homeowner taekook🐱

4'

Sabah uyandığımda gece yağmur yağdığını görmüştüm, yağmur az da olsa hala devam ediyordu. Dinmesini ve kalan eksikliklerimi tamamlayacaktım. Yapacak hiçbir şey yoktu. Yatağımı basit bir şekilde toplayıp oturdum, pencereden süzülen yağmur damlalarını izlemek hoşuma gidiyordu. Boşboş durmak yerine telefonuma aklıma gelen eksikleri yazmaya başladım.
Bir tane sade koltuk. Televizyona gerek yoktu, laptop ve telefonum yeterliydi. Halı almayı tercih etmiyordum, bunun yerine basit yolluklar iş görürdü. Mutfak için yemeklerle başladım. Ne görürsem ve canım çekerse alacaktım. Sebze, meyve, baharatlar, makarnalar.. paramı idareli de kullanmam gerekiyordu. elimde bulunan paranın hepsine yeteceğini sanmıyordum ve annemi aramak zorunda kalmıştım.

Anne günaydın.

Günaydın jungkook.

Anne ben

Para mı?
Fazlasıyla göndereceğim.

Anne

Kendine iyi bak.

°arama sonlandı°

DÜNYANIN EN BÜYÜK SUÇUNU FALAN MI İŞLEDİM AMK BU DA NEYDİ BÖYLE?!

yağmur neredeyse bitmişti. Üstümü hemen giyinip dışarı çıkmaya hazırlanıyordum, kapının önünde ayakkabılarımı giyerken dün ki çocuk, kim taehyung ile karşılaştım. Sanki dün ki kişi ile bugün ki aynı değilmiş gibiydi. Beni görünce çok tatlı iç ısıtan bi gülümseme ile belirdi. Tek ben oldugum için bana gülümsediğini anlamıştım. İstemsizce bende büyük bir tebessümle başımı ona doğru kaldırdım. "Günaydın jungkook" dedi. Sesi gerçekten çok güzeldi. Daha önce benzerini hiç duymamıştım. Büyüleyiciydi. Hemen karşılık verdim. "Günaydın taehyung" az önce annemle anlamsız ve can sıkıcı bir konusma yapmamış gibi gülümsüyordu. Sadece gülümsüyordum. Merdivenlerden inene kadar gülümsemiştim. Kapıyı açmadan önce son bir kez üstüme başıma bakayım derken gülümsediğimi fark etmiştim. Neden hala gülümsüyordum? Herneyse, hzılıca alışverişimi yapmaya çalıştım. Tanrım fiyatlar ne zamandan beri böyle uçuk?!
"Bunlar baya gider bana ya"
Hemen alış verişimi bitirip eve vardım. Ellerim, kollarım.. hissedemeyecek kadar ağrıyordu!! Çok yorulmuştum. Okula az bir zaman kalmıştı. Çok heyecanlıydım aslında,   hem okuyup, hemdr evin sorumluluklarını üstlenmek zorunda kalmak aklıma geldi. Can sıkıcıydı. Çünkü ilk defa yaşadığım birşeydi. Evet sorumluluk sahibi olmak zordu fakat ufak yardımlar da hiç fena sayılmazdı. kafa dağıtmak için telefonda biraz takılıyordum, ve durumu guruba yazmak geldi aklıma.

Hyunglarım

Namjoon:
Jungkook bir sorun mu var?

Yani aslında birşey danışmak için yazdım da denebilir.

Yoongi:
Birşey mi oldu? Anlat kook

Şey ya ben
Ya nasıl desem, bu okul ev falan  masrafları açısından falan zor oluyor da

Haseok:
Biz burda neciyiz jungkook?

Hayır, öyle değil, bi arkadaş olsaydı da fena olmazdı diyorumm.

Jin:
E ev arkadaşı bul kanka