AFİTAT (MENGOLA(

15-final

o an zaman sanki durmuştu sesler boğuk geliyor sadece ikimiz ordaymışız gibi hissediyorlardı.
.
.

elleri gene birleşmişti bu sefer umutla ve o eller asla ayrılmamaya yemin etmişti.
.
.
.

"emre kendini hürkana bıraktı."

sabah olur

"ahh her yerim ağrıyo" diye mırıldanarak kalkmaya çalıştı emre
"biraz daha dinlen istersen" diye yanına oturdu hürkan
emre oturur pozisyona getirdi kendisini
"açım ben"
hürkan ise küçük bi gülümseme bırakıp
"kahvaltı hazır" dedi.
emre küçük bi çocuk gibi yerinden kalktı
akşam yüzünden ağrısı olduğu için durdu emre yüzünü birden astı
hürkan ise Emre'nin bu hallerine gülmek halindeydi
hürkan Emre'ye doğru gidip bir elini kollarının arasına diğer elini kalçasına koyarak. kucağına aldı ve aşağı kata indi
emre kızarmış halini saklamaya çalışıyor ama başarısız oluyordu
hürkan Emre'nin bu hallerine gülüyordu.

kahvaltı masasına oturdular kahvaltı ederken bugün yapıcağı şeyleri planlıyolardı
H"emre"
E"efendim"
H"bugün benimle bi yere gelirmisin,küçük bir işim var."
E"tabikide nereye"
H"orası bende kalsın"
E"iyi hadi kalsın bakalım"

"zaman atlaması"

kahvaltıları bitmişti şu an ise hürkan arabayı kullanıyor emre ise nerde olduğunu merak edip etrafına bakıyordu
bi şirket gibi bi yere geldiğinde arabayı park etti hürkan

H"geldik"
E"burası nere hürkan"
H"şirket"
E"şirket olduğunu biliyorum herhalde neden geldik"
H"babamın şirketi hani açıklamak istemiştim ya"

emre durgun şekilde kollarını birleştirdi

E"bunun iyi bir seçim olduğunu hâlâ düşünmüyorum hürkan söylemesek dahamı iyi"

hürkan ellerini Emre'nin yanaklarını tutup

H"bana bak her ne söylerse söylesin seni çok seviyorum tamamı"

emre umutlu şekilde hürkanın gözlerinin içine bakıp dudağına bir buse kondurdu

hürkan biraz şaşırmış olsa da aşk artık hürkanı kör etmişti bile

E"seni seviyorum beni asla bırakma olurmu"
H"seni seviyorum seni asla bırakmam"

"12-yeni başlangıç"
dejavu ha

hürkan Emre'nin elini tutup şirketten içeri girdi
babasının odasına doğru yöneldi emre ile gözgöze gelip küçük bir gülümseme bırakıyolardı

nihayet o odaya gelmişlerdi odanın önünde durdu hürkan ve Emre'ye döndü

H"her ne derse desin sevi seviyorum"
E"her ne derse desin seni sevmeyi bırakmam"

odayı tıklayıp içerden gel sesini alınca odaya adım attılar

emre etrafı incelemeye başlamıştı siyah tonlarında dizayn edilmiş bir odayadı
bu oda emreye kilitli odayı anımsatsa bile sakin kalmıştı.

(hürkanın babası-baran'unutanlar için')

B"oğlum ne oluyor"
H"baba biz sana bişey açıklamak istiyoruz"