41

3. bölüm

Sanki elektrikler kesilmişti,bizde dönme dolabın en üstünde kalmıştık her an elektrikler gelip devran dönecek.
O kadar üzgünüz ki uyuya kalmışız Arda'nın sesiyle irkildim"Afrodit telefonun çalıyor" hemen gözlerimi açtım.Telefonu aldım arayan Barış 7 kere aramıştı."Arda hemen çocukları uyandır!"dedim.Arda paniklesede ne olduğunu sormadan Savaş ve Yıldırım'ı
Uyandırdı.Telefonu açtım tahmin ettiğim gibi benimle buluşmak istiyordu.Hepsi panikle salona geldi "Afrodit ne oldu?"dedi Yıldırım."Hepiniz sakin olun olay şu,Barış benimle buluşmak istiyor ama ben Barış'a güvenmiyorum eğer bana bir şey yaparsa sizi arayıp "Kedilere mama verin"diycem.Tamam mı?
"Tamam ama madem istemiyorsun niye buluşuyorsun bu çocukla."Bunu sorucaklarını biliyordum şöyle açıkladım"Barış benim babamın bir yakını ondan bir şeyler öğrene bilirim."
"Bence git bu bir ipucu olabilir"Hemen eşofmanlarlarımı giyip evden çıktım parkta buluşacağız.Barış'ın bankta oturduğunu gördüm beni yanına çağırdı çok sinirliydi."Baban nerde?!"o kadar sinirliydiki beni korkutmuştu."Ben nerden bileyim?!"dedim yalan değildi bilmiyorum."Biliyorsun hepsi senin yüzünden annen niye evde değil biliyor musun?"tabiki bilmiyordum ama Barış biliyor gibiydi."Bilmiyorum sen biliyor musun?"yüzünde küçük bir gülümseme belirdi bu çocuk beni deli edicekti."Afrodit sensin tüm sorun sensin."gözlerimin dolduğunu hissettim neredeyse ağlıycaktım."Doğruları söyledim şimdi ben gidiyorum git ve yaptığın haltları düzelt."Yanımdan dimdik bir şekilde yürüyerek taksiye bindi ne olduğunu anlayamadım bile.Hemen telefonu aldım karşıma çıkan ilk kişiyi aradım.Karşıma çıkan ilk kişi Arda hemen açtı."Afrodit iyi misin?"yalan söylemiycektim"Arda aşağıdaki parka gelir misiniz?"Arda derin bir nefes aldı"Ne oldu kızım?!"diye sordu"Barış gitti aşağı parka inip benim yukarı çıkmama yardım et!"pek ne olduğunu anlamamıştı ama telefonu yüzüme kapatıp aşağı indi."Afrodit olum ne oldu tir tir titriyorsun gel hemen eve çıkıyoruz" diyip beni kucağına alıp yukarı çıkarttı.Savaş'ın kollarındaydım Arda ve Yıldırım arkadan telaşlı telaşlı yürüyordu.Eve çıktık Savaş şömineyi yaktı.Hepsi karşıma geçti ve ilk konuşmaya Yıldırım başladı"Afrodit ne oldu o mal çocuk sana ne dedi!?"Yıldırım çok sinirliydi bende uzatmadan olayı anlatmaya başladım"Barış çok sinirliydi beni yanına çağırdı gittim yanına oturdum bana annem ve babamın evde olmamasının sebebinin ben olduğumu söyledi."
Hepsi çok şaşırmıştı
"Nasıl seni böyle suçlar?!"Savaş o kadar sinirliydiki anlatamam."Tamam bunu halledicezde Afrodit sen iyi misin?"
Değildim ama onları telaşlandırmak istemiyor.
"İ-iyiyim"ama kötü olduğum çok belliydi ellerim titriyordu.
"Değilsin Afrodit ben anlarım gel şöyle biraz ısın hala titriyorsun"Savaş hala telaşlıydı."ya merak etmeyin iyi-" derken hapşurdum.Hepsi bana bakıyodu benim için endişeli oldukları belliydi.
Tam bu sırada camdan bir taş uçtu bacağıma gelmişti anın şokuyla dışarıdan bir ses geldi "Umarım ölmüşsündür Afrodit"bu oydu Barış,bir anda Barış dedim ve ayağı kalkıp o taşı alıp kafasına atıcakken bacağımın kanadığını fark ettim hepsi olayı daha anlıyamamıştı ben hala ayağa kalkmaya çalışıyodum Savaş kolumu tutuyordu beni oturtmaya çalışıyodu ama oturmıycam bunu onun kafasından geçiricem.Sonunda Yıldırım da ne olduğunu anlamıştı oda kolumdan tuttu Arda halla şoktaydı ama onada bir anda jeton düştü benim yerime Arda atıcaktı kafasına ama Yıldırım diğer eliyle Arda'nın da kolundan tuttu.Sinirden deli olmuştum."Tamam Afrodit dur bir dakika sakin olalım"diyordu ama ben duymuyordum."Bırakın beni aşağı inelim konuşalım bari."sinirden deli olmuştum işte şimdi.Camdan bir kağıt uçak geldi yerimden hızlıca kalkıp uçağı aldım içini açtım.
"İşte şimdi sen bittin
Babanı sen öldürdün
Anneni sen kaçırdın
Annen senin yüzünden yok
İntikamım ağır olucak
Merak etme ölmiyceksin
Sadece yoğun bakımlık
Olucaksın:)"
Uçağı alıp sinirle duvara fırlatım hala bacağım kanıyodu.Bir anda ah dedim bacağımın acısını fark ettim hemen cama koştum daha doğrusu koşamadım Savaş ve Yıldırım kolumdan tutup otutturdu Arda ise elinde peçete ile salona geldi bacağımı sarmaya çalıştı ama ben yerimde duramam.En sonunda acıdan kafamı yere koydum ve çaresizce  duvarı izledim.Bence bu bir savaş ilanı adı Barış ama kendisi tam bir suçlu.