- Ասացի ներիր...սխալ էի
- Ինձ համար մեկ է դու հասկացել ես քո սխալը թե ոչ, դու չպետք է գոռայիր ինձ վրա
- Լսիր բայց այդ ինչո՞ւ լցրեցիր աչքերդ, ես գիտեի դու...
Տղան չկարողացավ շարունակել, նա ուղակի լռեց
- Ես ի՞նչ...դե շարունակիր...քո կարծիքով ես անզգա եմ? Ոչինչ չեմ զգում? Դու այդպես ես կարծում։ Կարծում ես որ ես սառնասիրտ եմ? Դու կարծում էիր որ ես զգացմունքներ չունեմ դրա համար էիր ուզում քնել ինձ հետ....Դե խոստովանիր
- Չէ...Ք/ա, խնդրում եմ հանսգատացիր
- Չէ? Ես ինքս էլ գիտեմ որ շատ վատն եմ, ես մարդկանց եմ սպանել....Բայց երբեք չփորձվես վիրավորել իմ <<Ես>>ին։ Ես այսպիսին եմ...
- Իսկ եթե ես քեզ ընդունում եմ այսպես ինչպես որ կաս...
- Իսկ եթե ես քեզ չեմ հավատում?
Տղան մոտեցավ աղջկա և մի քաղցր համբյուր թողեց աղջկա ալ շուրթերին։
- Ի՞նչ...ինչ ես անում...
Կմկմաց աղջիկը
- Համբուրում եմ քեզ
Մեղմորեն ժպտաց տղան
- Ինչի՞ համար...
- Ուղղակի...ուզում էի տեսնել դրանց համը
Եվ մեկ անգամ ժպտաց տղան։
- Լավ գնա քնելու...ուշ է։ Հիմա նկատողություն կստանամ։ Բարի գիշեր
Աղջիկը ոչինչ չպատասխանեց նա ուղղակի շարժվեց դեպի մահճակալը։ Նա անդադար մատներով դիպչում էր սեփական շուրթերին և հիշում այդ քաղցր համբույրը։ Դա առաջինն էր իր կյանքում։ Ծիծաղելի է...
Աղջիկը ամբողջ գիշեր չէր կարողանում քնել, նրա գլխից դուրս չէր գալիս Պակ Չիմինը։ Մի՞թե սիրահարվել է...ոչ...միայն ոչ դա։
- Իրականում դա ուղակի համակրանք է...ուղակի Պակը բավականին գեղեցիկ է, բայց դա սեր չէ։
Բռնելով գլուխը բացականչեց աղջիկը
