Starfish ꛊ Mattheo Riddle & Ophelia Wren

Anonim

AnonimForO
Evet ne yaptın bakalım tatilde?

Yazamadım sana

Opheliaa
Sorun değil

AnonimForO
Ne yaptın tatilde?

Opheliaa
Hiçbir şey beni boşver sen?

AnonimForO
Saçmalama Ophelia bir şey mi oldu? Seni derste de göremedim zaten

Opheliaa
Bir şey olmadı gelesim yoktu

AnonimForO
Yine ne plan var aklında? Neden var?

Opheliaa
Bir plan yok aklımda

Çıkardım zaten kolyeyi de

Yaşamak istemiyormuşum ben

AnonimForO
Neden ne oldu?

Yanına gelip sarılmamı ister misin?

Opheliaa
Sarılsak da geçmez

AnonimForO
Ne oldu sana

Yaşama isteğini kaybetmişsin

Opheliaa
Hiç yoktu ki zaten

AnonimForO
Kapıya bak

Opheliaa
Hediye almak istemiyorum

AnonimForO
Hayır

Kapıyı aç

Opheliaa
Ne?

AnonimForO
Haydi aç kapıyı

Kapının önünde bekliyorum seni

Az önce görüldü

Mattheo'nun ağzından

Telefonu kapattım heyecanla kapıyı açmasını bekledim.

Beklemekten terlemiştim ve Ophelia sonunda kapıyı açtı.

"Mattheo?" Dedi şaşkın bir sesle.

Ne yapacağımı bilemeden başımı evet anlamında salladım.

Öylece duruyorduk. Sürekli yutkunup duruyordum, nefes almaya çalışıyordum.

"Biraz sakin mi olsan..." Dedi ama kendisi de heyecanlıydı.

"Denizyıldızı." Diyebildim belli belirsiz bir ses ile. "Seni öpebilir miyim? Yine."

Usulca başını salladı. Hala kapıda durduğumu fark ettim.

Önce kapıyı kapattım ardından elimi Ophelianın çenesine koydum.

Nasıl canına kıyacaktı bu kız?

Diğer elimi de çenesine koydum. Ellerim titredi ve Ophelia yı kendime yaklaştırdım.

Sen hep yaşa.

Ve Ophelia yı öptüm. Yine.

Boynuma doladı kollarını. O kadar inceydi ki kolları, resmen hissetmedim.

Geri çekildiğimizde Ophelia uzunca bana baktı. Ne yapacağımı şaşırdım.

"Denizyıldızı." Dedim. Hala heyecanlı olan sesimle "Nerede o?"

"Burada." Dedi ve çekmeceye yöneldi ardından Denizyıldızını çekmeceden çıkardı.

"Onu çıkardın artık yaşayacaksın." Dedim gülerek.

Geri koydu çekmeceye ve, "hey!" Dedi.

Ophelia, yaşa.

Nasıl dayanırım öldüğünde?

"Bugün ne yaptın kendine?" Fark ettim ki kesinlikle klavyede döktürüyordum burada ise susuyordum.

Böyle düşünmemiştim. Sürekli beni gördüğünde nasıl olacağını hayal etmiştim ama hayal ettiğim kesinlikle bu değildi.

Tişörtünü hafifçe sıyırdı ve karnındaki uzun, derin çizik ortaya çıktı.

Tişörtünü geri indirip banyoya yöneldi ve her taraf kan içindeydi.

"Bu yüzden gelemedim derse, kalkamadım ayağa çok canım yanıyor, ama ölemedim yine."

Ophelia yı kanların ortasında hayal ettim kim bilir ne kadar kıvranmıştı.

"Ophelia." Dedim gözlerimi kapatarak. "Yaşa artık. Ölmeyeceksin sen."

"Ters davrandığım için özür dilerim. Ama başaramadım yine."

Dayanamadım ve banyonun kapısını kapattım.

"Bakmaya dayanamazken nasıl yapıyorsun bunu?"

Omuzlarını silkti.

"Pansuman yapmamı ister misin?"

Hayır anlamında başını salladı.

"Mikrop kapacak ama böyle."

"Kendim yaparım ben."

Yapmayacağını adım gibi biliyordum. Opheliaydı bu mikrop kaparak bile ölmeyi beklerdi.

"Neden yaptın bunu? Ne oldu yine?" dedim.

Ve Ophelia anında ağlamaya başladı.

"Ne oldu?" Dedim. Ama Ophelia cevap vermedi.

"Ophelia iyi misin?"

Aniden sarıldı bana. Minik bedenini göğsüme yasladı.

Saçlarını sevdim nefesini verdi.

"Beni babamdan kurtar." Dedi boğuk bir sesle.

"Ophelia." Diyebildim. Hiçbir şey söyleyememek ne kadar da acıydı böyle.

"Nasıl geçecek bu böyle? Gideyim artık buradan."

Daha sıkı sarıldım Ophelia ya. "Yaşayarak geçecek."

Ophelia başını sağa sola salladı. "Ben ölmek istiyorum. Kimse bana zarar vermesin artık."

"Baban ne yaptı sana?" Sesim titredi.

Ophelianın gözyaşları göğsümü ıslatıyordu.

"Ben dayanamıyorum artık. Keşke doğmasaydım."

______________________________________