- Եվ ի՞նչ պետք է անեմ ես Ձերդ մեծություն
- Խնդրում եմ օգնիր ինձ...
- Լավ խոսիր, և ես կմտածեմ օգնեմ թե ոչ։ Եթե նույնիսկ օգնեմ դու պետք է փոխհատուցես....
Խորամանկ ժպիտով ասաց Չիմինը
- Ես թույնել եմ Նայոնի ուտեստը....
- Ի՞նչ......
Չիմինը իսկույն նայեց Նայոնին ով ախորժակ ուտում էր իր բաժին ուտելիքը
- Դու հիմար ես?!
Չիմինը պետք է վազեց Նայոնի մոտ երբ Ք/ա ն բռնեց նրա ձեռքից
- Խնդրում եմ...մի գնա! Մնա և օգնիր ինձ...!
- Ուզում ես տեսնեմ թե ինչպես է մարդ մահանում...!?
- Չիմին...խնդրում եմ
Ք/ա ն մոտեցավ տղայի ականջին և սկսեց խոսել
- Գնա և ջնջիր տեսախցիկների ձայնագրությունները և ես խոստանում եմ...կանեմ այն ինչ դու ցանկանաս
- Ես ստոր քայլի եմ գնում բայց...լավ։
Չիմինի աչքը ընկավ կնոջ վրա ով ուտելով թունավորված ուտեստը սկսեց խեղդվել
- Գնա....խնդրում եմ օգնիր ինձ...
Նվնվաց աղջիկը նայելով ապշած տղային
- ...
Տղան ոչինչ չպատասխանեց ուղղակի վազեց այնտեղ որտեղ կային բոլոր տեսախցիկների ձայնագրությունները և նա քանի որ ուներ մեծ վստահություն ոստիկանությունում նրան թույլ էին տալիս մտնել այդտեղ։ Երբ պահակը այդտեղ չէր նա արագ ջնջեց բոլոր ձայնագրությունները և անգամ անջատեց տեսախցիկները ու հեռացավ։
Դա փրկեց Ք/ա ին։ Մարդիկ կային ովքեր տեսել էին որ Ք/ա ն էր տվել իր ուտելիքը Նայոնին սակայն նրա մատնահետքեր չկային, կային միայն խոհարարի մատնահետքերը, և երբ սկսեցին խոհարարի կայնքից տեղեկություններ հավաքել նրանց կասկածները ավելի շատացան։ Այդ Խոհարարը ծեծում էր իր երեխաներին անգամ վնասվածքներ հասցնում դանակով։ Պարզ դարձավ որ Խոհարարը հոգեկան խանգարումներ ունի, և այդպես Ք/ա ն և Չիմինը մեղքը գցեցին այդ խոհարարի վրա։ Բայց այդ միտքը հանգիստ չէր տալիս Չիմինին...նա հաճախ էր իրեն մեղադրում և դրա պատճառով խմում էր, և ավելի քան 5 օր չեկավ աշխատանքի։ Ք/ան անհանգստանում էր։
