أين حياتي

بارت 2

عزه: بصى بقى انتى شكلك بنت حلال و بتاعت شغل
هبه بهزت راس و ابتسامه: تسلمى دا من ذوقك
عزه: انتى هتقفى معايا و اى زبون يجي تساليه في حاجه معينه هو عايزه ولا لسه هيشوف و لو فيه تجبيهالوا و لو لسه هيشوف تقفى معاه لحد ميخلص تمام
هبه: تمام يا عزه
عزه: تمام و لو في اى مشكله مع حد من الزباين او معاكى تقوليلى
هبه: إن شاءلله مفيش مشاكل.
خلصت اول يوم شغل و روحت البيت
عبدالله: كنتى فين انا قاعد من الصبح مستنيكى و دلوقتي الساعه 12 بليل كنتى بتعملى اى و حسن جه سأل عليكى و بيقول انك مرحتيش الدرس
هبه: كنت في الشغل يا عبدالله
عبدالله: شغل اى دا و دراستك
هبه: شغل في محل هدوم في مول كبير و الدراسه هسبها
عبدالله بصدمه: اى بتقولى اى هتسيبى الدراسه ازاى يعنى انتى متفوقه ازاى تسبيه
هبه: هنعمل اى محتجيش مصريف
عبدالله: ارجعى انتى الدراسه وانا هشتغل
هبه: انت بتقول اى لا طبعا انت هتكمل دراستك بمزاجك او غصب عنك وانا متقلقش عليا سبها على ربنا
عبدالله: بس يا هبه مي.......
هبه: خلاص يا عبدالله انا قولت خلاص انت مش هتسيب الدراسه تمام
عبدالله: ماشي
هبه: و اى حاجه تحتجها تقولى عليها و متتكسف ابدا
عبدالله: حاضر.
ترن ترن ترن
هبه: انا هدخل الاوضه بقى.
وسبته و دخلت ترد
هبه: الو
حسن: الو اى فينك كل دا عشان تردى و برن عليكى من الصبح مش بتردى ليه و كنتى فين اصلا عبدالله قالى انك مش فى البيت من الصبح
هبه: براحه فى اى انت هتحسبنى انا فيا اللي مكفينى و واطى صوتك وانت بتكلمني
حسن: انا مش قصدي عمتن سلام. و راح قافل السكه
هبه بتكلم نفسها بتأنيب ضمير المفروض مكنتش اقوله كدا انا عارفه انى غلط في اسلوبى بس هو برده اسلوبه معايا غريب اوى هو ماله بيا، هبه بترد على نفسها يمكن عايز يطمن عليا، بس بردو يطمن عليا بتاع اى يوووووووه اوف خلاص خلاص اشطا هكلمه دلوقتي
هبه: الو يا حسن
حسن: نعم يا هبه
هبه: معلش بس انا متوتره و كدا مكنش قصدي والله ان يكون اسلوبى وحش انا اسفه
حسن: ولا يهمك انا مزعلتش منك بالعكس انتى فرحتينى ان مش بتخلى اى حد يقرب منك
هبه: مش فاهمه قصدك اى
حسن: عادي قصدى انك محترمه
هبه: اه، كنت بترن و بتقولى اى معلش
حسن: كنت بقولك كنتى فين
هبه: كنت في الشغل
حسن: شغل اى دا
هبه: شغل في محل ملابس و كدا.
حسن: طيب ماشى مش هتيجى الدروس تاني
هبه: ولا المدرسه هسيب الدراسه
حسن: انا مقدر اللى انتى فيه ربنا يقوكى على اللى انتى فيه
هبه: طيب انا هنام بقي عشان عندي شغل الصبح
حسن: الساعه كام شغلك
هبه: الساعه 2
حسن: تمام و بتروحى امتى
هبه: 12 بليل
حسن: ماشى
هبه: اوك
حسن: تمام تصبحى على خير
هبه: وانت من اهله
هبه كلت و نامت و صلت صحيت الصبح راحت الشغل
هبه: صباح الخير يا عزه
عزه: صباح النور اى مالك شكلك مدايقه
هبه: عادى بقى حياتنا بقت عبارة عن حزن بس الحمدلله لسه بنحمد ربنا
عزه: شكلك لسه شايله حزن كبير في قلبك يابت
هبه: على الله بس
عزه: لا انتي لازم تحكيلى بقولك اى تيجى يوم الاجازه نخرج سوا و نتكلم اى رأيك
هبه: بصى انا دلوقتي لسه مش معايا فلوس خليها الشهر اللي جاى
عزه: عزه ولا يهمك يابت تعالى و ملكيش دعوه و يسيتى يبقى ليا عزومه عندك اول الشهر
هبه: تسلميلي يا حبيبتي تمام ماشى، طيب يلا بقى عشان نشوف الشغل
و اشتغلوا و روحوا و هبه اول لما خرجت من المحل هى و عزه لقت حسن واقف مستنيها
