Üzülmeni istemiyorum dedi ve gitti adam. Arkasında bıraktığı kadının duygularını önemsemeden, kendinisini ona adamaya hazır olan kadını umursamadan. Kadının onun için neler yapabileceğini bilmeden umursamadan. Kadının onun özlemiyle dolduğunu göremiyecek kadar aptaldı adam...
Kadın o akşam anladı, yıllarını günlerini, saatlerini hatta saniyelerini yanlış adamı düşünerek geçirdiğini. Kadın yazarken içindekileri o şarkıyı duydu. Kendine kızdı, ağlamamak için yutkundu boğazındaki düğümü atmaya çalıştı ama gözleri kadına ihanet etti. Kadın ağlamak istemedikçe döküldü gözyaşları,kadının satırlara yazmak isteyip yazamadığı her kelime için düştü.
Kadın anlamaya başladıkça gittiğini adamın, içinde boşluk hissetti boşluk büyüdü, büyüdü içine sığındı kadın. Bir zamanlar adamın doldurduğu boşluğun içine sığındı...
Yüreğinin acıdığını hisetti kadın yaptığı küçük sahtekarlıkların bedelini ödüyordu kadın. Özlüyordu fakat geri dönüşü yoktu kadın için...
Adamı düşündü şuan ne yaptığını ilk zihninden hiçbir düşünce geçmedi fakat sonra adamın başka bir kadınla konuştuğu düşüncesi kadına tarif edemediği bir acıyı yaşattı...
Düşünmemek istercesine kapattı gözlerini kalp atışlarını düzenlemeye çalıştı. Kendine iyi gelen şeyleri düşünmek istedi kadın ama adamdan başkası gelmeyince gözlerinin önüne kendine lanet etti kadın.
ÜZÜLMENİ İSTEMİYORUM DEDİ VE GİTTİ ADAM!
