Bighit'te çalışansın ve Min Yoongi ile ilk tanışma
Elimde tuttuğum kahvemi sımsıkı tutarken, düşmemek için dua ediyordum. Konser için acele eden çalışanlardan biriydim. Bts'in ara vermesinden sonra Min Yoongi solo albümü için tura başlamıştı. Son konseri olan Seul'de acele vardı.
Bighit şirketinin altında çalışan sıradan bir çalışandım. Tabi evli olmayan, bu işe çok ihtiyacım vardı. Aldığım maaş kız kardeşimin ameliyatı için çok iyiydi.
Elimdeki kahve Sujin oppaya yani Bts'in menajerine gidiyordu. Çalışanları güvenlik açısından azaltmak zorunda kaldıkları için benim çoğu işe yardım etmem gerekti.
Evli olmayıp bu işe alınmamda yardımcı olan sujin oppaydı. Ailemi tanıyordu. Onları kaybettiğimden beri maddi açıdan çok zor dönemler geçirmiştim. Ben o zamanlar bunları yaşarken sujin oppa daha yeni Bangtan'nın menajerliğini yapmaya başlamıştı.
Onların yükselişiyle sujin oppa çoktan yanımdan taşınmış evlenmişti. Bir çok işte çalışmıştım. Ama hiçbir yerde yeteri kadar para alamıyordum.
Kız kardeşimin kanser olduğunu öğrenmemle yerin dibine girmiştim.
Sujin oppa benim bu halimi görmesiyle zorla da olsa şirkete almak istemişti. Evli olduğum olayını ise bir şekilde Bang PD'yi ikna edip halletmişti. Onunda tanışmamı kimsenin bilmesini istememiştim. Eğer söylerse işten çıkarım demiştim.
Torpil olarak sayılsa da herşey kız kardeşim içindi. Bangtan üyelerini asla görmemiştim şirkette, bundan dolayı sıkıntı etmiyordum. Zaten o kadar çalışan varken benimle hiçbiri muhabbet edemezdi.
Ben bunları düşünürken ayağımın hoparlör sisteminin kablosuna takılmamla yere kapaklanmam bir olmuştu. Bütün kahve yeri boylarken bir çift gözün endişe dolu bakışıyla kendime küfür etmiştim.
" iyi misin? " kolumdan tutmasıyla ayağa kalkmama yardım etmişti. Hemen ondan geri çekilip, önünde saygıyla eğildim." B-ben çok üzgünüm sunbaennim, umarım üstünüze kahve gelmemiştir " dediğimle aynı zamanda yerdeki kahve bardağını aldım. Neyseki plastik olduğu için cam sıkıntım olmamıştı. O sırada onun üstüne baktım kahve olmuş mu diye.
" Hayır olmadı endişelenme sen kendine bak kötü
düştün "
Nazik oluşuna tebbesüm etmiştim. O kadar kibar biriydi ki.
Önünde tekrardan saygıyla eğilip, daha fazla konuşmadan gitmeye kalkmıştım ki, " çalışan " demesiyle durdum. Ona dönüp bir adım ileri adımladım.
" adın neydi "
Sorduğu soruyla afallasamda heycan basmıştı. Neden benimle konuşmak istiyordu ki, arkasındaki sujin oppaydı. Onu görmemle " gitmem lazım sunbaennim " demiş, konuşmasına izin vermeden koşarak gitmiştim.
