სრულიად ახალი გრძნობა (✓)

[45]

Flashback to jimin's and jingkook's talk

30 წუთის შემდეგ ჯონგუკი ჯიმინის სახლში მივიდა. ნერვიულად შეისწორა პეანგი გაოფლილი ხელებით. მან ბოლოჯერ შეისწორა თმა, სანამ კანკალიტ ზარს დარეკავდა.

როგორც კი დარეკა, ღრმად ამოისუნთქა დასამშვიდებლად. ჯონგკი მართლა ნერვიულობდა. მას უბრალოდ სურდა გამოესწორებინა თავისი სულელური შეცდომები და იმედოვნებდა, რომ ჯიმინი მეორე სანს მისცემდა. ახსნის შანსი და შანსი აჩვენოს მას თავისი რეალური გრძნობები.

რამდენიმე წამის შემდეგ კარი გაიღო და ჯონგუკმა იგრძნო, როგორ შეეკუმშა გული. ჯიმინის იდგა შეშუპებული, ქითელი თვალებით და შეშუპებული ლოყებით. თმა არელი ჰქონდა თითქოს ახლახანს გაეღვიძა და დიდი ზომისსვიტრი და შორტი ეცვა.

ორივენი რამდენიმე წამით უყურებდნენ ერთმანეთს და ვერცერთი წარმოთქვამდა სიტყვებს. ჯონგუკმა პირველი ნაბიჯი გადადგა.

-საყვარელო...-ჩაიჩურჩულა და ერთი ნაბიჯით მიუახლოვდა უფრო დაბალ მამაკაცს. ჯიმინმა ტუჩზე იკბინა და თვალები აუცრემლიანდა. ჯონგუკმა მაშინვე ჩაიხუტა, ჩახლეჩილი ტირილი ისმოდა.

"ძვირფასო მაპატიე" - ჩასჩურჩულა მაღალმა და დამამშვიდებლად ზურგზე ეფერებოდა. ჯიმინმა მხოლოდ მის კისერში ჩარგო სახე და მხნედ ტირილი განაგრძო. მთელი სხეული უკანკალებდა და ჯონგუკმაც ვეღარ შეიკავა ცრემლები. იმ მომენტში ყველაფერი ძალიან დამათრგუნებელი იყო და ორივე ძალიან ემოციურად გრძნობდა თავს.

ბიჭენი 10 წუთი იქ იდგნენ, უბრალოდ ეხუტებოდნენ ერთმანეთს და ტიროდნენ. ცოტა ხანში ჯონგუკმა მოშორდა და ჯიმინს ლოყებზე ხელები მოუსვა ცრემლების მოსაშორებლად. ჯიმინი ეუფორიაში ჩავარდა ჯონგუკის შეხებაზე და დაღლილი თვალები დახუჭა. სიტყვა მაინც არ უთქვამს და მხოლოდ ჯონგუკს მოჰკიდა ხელი დივანზე დასაჯდომად.

ორივენი ერთმანეთის გვერდით ისხდნენ, მაგრამ ხელები არ გაუშვიათ. ჯონგუკმა ღრმად ჩაისუნთქა და ყელი ჩაიწმინდა.