kasım 7
hyunjin bir haftadır gelmediği evine tekrar gelmişti.
felix'le üniversitenin son yıllarında tanışmış büyük bir aşkla birbirlerini severek evlenmişlerdi.
evliliklerinin ilk iki yılı sorunsuz geçerken,
son aylarda kendini asistanı karinaya çekim hissederken bulmuştu.
bu yaptığı yanlıştı ama hislerine engel olamıyordu.karina'nın daveti üzerine onun evine gitti çokça alkol tüketiminden ise sarhoş oldular ve geceyi beraber geçirdiler.
felix ise kabus dolu bir gece geçirip sürekli kustu.
hyunjin ve karina git gide hatalarını çoğaltıp her gün işi aksatıp birlikte oluyorlardı.
felix dışarıda olduğu birgün hyunjin karina ile evine gitti o gece ise eşinin ona yıl dönümü süprizi yapacağından habersizdi.
felix eve geldiğinde dünyası başına yıkıldı.
çünkü ona yapacağı sürpriz hyunjinin hayatında aldığı en güzel hediye olucaktı.
felix yazdığı mektupları silerek ilk iki mektubu bıraktı ve aralıklarla yazmaya başladı.
son mektubu ise dün gece yazmış hepsini eski evine bırakmıştı.
hyunjin dolabında bulduğu kutu ile gerilmişti.
"bune böyle?"
eline aldığı zarflara baktı 10 adet zarf vardı.
"ne bu şimdi?"
diye düşündü ve ilk mektubu okumaya başladı.
felix'in ona yazdığı mektuplardı.
dokuzuncu mektubu bitirdiğinde son bir tane zarf kaldığını gördü üstü ıslak bir zarftı.
sanırım felix'in göz yaşları diye düşündü içinden.
zarfı açtı ve okumaya başladı.
sevgili hyunjin bu sana yazdığım son mektubum;
son ana kadar sana bunu yazıp yazmamak arasında kalmıştım fakat içimdeki ses seninde bunu bilmen gerektiğini söyledi.
o kadınla birikte olmaya gittiğin gün saatlerce kustum ve tabii ki senin bundan haberin yoktu.
sürekli başım dönüyordu ve kendimi çok kötü hissediyordum.doktora gitmeye karar verdim.
hamileymişim.
"ne?!"
2 aylık bir bebek taşıyormuşum karnımda.
bizim bebeğimizi.
evlilik yıldönümümüzde sana baba olacağının sürprizini yapacakken dünyam başıma yıkıldı.
ve bebeğimi senden gizledim.
aylarca kendimi suçladım ve sana olan aşkıma tutunarak seni bekledim.
benden bir özür bile dilemedin.
tek düşündüğün o kadındı ve bende beni istemediğin gibi bebeğimi de istemeyeceğini düşündüm.
boşandık hyunjin.
bana yıllarca aşkınla en büyük mutluluğu tattıran sen, beni o mahkeme salonunda tek celsede boşadın.
her şey için teşekkür ederim yaşattığın her güzel anı için.
ama bebeğimin babası olmayı hak etmiyorsun hyunjin.
bu yüzden bebeğim ve ben bu dünyadan göç ediyoruz.
beni aldattığın için özür bile dilememene rağmen seni affediyorum.
peki ya sen çocuğunu senden aldığımı için beni affedebilecek misin?
- felix
"hayır hayır bu gerçek değil felix bana bunu yapmış olamazssın hayır!"
hyunjin o gece ne kadar kafasını dizlerine gömüp ağlasada zamanı geriye alamayacağını fark etti.
artık onları bulduğu ve yakındığı tek yer onların mezarları olmuştu...
~
selam bu fici birkac saatte yazarak bitirmis bulunuyorum.
aklımda surekli angst yazmak vardi ama kafamda bir konu yoktu ve sonunda gece 1'de basladigim bu seruvene 4 bucukta bitirerek veda ettim.
umarim begenmissinizdir yorumlarinizi benimle paylasmayi unutmayin 🤍
17.07.2023
