Saf Sevgi/4.Bölüm

84 7 60
                                    

Hatırlatma💫

Uyandığımda saat 9 civarlarındandı hava yağmurluydu kalktığımda Ethan etrafta yoktu aşağıya inip kendime çay yaparken aniden kapı hızla çaldı biraz irkildim ve kapıyı açtığımda Aidan'ı gördüm sırılsıklam üstündeki t-shirt tamamen ıslanmış bedenine yapışmıştı kasları belli oluyordu nutkum tutuldu saçları ıslanmış bir şekildeydi bana büyülenmiş gibi bakıyordu

Aniden bana bir iki adım atıp iki ellerini belime sarıp dudağımı öperken dona kaldım

İçimdeki kelebekler dans değil horon oynadılar

O benden ayrılınca hiç ayrılmasın istedim kokusu hiç gitmesin burnumdan ama olmadı...

Eline baktığımda onu gördüm bileklik! Ailemden kalan bir miras yıllardır Ailemdeydi ben ise ona vermiştim çünkü benim tek Ailem oydu...

Aidan: Lana... beni hayla seviyor musun?

Nutkum tutuldu hareket dahi edemedim

Hatırlatma bitmiştir💫

Hareket etmem gerekiyor ama edemiyordum Hayatımın aşkı tam karşımda duruyor ama tek kelime söyleyemiyordum

Aidan bir süre gözlerimin içine baktı yıkıldığını görüyordum ama elimden hiç bir şey gelmiyordu sanki Ani Felç olmuştum

Aidan: Anladım...Ben özür dilerim...Senin iznin olmadan...

Aidan'ın gözleri dolmuştu arkasına bakmadan gitti...

O zaman fark ettim havanın sis ile kaplı olduğunu o kadar korktum ki sisli havada göremediğim Aidanın peşinden gitmeye çalıştım

Etrafta kahkaha sesleri vardı

Yavaş yavaş bana hakaret eden sesler yaklaşıyordu o kadar çok yükselmişti ki bu sesler canım acıyordu iki kulağımı iki elim ile tuttum sımsıkı ama hiç bir şey değişmedi

O hakaretler... Bana teker teker acı çektiriyordu

Artık çığılık atmaya başladım ta ki

karşımdaki kişiyi görünceye kadar Aidan!?

Bana acımasızca bakıyordu Aidan Elinde silah ile tek sıkıntı Silahı bana tutuyordu

Şok içinde ona baktım Uğruna Kurşun yiyebileceğim kişi o silahı bana tutan kişi miydi?!

Her şey bir ses ile karardı Kurşun sesi gözlerim kapandı ve En nefret ettiğim şey karanlık...

Ter kan içinde bir çığlık atarak uyandım hızlı hızlı nefesler alıp veriyordum Ethan koşarak odama girdi

Ethan: EFENDİM İYİ MİSİNİZ!?

O kadar korkmuştum ki Tek sıkıntı şuydu Ben ölmekten korkmamıştım Sevdiğim birisinin beni kandırmasından ihanetinden korkmuştum Özellikle O Aidan olursa o benim tek Ailemdi

Ethan yatağıma oturup ateşime baktı fakat bu gibiydim bir ceset gibi...

Ethan: Efendim iyi misiniz!? Beni korkutuyorsunuz efendim lütfen cevap verin!

Tek Dileğim sensin•Aidan GallagherHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin