Sabah kalktım ve uçuş için hazırlandım. Biletler tükenmek üzereydi ve tam zamanında kalmıstım. Herkes sanki beni bekliyomus gibi her seyahat edeceğim zaman biletler tükenmek üzere oluyordu.
Saate baktım ve ben oraya varana kadar zaten saat anca gelir diye düsünüp aşağı indim. Aceleyle park edilmiş arabama binip yola çıktım.
Telefonum çalınca arayanın kim olduğuna baktım. Annem arıyordu.
-efendim anne
-kızım çıktın mı yola?
-çıktım simdi havaalanına gidiyorum.
-Tamam dikkat et kendine öpüyorum.
-sende, hadi görüşürüz.diyip telefonu kapattım.Havaalanına varmıstım. Arabadan inip havaalanına girdim ve saatime baktım. Daha 1 saat vardı.
"Yine erken gelmisim'diye söylenip oturdum.1 saat sonra
Herkes binmeye baslıyınca bende yavas yavas yürüdüm. Yine klasik uçağa binme aşamaları oldu ve sonunda koltuğumu bulup oturdum.
Uçak dolmuştu ama yanıma kimse gelmemişti tam yanım bos diye sevinecekken genç benimle aynı yasta olduğunu düşündüğüm bir adam oturdu.
Normalde yanım dolu olunca üzülürdüm ama doğruyu söylemek gerekirse adamın yakısıklılığı üzülmeye fırsat vermiyordu.
'Selam' diyerek önce valizlerini yerleştirip sonra yanıma oturdu.
-Ben pilot Polat Canverdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Uçuşa geçiyoruz~
RomanceNaz;İşi yüzünden sürekli sehayat etmesi gereken 22 yasında bir kız Polat;24 yasında bir pilot