the other man mert....

bölüm 2

mert pov

efe'nin gözleri fal taşı gibi açılmıştı ve kıza bakıyordu.

"yoksa sen efide misin?"

kız beni biraz ittirdi ve yerime oturdu. "aynen öyle canım, evleneceğin kişi. bu kadar güzel olduğumu hayal etmiyordun değil mi? şaşırmış olmalısın."

biraz duraksadı ve elini efe'nin omzuna koydu.

"ama merak etme! artık övünebileceğin kadar güzel bir kızarkadaşın var!"

efe sonunda olayı tam olarak kavramış olmalı ki efide'nin elini omzundan itti ve kıza kötü bir bakış attı. bana atsa ben bile altında ezilirdim o bakışın altında.

"henüz aramızda bir şey yok. çek o elini benden."

kızın yüzünde efe'nin dediklerinden sonra hiçbir değişim olmamıştı. tam tersine eğleniyor gibi duruyordu. biraz sinirimi bozdu açıkçası.

olaya el atmalıydım.

"lütfen aramıza girmez misin? şurda arkadaşça muhabbet ediyorduk ama hem ortamı bozuyor hem de beni yerimden ediyorsun."

gözlerine ve yüz ifadesine bakılırsa dediklerime gıcık oldu. güzel.

"sen kimsin ki? burada olduğunu bile fark etmemişim." alaycı bir bakış belirdi yüzünde. pataklayasım geldi. "sevgilimle aramıza girmez misin? rahatsız oluyorum"

e ne güzel işte. daha çok dururum ben de.

"kalayım o zaman. işime gelir." sırıttım.

efe pov

bana mı öyle geliyor yoksa bu ikisi benim için alttan alttan kavga mı ediyor?

mert...benim için efide'yle atışıyor...?

belki, belki düşündüğüm sebepten dolayıdır.

şimdi şöyle: mert haklı. onunla konuşmak istiyorum ve yanımızda bir fazlalık(?) olmasını istemiyorum.

ama sorun şu: ŞUAN BUNU NASIL SÖYLEYECEĞIM?!?!?!

ben mal mal onların atışmasını izlerken mert'in gözü bana kaydı. herhalde çaresizliğimi fark etmiş olmalıydı ki ve efide'nin son lafına cevap vermemişti. bakıştık.

efide ise farkında değildi durumun, devam ediyordu. "ha ha! cevap bulamadın değil m-"

"iyi misin efe? kalkalım mı?"

...

"evet."

"tamam" elimi tuttu ve kalktık. gitmeden önce efide'ye son bir sırıtış attı ve gittik.

bu çocuğu seviyorum ya.

efide pov

bu uzun saçlı bebe de kim ya? vallahi döverim ben bunu.

efe'yi benden çaldı üstüne sırıtıyor bana.

görürsün se- hm? telefonuma mesaj geldi.

telefonumu açtım ve bildirime baktım.

şaka mı bu ya???

remzi yazmış.

"KADRIYE ALLAH IÇIN BANA GERI DÖN ÇOCUKLAR SENSIZ YAPAMIYOR :(

KADRIYEEEEEEEEE

AŞKIM ÖZÜR DILERIM GERÇEKTEN

GÖRÜLDÜ ATMA ARTIK"

off bu adam gerçekten sinir ediyor beni artık.

" SAL BENI AQ

YENI BI HAYATIM VAR BENIM"

tamam özlüyorum onu ama şuan beraber olamayız. kusura bakmasın.

ailemden dolayı remzi'den ayrıldım ve şuan onlar yüzünden bu haldeyim. sanki isteyerek ayrıldım. ne yapabilirim daha ben ya??

fakat eğer şuan bu şekilde yaşamam gerekiyorsa peki. ben de ona göre davranırım.

"göreceksin sen, uzun saçlı piç..."

efe'yi en yakın zamanda alacağım senden. 

-bölüm 2 son-

not;

yazması cok sıkıcı yardım