text message ;; jihan

chapter : 8

Jeonghan'ın ağzından;

Bu gece Joshua'nın ısrarı üzerine onun yanında kalmayı tercih ettim. Az çok nereye götürdüğünü tahmin ediyordum. Burnuma ulaşan tuzlu koku ve ayakkabımın içine dolan kumsal taneleriyle birlikte olduğumuzu anladım. Bu aktivite beni heyecanlandırmıştı. Uzun zamandır dalgaların kıyıya vuran melodik sesini duymamıştım.

"Hey! Aç artık gözlerimi, canım yanmaya başladı!"

"Ah, üzgünüm."

Parmakları yüzümden çekildiğinde, gördüğüm manzara karşısında nutkum tutuldu. Sahil geceleri bir başka güzeldi. Özellikle piknik örtüsü üzerinde hazırlanmış küçük masa dikkatimi çekti. Seçkin bir şarap şişesi, sepet dolusu meyve ve aromatik mumlar romantik bir atmosfer yaratıyordu. Joshua gülümseyerek masayı düzenlerken, sahilin oluşturduğu güzelliği gözlemlemekten kendimi alamadım. Ona baktıkça, büyülü bir atmosfere kapılıyordum. Bu maceramızın, aramızdaki bağı güçlendireceğine ve özel bir anı olacağına emindim. Yıldızlar bile bu anıyı sonsuza dek hatırlamak için yemin eder gibiydi.

"Bu kadar özenmene gerek bile yoktu, fakat yine de her şey için teşekkür ederim."

"Rica ederim, unutma ki bunlar yanına bile yaklaşamaz... Jeonghan."

Cümlesini bitirdiğinde, iki dudağının arasından ismimin çıkmasıyla şaşırdım. Gözlerim hala Joshua'nın üzerinde gezinirken, ona yardımcı olmak için harekete geçtim. Sepetten çıkardığım şampanyayı uzattım. Bir yudum almak için de sabırsızlanıyordum. Gökyüzünün siyah çarşafa büründüğü gibi, Joshua'ya olan duygularım derin ve karmaşık bir düşünceye gömülmüş gibiydi. İçmeden sarhoş olmanın gerçekten böyle bir şey olduğunu düşündüm.

Parmaklarımın arasından kayıp giden şarabı izlerken, Joshua'nın hedefe doğru tuttuğu şişe ile kararlılıkla ve odaklanmış bir şekilde tüpü açmaya çalıştığını gördüm. Şişeyi sıkıca tutuyor, mantarın yerinden çıkmasını bekliyordu. Saniyeler sonra, şampanya şişesi patlayarak beyaz köpüklerin havada süzüldüğü bir manzara ortaya çıktı. İnce ve zarif bir kadehten yudumlanan mayhoş ve ferahlatıcı lezzet dudaklarına dokunduğunda, Joshua'nın gözleri bir an için kısılıyor ve içindeki keyfi daha da derinleştiriyordu. 

''Seninle burada olmak, mükemmel Jeonghan.''

Elinden bırakmadığı kadehi ile küçük adımlar atarak dibime girmişti. O sırada, tek hissedebildiğim rüzgar sayesinde dağılmış olan  saçlarının tane tane alnıma değişiydi. Peşinden, ardı sıra kesilmeyen dokunuşları. Belimde yer edinen eli ile adeta yanıyordum. Teninin tenime her temasın da hem de.

"Bu gece Jeonghan..."

Cezbediliyordum, cazibesini beni etkilemek için iyi kullanıyordu. Konuşurken, sıcak nefesi yüzüme işliyor sesi ise beni... Sanırsam tahrik etmeye yetiyordu.

"E-Efendim?"

Heyecandan parmaklarım arasından bırakmış olduğum kadeh yeri boylamışken gözlerimi sanki bir cevap bekler gibi Joshua'ya dikmiştim. Yalnız, sadece gülümsemek ile yetiniyordu hem de sersemce.

"Benim ol."

Son sözlerini bahşettikten evvel dudakları ila boyun girintimi yokladı. Korkaça öpülüyordum. Belki de kızacağımdan endişe ediyordu. Halbuki istiyordum.

"Zaten öyleydim."

Nerden geldiği belli olmayan cesaret ile kollarımı sıkıca sarmak istediğim o boyuna götürdüm. Ellerimi arkasında birleştirerek, parmaklarımı açılmaması üzere kenetlemiştim. Baygın baygın bana bakıyorken, kendine gelmesi adına dudaklarımı büzerek sıcak nefesimi kulağına doğru verdim. Ah, sanırım yanlış bir tercihti. Aklını kaybetmesini tercih ediyorum.

"Kendini hissettirmeye çalışıyorsan farklı yollar deneyebiliriz, Jeonghan."

Gelen tılsımlı sesi ile bel bölgem de bir ağırlık hissetmiştim. Birileri fazla etkilenmiş olmalı ki, kasıklarımda ağırlık hissediyordum. Yaslıyordu. Utancı bir kenara bırakarak sevdiğim adamın tadına varmak istiyordum. Doruğu zirvede yaşamak adına, ben de bel bölgemi ağırdan yaslayarak dudaklarımı hiçte masum olmayacak şekilde ıslattım. Gözlerinin önünde. Dans ettirerek...

"Dudaklarımı ıslat Joshua."

.
.
.