i swear i loved you.

hoofdstuk 17

Pov Raoul:
"Maar ook, als Lee ooit vraagt om het niet aan mij te vertellen. Je hoeft het niet te doen. Het mag natuurlijk wel maar als ze dat echt niet wil vertelt ze me dat zelf wel op een moment dat ze er klaar voor is." zeg ik. "Nee maar buiten dat om zal ik altijd alles aan je vertellen, beloofd." zegt Matthy. "Beloofd." zegt Milo. Leah komt ondertussen naar ons toe gezwommen. "Ja ja en waar hebben jullie het weer over?" vraagt ze lachend. "We waren zoals altijd weer een lekker over jou aan het roddelen!" zeg ik lachend terug.

Pov Leah:
"Ja Roel, zo zo zo verrassend dit! Had echt niks anders verwacht!" reageer ik weer lachend. Nu zijn we allemaal aan het lachen. "Lekker sarcastisch ook weer!" zegt Matthy. "Ja dat altijd wel hoor!" zeg ik. Ook Rob komt. "Wat zitten jullie nou allemaal te lachen? Ik wil het ook weten!" zegt Rob. "Ja ze pesten me weer!" zeg ik lachend tegen Rob. "Awh alweer? Om je lengte zeker?" vraagt Rob lachend. "Oké Rob, heel enthousiast nu hij eindelijk iemand heeft gevonden die 5 centimeter kleiner dan hem is. Gefeliciteerd Rob!" zeg ik. "Dankjewel he!" zegt Rob.

Pov Koen:
"Ey wat willen jullie eten? Dan bestel ik wel ff wat." zeg ik. Iedereen geeft zijn of haar bestelling aan mij door en ik tik het in op mijn telefoon. "Het is er over een kwartiertje. Ik ga me afdrogen als jullie het niet erg vinden." zeg ik. De rest gaat het zwembad ook uit behalve Milo en Leah. "Alles oké?" vraagt Robbie aan hun. "Ja hoor. Wij komen zo wel naar binnen gaan jullie maar alvast." zegt Milo. "Oh oké is goed, tot zo." zegt Raoul. "Tot zo jongens." zegt Leah. Mhm best wel vreemd dit, maar het zal allemaal wel.

Pov Milo:
Nadat de jongens naar binnen zijn gegaan draait Leah haar hoofd meteen mijn kant op. "Is er iets aan de hand?" vraagt ze. "Huh? Oh nee hoor ik wou gewoon even iets met je bespreken, maar ik dacht dat je het niet fijn vond om te doen als iedereen er bij was." zeg ik. "Oh dat was ook prima geweest hoor." zegt ze. "Maar ik wou je iets vragen.." zeg ik. Ze kijkt me nog steeds aandachtig aan. "Heb je jezelf de laatste tijd op de een of andere manier pijn gedaan?" vraag ik. Haar aandachtige blik is nu veranderd in een geschrokken blik.

Pov Leah:
Ik ben even sprakeloos. Ik kan hem dit niet vertellen. Dat ik andere manieren heb gevonden om mezelf pijn te doen. Die misschien niet altijd even zichtbaar zijn. "Leah.." zegt hij. Ik kijk hem aan. Ik staar bijna door zijn ziel heen, nog steeds in stilte. "Leah je weet dat je tegen me kan praten over alles.." zegt hij. Ik haal diep adem. "Milo.. ik weet het oké? En ik ben daar heel blij mee, echt waar. Maar het is gewoon ingewikkelder dan dat." zeg ik. "Leah.. het hoeft niet ingewikkeld te zijn, echt niet." zegt hij. "Milo sorry.. maar je begrijpt het niet." zeg ik. Hij zucht. "I-ik bedoelde het niet zo ik-" "Het maakt niet uit Lee, ik snap dat je je zo voelt. Dat je alleen bent, dat niemand je begrijpt. Maar weet dat ik ooit ontzettend veel problemen had, lastige problemen. Maar helaas zocht ik naar een verkeerde weg uit. Ik heb voor een best wel lange tijd gerookt, in therapie gezeten, in een depressie, het is te veel om over te praten.. weet gewoon alsjeblieft dat je niet alleen bent, en dat ik je begrijp." met die woorden gezegd te hebben, loopt ook Milo naar binnen toe.

Pov Milo:
Misschien vinden mensen dat ik niet weg had moeten lopen, weglopen van je problemen.. maar dat zijn waarschijnlijk ook de mensen die niet zo'n moeilijke tijd hebben doorstaan. Je leven draait om, compleet. Het is alsof iedereen om je heen zich anders gedraagt, maar ondertussen ben jij de enige persoon die is veranderd. De wereld waar in je leeft is nog steeds identiek. Maar jij niet meer, je bent niet meer terug te herkennen. Je bent volledig een ander persoon, een persoon die je hoogstwaarschijnlijk niet wilt zijn. Je kunt jezelf veranderen, door van je problemen af te komen, over je problemen te praten, of je vind andere manieren om om te gaan met je problemen. Zoals roken, drugs, noem maar op. Je weet zelf ook wel dat het verkeerd is, maar wie zegt dat je hier ooit aan wou beginnen? Mensen blijven zeggen dat het je eigen keuze is, maar als de problemen de overhand nemen.. heb je zelf geen woord meer te zeggen.

Pov Leah:
Ik weet wel dat ik niet de enige ben. Dat meerdere mensen met deze problemen rond lopen, maar toch voelt het niet zo. Je voelt je alleen, eenzaam. Praten is lastiger dan je denkt. Je zou makkelijk kunnen zeggen dat ik met iemand moet gaan praten die er verstand van heeft of die door het zelfde heen gaat. Ze begrijpen het niet, dat van hun is misschien even erg of nog zelfs erger, maar dat betekent niet dat ze je begrijpen. Ieder met 'dezelfde' problemen, heeft andere problemen. De oorzaak en de omgeving zijn anders, geen een probleem is vergelijkbaar.

Pov Matthy:
Ik heb Milo met Leah horen praten. Geloof me ik wou ze nooit afluisteren.. maar ik hoorde iets en volgde toen het volledige gesprek. Ik wist niet dat Milo hier ook doorheen ging. Ik bedoel het is niet alsof je hem ooit ziet huilen, niet eens als je een zielige film kijkt of wat dan ook. Ik heb de meeste mensen in mijn leven wel eens zien huilen om welke reden dan ook. Maar Milo ter Reegen? Nooit van mijn leven. Misschien is hij goed in zijn gevoelens verbergen. Problemen opbouwen totdat het allemaal teveel word en je in huilen uitbarst. Ik kan het gevoel. Ik kan dat ene specifieke gevoel maar al te goed. Het is bijna een gewoonte geworden...

_________________
ben moe maar heb geen zin om te slapen
anyways ik ga morgen naar de nieuwe barbie film (eigenlijk vandaag want het is na 00:00 maar wie boeit?) in iedergeval daar heb ik wel zin in.
ly mopjes x