Umut | bxb

yakalanma-3

medya:emir

•

Emirden..

Bakmam demiştim ama bakıyordum.Kahvenin önünden geçen umud'uma bakıyordum.Evlerinin yolu kahvenin önünden geçiyodu o yüzden her okul çıkışı onu izliyordum.

Onun güzel yüzüne yirmi saniye bakmak bile bana yetebilecekken benim ondan vazgeçmemi istiyordu.

İşte o biraz zor güzelim.

Kahvehanenin kapısının açılmasıyla dikkatimi oraya verdim.İçeriye kayra girdiğinde bana doğru geldiğini gördüm.

Kayra nefes nefese, "abi" demişti.

Biraz endişeli gözüküyodu.Hemen anlatması için kısa bi baş hareketi yaptım.

"Efendim kayra" dedim sakin bi sesle.

"Abi buğra umuta kızmış."

Konuyu az çok anlamıştım. Buğra'nın Umut'un üstüne titremesinin sebebini biliyordum. O yüzden buğraya kolay kolay sinirlenemiyordum bu durum biraz karışıktı. Kayra'ya cevap vermediğimi anlayıp bilmiyormuşcasına nedenini sordum.

"Neden derdi neymiş?"

"Abi yine aynı konu işte sen ve umut"

"Buğra biraz fazla olmaya başladın."

dedim yanı başımdaki Kayra'nın bile duyamayacağı bi sesle.

Hâla ayakta olduğumuzdan oturmaya yeltenecektik ki kavhehanenin kapısı sert bir şekilde açıldı.

İçeriye biraz uzun 1.70 boylarında iri otuz yaşına yakın bi adam girdi.

"CEMİLL!!" diye hiddetli bir sesle bağırdı.

Bağırmasıyla kahvehanedeki çoğu baş iri yapılı adama döndü. Cemil abi bu kahvehane'nin sabiydi çocukluğumdan beri onu tanırdım. Çok iyi kalpli bi adamdı. Mahelledeki çoğu kişi cemil abiyi sever sayardı bende onlardan biriydim.

Cemil abi mutfak'tan ellerini kurulayarak çıkıp onun ismini kimin bağırdığına bakmak için çıkmıştı ki karşındaki adami görünce duraksadı.

Kayra, kulağıma yaklaşarak "Noluyo abi?" diye kısık bir sesle konuştu.

"Bilmiyorum ama öğrenicez abisi"

Ardından Cemil abi konuşmaya başladı.

"Vay Fıratt" dedi Cemil abi gülerek.

Fırat kimdi bilmiyordum ama kötü şeyler olmadığını düşünüyordum çübkü Cemil abi gülüyordu.

"ee bi hoşgeldin alırım kardeşim."
dedi isminin Fırat olduğunu öğrendiğimiz adam.

Kahvehanedeki çoğu insan uğraştıkları işe dönmüşlerdi kahvehaneye öyle bağırarak dalması dikkat çekiciydi ve haliyle çoğu insan bakmıştı. Herkes Cemil abiyi tanıdığı için dikkatle bakıyordu fakat Cemil abi gülünce çoğu kişi bi sorun olmadığını anlayıp önüne dönmüştü.

Biz kayra ile hâla o tarafa bakarken daha sonra olayın aslını öğrenmek için sandelyelere oturduk ve çıraktan birer çay getirmesini istedik.

•

4 saat sonra saat 10,11 civarı olunca kahvehane de bunalıp eve gitmeye karar vermiştim. Hemen paltomu sandalyeden alıp Cemil abiye baş selamı vererek kahvehaneden çıktım ve eve doğru yürümeye başladım benim kaldığım ev Umut'un kaldığı evden üç, beş ev çaprazdaydı o yüzden her sabah ve akşam onların evinin önünden geçiyordum.

Geçerken umudum kadar güzel olmasa da yerde bulduğum papatyalardan penceresinin önüne koyuyordum onun gördüğü zamanki sevinci benim bi ömrüme bedeldi fakat umut benim sevgimi hafife alıyordu.

Bunları düşünürken apartmanın önüne gelmiştim zaten hemen merdiven basamaklarını çıkıp kendi dairemin önüne gelmiştim cebimdeki anatarı çıkarıp kapıya soktum ve çevirip açtım. Ayyakabılarımı çıkartıp odama gittim.

üstümü değiştirip kendimi yatağıma attım tam uykuya dalıcakkan telefonuma gelen bildirim sesi ile irkilip kalktım.

•

ayy ilk düz yazım umarım güzeldir