The truth behind the pain

Chapter 1- The pain of my past.

Cling! Cling! my alarm is ringing trying to wake me up.
Agad akong bumangon at pinatay ito, this is the day para harapin muli ang lahat ito ang araw para umuwi na ako sa Manila. Binuksan ko ang bintana malapit sa aking higaan at dumiretso na ako sa cr para ayusin ang sarili ko. Palabas na ako ng cr nang may kumatok sa pinto ng kwarto ko
"Zara, labas na kakain na tayo".
She's Razyl Montero my best friend napilitan akong sumama sakanya dito sa probinsya dahil sa mga nangyari sa akin years ago.
Palabas na sana ako ng kwarto nang umihip ang napakalamig na hangin galing sa bintana papasok sa aking silid pumunta ako sa bintana kung saan nanggagaling ang malamig na hangin nang nakatanaw na ako dito ay naalala ko ang lahat ng nangyari sa akin years ago.
*Flashback
Naglalakad ako papunta sa isang famous restaurant sobrang nasasabik akong makasama si Fred because this is our 4th Anniversary masasabi ko na he's the one at ayoko nang makakilala pa ng iba.
Pagpasok ko dito ay nakita ko kaagad siyang nakaupo nakangiti akong papalapit sakanya pero kahit tingin manlang sakin hindi niya nagawa hinila ko ang upuan para makaupo ako  "Happy Anniv-" naputol ang masayang pagbati ko sakanya nang sabihin nyang "Azara?"
Yes? madiin kong tanong
"Let me go, promise me na magiging masaya ka sa life mo, ipagpapatuloy at tatapusin mo lahat without me sorry i fell out of love Azara" I'm so sorry" at nagmadali siyang umalis. I called his name pero hindi na siya lumingon at tuluyan nang umalis.
I don't know what's happening that time hindi ko siya maintindihan sa sabrang tagal namin ngayon lang siya nagkaganito hindi ako makapaniwala sa lahat ng nangyari i didn't believed his words kahit na sobrang sinira ako ng mga salita niya.
Gulong gulo ako nang mga oras na ito hindi ko napigilang maisip na "pano kung meron na siyang iba meron naba talaga? pero paano?
hindi niya naman ako magagawang iwan ng walang dahilan diba?
ano na Fred? mga katagang pumasok sa isip ko" literal na speechless ako ng mga oras na ito at humagulgol nalang ako sa iyak. Tinawagan ko ang kaibigan kong si Razyl dahil wala akong masabihan ay sobrang bigat ng nararamdaman ko.
Razyl's POV:
Nagluluto ako ng pagkain dahil manonood ako ng movie ngayong gabi nang biglang nag ring ang phone ko kaagad ko itong kinuha sa lamesa at sinagot ang tawag ni Azara hindi ko alam kung bakit siya tumatawag ang alam ko lang ngayon ay inggit na inggit ako sakanya dahil may date sila ngayon ni Fred.
Hagulgol agad niya ang narinig ko
"Hello, ano nangyari ha?, nasaan ka? tanong ko
" Raze, sunduin mo ako ittext ko location" saad niya habang umiiyak
at biglang patay ng call.
Pinatay ko kaagad ang niluluto ko at agad na umalis.
Dinatnan ko siya sa restaurant na umiiyak at hindi alam ang dahilan.
Azara's POV: Nadatnan akong umiiyak ni Raze niyakap ko siya at sinabi ang nangyari nag-aya akong magpunta sa isang bar para kahit papano malabas ko lahat ng nararamdaman ko.
"Zara wag na umuwi na tayo" saad niya
"Kahit ngayon lang please" saad ko
at napilitan na siyang pumayag.
Umiinom ako habang imiiyak tinatanong sa sarili ko saan ba ako nagkamali?.
Raze's POV:
Paulit-ulit nagtatanong si Azara sa akin dahil sa sobrang kalasingan niya at sa nararamdaman niya.
Habang nag sasalita si Azara ay nag ring ang phone ko agad akong lumayo muna at doon ko nakita na  tumatawag si Fred sa akin.
"Hello, Razyl can you call Azara please come with her" saad niya
gulong gulo ako sakanilang dalawa hindi ko din alam ang nangyayari
" Kasama ko siya ngayon, siya ang tumawag sa akin ano ba ang nangyari ha anong ginawa mo?" galit na tanong ko sakanya.
"Please Razyl don't tell her na tumawag ako, i have something to tell you please, I'll set the day para masabi ko sayo please I'm begging you" saad niya na tila ba sobrang seryoso. Sa sobrang tagal na nila kilalang kilala ko na si Fred mapagkakatiwalaan siyang tao kaya para maayos ang lahat sinunod ko ang sinabi niya.
Pagkabalik ko sa table inaya ko nang umuwi si Zara at inalalayan ito kahit ayaw niya pang tumigil.
Zara's POV:
Nagising ako nang tumama sa muka ko ang sinag ng araw nagulat nalang ako nang nasa condo na ako. Pangalan agad ni Fred ang tinawag ko pero boses ni Raze ang narinig ko "Zara?"
tinanong ko siya kung anong nangyari kagabi, pumunta siya saakin at sinabi lahat ng nangyari.
Eto nanaman ako umiiyak habang nakasandal sakanya.
Akala ko panaginip lang lahat.
"Zara? kumain muna tayo para naman magkalakas lakas ka" saad niya.
Sumunod ako sakanya kahit wala akong gana sa lahat.
"Zara?" tanong niya ulit.
Tumingin ako sakanya,
" kung gusto mo sumama ka sa akin sa probinsiya para kahit papano makapag isip ka tutal bakasyon naman na" saad niya.
"Sige, sabihin ko muna kay Daddy" malamig na sabi ko sakanya at tumayo pabalik ulit sa kwarto nang hawakan niya ang kamay ko habang sinasabing " i know you'll get over it, I'm here always".
She's my comfort zone kaya pumayag na agad ako
"Raze sasama na ako thankyou ha" sabay ngiti naming dalawa kahit ambigat ng nararamdaman ko nagagawa niya padin akong mapangiti.
Weeks later :
This is the day kasama kong uuwi ngayon si Raze sa Bicol one of my fav. province. Naalala ko noong kasama ko si Dad magbakasyon sa province nila Raze noon magkaibigan din kasi ang parents niya sa Dad ko, wala na si Mom she died bata pa lang ako because of cancer.
Sobrang tagal ng byahe at sobrang nakakapagod pero sana worth it pag punta ko dito.