let the good one win | Taekook

14) sana bir şey olmasın

Kim taehyung |

Jungkook bu aralar garip di ne doğru düzgün konuşuyor neden yüzüme bakıyordu

Yugyeom tehlikeli biriydi her şeyi yapabilir di tanrı kahretsin benden daha fazla güçlüydü bir şey yapsa engeleyecek fazla gücüm yok du

Yarışa ne Jackson neden yugyeom çık dı ikisinide kolaylıkla yendik

" Bu yugyeom'mun derdi ne " dedi yoongi hyung " artık kimse onun üstüne bahis oynamıyor "

Yarışları artık biz kazandığımız için kimse onlara para vermiyordu artık bunu gören rakipler onlarla yarışmak istiyordu onları yeniyorlar ama bize hep kaybediyorlardı

Yugyeom gözünü kırpmadan yanımda oturan jungkook'a bakıyordu jungkook ise kucağında ki ellerine bakıyordu

Elimi elinin üstüne koyduğumda hemen çekdi

" Napıyorsun " dediğimde kaşlarım çatıldı

" Bu göt herif neden sırıtıyor" oraya bakmaya gerek kalmamış dı elini sım sıkı tutuğumda

" Taehyung ne yapıyorsun bırak" desende bırakmadım

" Bu herif hasta yeminle şimdi size öldürecek miş gibi bakıyor" jungkook bir anda kalkıp tokat attığında ortalığı sesizlik kapladı

" Bırak dedim sana " demiş hızlıca yanımızdan ayrıldı bende hyunglara bir şey demeden onun peşinden gittim arabanın yanında bekliyordu

" Tehtit mi ediyor seni"

" Y-yok öyle bir şey" desede inanmadım ve kollarını sıkdım

" Yalan söyleme jungkook okula giriyor değil mi öyle tehtit etti seni"

" Taehyung h-hayır diyorum bırak" kollarını sıkmayı bırakdım arabayı açtığımda hemen bindi hyunglara eve gidiyoruz diye mesaj attıp bende arabaya bindim

* * *

İçim rahat etmediği için akşam jungkook'un odasına gittim ama yok du nereden olacağını bildiğim için bodurum katta indim

Kapıyı açtığımda tahmin ettiğim gibi jungkook buradaydı koltuğa yatmış ayaklarını kendine çekerek küçülmüş dü

Kapıyı yavaşlıkla kapatıp merdivenleri indim jungkook bana dönememiş di burayı sadece ben bildiğim için benim geldiğimi anlamış dı düşünmeden arkasına yatıp ellerimi beline sardım

İlk geldiğimden beri jungkook ile aramızda bir çekim vardı

Biz zaten asla üvey kardeş gibi olmamışdık bu yüzden hep ondan uzak durmaya çalışdım

" Korkuyorum" dedi jungkook sesizliği bozarak " onu tanımıyorsunuz her şeyi yapabilir" dediğinde

" Biliyorum ama sana söz veriyorum sana bir şey yapmasına izin vermeyeceğim hep önceliğim sen olacaksın " dediğimde kaşları çatık bana döndü ve yüzlerimiz arasında az mesafe kaldı nefeslerimiz yüzümüze çarpmaya başladı ama ikimizde bundan rahatsızlık duymadık

" Peki sen "

"Ne ben "

" Sana ne olacak " dediğinde

" Seni koruyacağım"

" Peki seni kim koruyacak" nefesimi verip

" Jungkook ba-"

" Hyung" dedi jungkook ilk kez  " sana bir şey olmasın " dediğinde elimi yüzüne çıkarıp okşadım

" Bir şey olmayacak " ama inanmadı "jungkook bak onun istediği zaten ondan korkmamız değil mi biz ona şuan istediğini veriyoruz ama vermiyeceğiz ondan korkmayacağız evet o bizden güçlü her şeyi yapabilir ama bizde yapacağız " dediğimde yutkundu bir şey demedi ve başını göğsüme yasladı

Jungkook'un nefesleri düzenlediğinde uyuduğunu anladım ve yavaşça onu kucağıma alıp ayağa kalktım duvardaki saate baktığımda saate beşe geliyordu yarın yarış yok du neyse ki

Kapı çok ağır olmadığı için kolaylıkla açtım çıkmadan önce ışıklarını kapatmayı unutmadım

Jungkook'u odasına bırakıp kendi odama geçtim uyuyamayacağımı bile bile gözlerimi kapatım

* * *

900 okunma oldum wow ne zaman hızınıza yetişemiyorum 🪄

Oy vermeyi unutmayın lütfen 🥺💕

Sonraki bölümde görüşürüz 🍓🦩

Taekook ile kalın hoşçakalın ❤️😻