I'M JUST A SUROGATE MOTHER

CHAPTER 2

●●●●●

A day start with full of sacrifices for our love ones. But full of fullfillment.

"Ate, ikaw po mag-attend sa recognition ko ha."i was preparing for work before I'll come to hospital.

"Oo ba, ano ba award mo?" malambing kong tanong sa akin Ika limang kapatid. Siya si Ella. Eight years old. Grade 2.

"Perfect attendance, most behave, Most Intelligent, Most kind and tactful at pang huli with honors!"nagulat naman ako. Iba talaga lagi namin. Mga matatalino at magaganda. 'yon naman ang amin advantage sa iba. Mahirap nga kami napalaki naman kami ng tama at may respeto sa kong sino man.

"Wow, ang galing galing naman ng kapatid ko, di bale may regalo ako sa iyo sa recognition mo. At saka ako bahala. Ako aattend ng recognition mo."

"At saka isasali ako ni Miss Janet sa Miss Cocot Elementary school pageant."tumango ako at hinalikan siya sa pisngi ng nangigigil. Napahagikhik naman ito.

"Sige, pag-iipunan 'yan ni Ate. Basta kong saan ka masaya, doon ako. I love you po!"yumakap naman ito sa akin at sumigaw na mahal na mahal ninya din ako sabay pugpog sa akin ng halik.

Pagkatapos ng lambingan session namin ng kapatid ko ay lumabas na ako ng bahay. Binilin ko na kay Sheila ang mga kapatid namin, wala naman siyang klase Sabi ninya. Si Mama doon natulog sa hospital. Pinapadala ang mga damit ninya.

"Pharsia, hatid na kita!"sigaw ng nasa tricycle na si Dencio. Well as I said, nanliligaw ito sa akin noon, pero kaibigan lang talaga turing ko sa kanya.

Aside from that. Hindi naman deni-degrade ko siya ang point ko dito is, if maglo-love life din ako, doon na sa may pinag-aralan. Plus may pinag-aralan din naman ako, hindi lang nakatapos. Baka pagtapos na ang responsibilidad ko sa kanilang lahat baka ako naman ang mag-aral. Gusto ko sa tao educado. At financially stable, eh balita ko binubulabog ito sa bahay ninya dahil sa sandamakmak na utang sa kong sino sino.

Eh oo nga gentleman, maunawain, mapagmahal sa sobrang pagmamahal eh lima na kaming tumatawag ninyang babe. One of the pros for him was spreni-spreed ninya ang need na kami na raw. Like I won't call it delulu but his bit of mahangin at assumero. One factor too is ayaw ni Inay at Itsy sa kanya, period.

Nagkaayaw na kasi sila ni itay sa sabungan. At abay nakipagsuntuksn ang Lolo ninyo. Kaya ayon ayaw na ayaw sa kanya ni Tatay kahit noon pa man.

"Wag na Dencio, kay aga aga ako agad ibiya-yahe mo, sa sunod nalang pagbayad na ako sa utang ko kahapon."napakamot ulo ito.

"Wala 'yon, libre na 'yon."sabay tapon ng sigarilyp nito. Napasubo kasi ako sa usok.

"Wag na, nakakahiya naman na libre lang 'yon bayadan ko kong sweldo ko na, at saka may dadaanan pa kaso ko eh. Sige ha, una na ako."pagpapaalam ko kumaway ito sa akin at nagsimula na akong maglakad. Malapit lang naman dito ang trinatrabahuan ko, at saka dadaan pa ako kay Mendy dahil mang-uutang muna ako, para sa bills sa hospital.

Pagkadating ko sa bahay nila Mendy eh, nasa ere na ang mga pinggan at ang walang hampas nansermon ni tiya Lelang sa kay Tiya Bebot. Papa at Mama ni Mendy. Nakakita ako nito, tinawag ako nito na umakyat nalang sa tree house nila para hindi siya nagkabukol sa mga pinggan nanhinahagid ng nanay nito.

"Oh naparito ka?"bungad nito sa akin, pinaupo ninya muna ako at binigyan ng tubig.

"Kakapalan ko na mukha ko beshie, pero kasi nasa hospital si Tatay kaya kong may extra ka sana pahiram muna ako. Babayaran ko din soon pagmay pera. Good payer naman ako."biro ko pa kaya nstawa kamign dalawa.

"Narinig ko nga sa kay Mama. Si Mama talaga ang napakachismosa alam lahat ng latest. Anyways, ano ka ba ano pa sa kaibigan mo ang raketerang ito. Oh iyan lang muna bukas balik ka sweldo ko na."abot nito sa akin ng limang libo. Napayakap ako sa kanya, ang swerte ko talaga.

"Thank you beshie ko, babayaran kita promise may tubo pa."doon na din ako nag-almusal dahil mapilit ito. Bago pa ma late ako eh, nagmamadali na akong pumasok.

Nagstart na ang trabaho mga 8 AM nang dumating ang amin ubod ng tuyot na supervisor.

"Sa kasamaang palad magbabswas ang pabrika ng mga trabahante kasi mahina ang benta nito. Maiiwan ang matawag na ang skill workers while ang iba, ede babush na. So listen carefully and pray that your names will not be mention here."tumawa na pa ito ng ubod ng lakas. Parang demonyo. Kinakabahan ako, baka kasi isa ako sa napiling itatanggal. Pinag-iinitan pa naman ako nito.

"At sa kasamaang palad ulit, eh Pharsia ikaw agad ang unang matatanggal."nanghina naman ako, wala na akong lakas makinig sa sinasabi ninya. Basta alam ko wala na akong trabaho at nasa hospital si tatay.

"Hala besh, ikaw agad ang una."
nag-aalalang lintanya nito. Hinawakan ninya ang braso ko, kaya nginitian ko lang ito.

"Okay lang, kaya ko sarili ko." niyakap ko siya bago tinuloy ang huling trabaho ko.

Tinawag ako ng supervisor para mamaya, sa last pay check ko sa trabaho. Nalulungkot man ay tuloy lang sa buhay. Paano na ito, paano na ang bills sa hospital. Siguro uutang nalang ako sa five six at saka sa lending company. Ewan, basta it is, what it is.