ZAMANSIZ

-1-

Multimedia; Buğlem

_Mert'ten_

''Ya kızım ben senin abinim. Büyüklerine saygı duy biraz ya !'' Yiğit'in çemkirmesiyle Buğlem kendini tutamayarak bağırdı.

''Allah aşkına Yiğit ya altı üstü 2 yaş büyüksün neyin kafası bu ? Bir baksana Mert'e o da senin gibi benden büyük hatta senin ikizin ! Hiç karışıyor mu bana ? '' Bunu duyunca ister istemez ağzımdan bir ''evet'' çıktı. Buğlem ise bana meşhur 'sen hayırdır gardaş' bakışını attı. Aslında bu yaptıkları çok çocukça bir kavgaydı. Ben de Buğlem'in bakışlarına karşın 'ne haliniz varsa görün' Temalı bir bakış fırlattım. Buğlem kavgadan bıkmış ve galip gelemeyeceğini anlamış olacak ki sitemli cümleler eşliğinde kırmızı armut koltuğa oturdu. Ah , pardon düzeltiyorum ; tam o rahat yumuşak koltuğa oturacakken çok sevgili ikizi ve benim biricik (!) kardeşim Buğra koltuğu çekti ve kızcağız yeri boyladı. Buğlem hayal gücünü küfürlere adayarak yerden kalkarken. Buğra tabiri caizse eşek gibi anırıyordu. Tam olayla dalga geçecekken babamın gür ve otoriter sesi yolumu kapadı

''Yiğit , Mert , Buğra ve Buğlem hemen aşağıya inin ! ''

Ben ayaklanmış odadan çıkarken Yiğit'in homurdanmalarına kulağım şahitlik ediyordu. En sonunda salona geçtiğimizde babam kafasıyla koltukları gösterip oturmamızı söyledi.

''Hayrola baba , niye böyle tam kadro çağardın bizi ?'' dedim. Babam da hemen söze başladı ''Umarım hatırlıyorsunuzdur , 8-10 yaşlarındayken bir dadınız vardı Şenay'dı adı.'' Evet , kadını hatırlıyordum ; 30'lu yaşlarının sonlarında , hafif kilolu bir kadındı. Peki ya konuyla ilgisi neydi ?

Yiğit benimle aynı fikirde olmuş olacak ki aklımdaki soruyu bir çırpıda sordu.

''Tamam kadını hatırlıyorum da ne alaka şimdi ?'' dedi. Babamsa sorulan soruyu kulak ardı ederek kaldığı yerden devam etti ''...Ayvalık'taki yazlığa gitmiştik. Yanılmıyorsam Buğra ve Buğlem'in doğum günü içindi...''

''Doğru bildin . Eylüle yakın bir zamanda gitmiştik.'' dedi Buğra. Babam başını sallamakla yetinip kaldığı yerden devam etti ''İşte o yaz...'' Şuan gerçekten babamın 'o yaz Şenay'dan bi hoşlandıydım. Annenizi boşayıp Şenay'ı aldım.' deyip kötü adamlar gibi gülmesini beklerdim. Çünkü çok gergin anlatıyordu.

'' Eeee , ne olmuş o yaz ?'' dedi Buğlem. ''Siz o yaz dadınızı havuza girmenize izin vermediği için biz evden ayrılırken mutfağa kilitlemiştiniz ve biz kadını 2 gün sonra yazlıkta kalan birkaç parça eşyayı almak için geri döndüğümüzde bulmuştuk. Sonraysa bunun size zamanı gelince bir ceza olarak geri döneceğini söylemiştik.'' dedi sorarcasına. Suratımda istemsizce çıkarcı bir sırıtış geldi.

''Hatırlıyorum da ne çok eğlenmiştik.'' dedim. diğerleriyse onaylayan nidalarda bulundu. Sonraysa Buğra lafa daldı ''Ya tamam baba o kadını da, o şakayı da , hatta ceza alacağımıza ilişkin sözleri de hatırlıyoruz da ben hiçbir şey anlamadım .''dedi . Haklıydı...Ben de anlamamıştım hiçbir şey.

''İşte şimdi , ceza vaktiniz geldi.'' dedi babam. Buğlem yine kendine özgü olan 'senin kafa 1500 hacıııı' bakışını atarken ben dahil hepimizde şaşkınlık ve alay vardı. Ne cezaysa artık 9 yıl beklemiş.

Buğra dayanamamış olacak ki ''hoppala, baba 17 olduk ya senin dediğin olay 8 yaşımdayken olmuş 9 yıl geçmiş aradan , 9 ! '' dedi. Hepimiz aynı fikirdeydik sanırım bu konuda. Babamsa bizim bu halimizi hiç takmayıp konuşmaya devam etti .'' Siz daha cezanızı duymadan böyle tepki veriyorsanız , ohoo daha işimiz var demektir. Hem ben mi dedim size kadıncağızı gidin mutfakta mahsur bırakın diye ?'' Altı üstü iki gün kalmıştı kadın orda hatta 1.5 gün ! Bu kadar büyütmeye hiç gerek yoktu. Yiğit olaya Fransız kalmamak amacıyla giriş yapınca tüm gözler ona çevrildi. '' Tamam , anladık. Babam ceza diye diretmeye devam edecek. Senin inadın tuttu mu zaten hiç yakamızı bırakmıyor baba . Onun için boşa nefes tüketeceğimize artık cezanın ne olduğunu söylesen baba ?''Ve yine haklıydı... Belki de ufak bir şey verir kurtulurduk. Bu kadar dertlenmeye gerek yoktu. Babam masanın üzerinde duran telefonunu aldı ve rehbere girdi. Kimi aradığını görememiştim.