin yanına oturdu ve çorba içirirken korku dolu gözlerle Emre'ye bakıyordu hürkan ve emrede bunu fark etmişti
E"hürkan iyimisin"
H"ha evet evet iyiyim"
E"geldin geleli çok durgunsun ve hep dalıp dalıp gidiyosun bişey olmadığına eminmisin"
H"aslında senin için endişeliniyorum"
emre buruk bi gülümseme bıkartı ve oturur pozisyona geçti
E"gülmem gereken Yaşta aklıma intihar fikrini getiren herkese kırgınım"
E"ama. en güzel hatam sensin"
E"seni seviyorum hürkan her canımı ne kadar yansada" H"bende seni seviyorum emre bilip bilmeden canını yaksamda"
hürkan Emre'nin dudaklarına bi buse kondurdu
dudakları ayrıldı gözleri birbirlerine aşk dolu bakıyordu
E"seni seviyorum beni asla bırakma olurmu" H"seni seviyorum seni asla bırakmam"
akşam olmuştu emre uyumuştu hürkan hala Emre'nin günlüğünü düşünüyodu
yattığı yerden kalktı ve kilitli odaya yöneldi
hala girmek istemediğine emindi ama gene odaya girdi
oda karanlık haliyle dahada ürkünç oluyordu sadece ay ışığı yansıyordu
kapıyı kapattı içeride bir anda kırmızı ışık yandı hürkan korkmuştu ama ses çıkarmamaya gayret gösteriyordu kafasını kaldırdığında sabah duvarda olmayan yazılar gördü bu yazılar çok değişikti nece yazdığı anlaşılmayan bi yazı
bir ok işareti görmüştü o tarafa doğru gittiğinde
birşeyin üstünde örtü olduğunu gördü
perdeyi kaldırdığında altında ayna olduğunu gördü bu neydi şimdi
omzuna bir el dokunduğunda korkudan küçük bi çığlık atmıştı
