shoto kötüler tarafından kaçırılıp bir takım şeyler yaşar bunun sonucunda duygularını tamamen kaybeder we shoto'nun eski haline gelmesi için 1-A
sınıfı devreye girer bunlar yaşanırken shoto la katsuki'nin aralarında bişeyler gelişir fln...
Gece 01.00 gibiydi herkez çoktan uyumuştu ben ise istemsizce aptal rüyalar görüp korkarak uyanıyordum . Biraz hawa almak için okulun bahçesine çıktım, normalde bu saate dışarı çıkmak yasak {•kötülerin saldırısına uğramamak için fln•} ama aizawa senseiye durumu anlatıktan sonra onayladı, tabiki sadece 10 dk süre verdi aksi taktirde ceza alıcakmışım.
Nedense... Biri beni izliyomuş gibi hissediyorum... rahatsız edici...
Bu hissiyat beni rahatsız etiği için okula geri girdim.
Beni gören aizawa sensei şaşırmış bir şekilde konuşmaya başladı
- aizawa : daha zamanın vardı neden bu kadar erken geldin , nyse daha iyimisin ?
Konuşmadan hafif kafamı evet dercesine saladım
~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~
~Yarın olur ve ders bitter, gün herzamanki gibi geçer. Shoto çantasını toplar ve yanına kirişima gelir.
-Kiri : hey! todobro okuldan sonra işin varmı?
-sho : hayır.. niye ki?
-kiri : bakubroyla cafeye gidip ders çalışıcazda.. gelmek istermisin?
Shoto zaten ewe gitmek istemiyordu onun için iyi bir bahanesi olmuştu.
-Sho : olur.. sanırım, şey ben iki dakika ablama geç kalcağımı söylicem... Tamamı
-kiri : tabi
Shoto sınıftan çıkıp kapıyı kapatıp konuşmaya başladı o sırada
-Kats : hadi gidelim
-Kiri : şey ben birini daha çağırdım
-kats : kalabalıktan hoşlanmam, ben ewe gidiyorum
-kiri : dur sadece todorokiyi çağırdım
-kats : SEN NE-
-shoto : şey ben ablamla konuş- üzgünüm... Konuşmanızımı böldüm
-kiri : yok hayır, hadi gidelim
~
Beraber yola çıktılar ve okula fazla uzak olmayan bir cafede oturdular .
Kirişima sipariş vermek için giderken bakugo ya piç sırıtmasıyla bakıp gider.
~bir süre sonra
Shoto nun anlatımıyla : Bakugou yla aramızda uzun bir sessizlik oldu. Konu açıp sohbet etmek arasında kaldım, uzun bir kararsızlık sonunda konuşmaya karar verdim ;