هبه: حسن بتعمل اى هنا
عزه: دا المز دا ولا اى
هبه: اسكتى يابت
حسن: معلش بس انا كنت قريب من هنا و عارف انك هتخلصى شغل دلوقتي قولت اجى و نروح سوا
هبه: شكرا بس انا بعرف اروح لوحدي
حسن: انا بس كنت خايف عليكي و كدا
عزه: خلاص هى هتروح معاك، يلا يا هبه خليه يوصلك احسن ما تمشى لوحدك
هبه: ماشى
حسن: طيب يلا
و مشيت انا و هو
هبه: حسن بقولك اى اللي احنا فيه دا مينفعش تمام
حسن: اى هو اللي احنا فيه دا
هبه: انت هتلف و دور احنا مش عيال عشان نضحك على بعض انت عايزي منى اى ولا تكونش فاكر اللى انت بتعمله دا داخل عليا
حسن: انا فعلا جتلك مخصوص بس تفتكرى كل دا ليه
هبه: عشان بتحبني
حسن: اى بببب... انتى بتقولى اى
هبه: بقول اللى فيها مستحيل حد يعمل كدا مع واحده ميعرفهاش غير في درس و يكون مش بيحبها
حسن: ايوا انا فعلا بحبك، بس انتى اى
هبه: انا اى
حسن: بتحبينى ولا اى
هبه: اكدب عليك لو قولتلك بحبك بس انا زى ما انت شايف مش فاضيه للكلام دا
حسن: بس انا هكون سندك و ضهرك و متخفيش منى انا بحبك بجد، طيب بصى ادينى فرصه وانا اثبتك انى بحبك اسبوع واحد بس
هبه: افهمنى انا مش فاضيه للكلام دا، منكرش انى ممكن اكون مشدودالك بس مش حب الحب دا حاجه كبيره مش هحسها مع اى حد
حسن: و ليه مكنش انا الحاجه الكبيره اللى فى حياتك انا بحبك بجد و اول سنه ليه في الكليه هاجى اتقدملك والله
هبه: لما نثبتلى انك بتحبني سعتها نشوف
حسن بفرحه: ماشي يا قلبي
هبه: لا بقولك اى لم نفسك
حسن: هههههههه حاضر يا سيتى
هبه: طيب يلا عشان نركب الاتوبيس
«في الاتوبيس»
عمالين يضحكوا و يهزره لحد ما وصله
حسن: باى
هبه: باى
حسن: بحبك
هبه بصيتله و ابتسمت و مشيت
و عاده الاسبوع و جه يوم اجازه هبه و عزه
عزه: قوليلى بقى يا ست هبه اى حكيتك
هبه: هحكيلك
و نسبهم بقى مع بعض
«عند حسن»
عادل: اى يا صحبى
حسن: يسطا البت قفشتنى و عرفت انى بحبها من غير ما اقول حاجه
محمود: ما انت شكلك مدلوق اصلا
حسن: اللى حصل بقى بس اهم حاجه ان هى عرفت.
«عند هبه و عزه»
عزه: يا قلبى شايله كل دا لوحدك
هبه: هعمل اى الحمدلله على كل حاجه
عزه: انا حمبك في اى وقت يابت
هبه: ربنا يخليكي ليا ياقلبي، مقولتليش بقى اى حكيتك
عزه: بصى ياسيتى انا اصغر واحده في اخواتى و اخواتي كلهم متجوزين و انا مخطوبه و امى عيانه عندها السكر فا بشتغل عشان اصرف على علاج امى و جهازى بس ياسيتى ادى الحكايه
هبه: ربنا يشفاهالك و يشفى بابا يارب
عزه: يارب
و روحوا.
هبه اول لما دخلت البيت
عبدالله: حمدالله على السلامة يا هبه
هبه: ازيك يا حبيبي، انت كلت
عبدالله: لا كنت مستنيكى
هبه: طيب انا جايبه اكل معايا يلا ناكل
عبدالله: هبه عايز اتكلم معاكي
هبه: اتكلم ياروحي
عبدالله: عايز اروح ازورّ بابا وحشني
هبه: بس كدا من عينى الاجازه اللى ايه هنروح نزوره اى رأيك
عبدالله: بحبك اوى يا ماما
هبه: وانا كمان يا قلب امك، يلا بقى عشان ناكل
و قعديوا يكلوا فون هبه بيرن
هبه: الو
حسن: الو عامله اى و حشتينى
هبه: الحمدلله وانت كمان
حسن: عايز اشوفك
هبه: انت شايف ان مفيش وقت فاضى
حسن: اجيلك و نطلع على سطح البيت نتكلم شويه عشان مخنوق
هبه: مالك في اى
حسن: لما اجى هقولك
هبه: ماشي باى
حسن: سلام

فكره: عبد الرحمن محمد الطيب ♥
كتابه: حبيبه عيد ابو العنين ♥