text message ;; jihan

chapter : 5

Jisoos:
Sn homasfik miain?
Ltden degilum de!
Ah

Itsjeonghan:
Ha?
Anlamıyorum?

Jisoos:
Diyieum ki
Homofak miain?

Itsjeonghan:
Gerçekten bak!
Ne dediğini anlamıyorum.

Itsjeonghan:
Sarhoş musun?

Jeonghan mesajı yazdıktan sonra gülümsemeden edemedi. Karşısındaki kişi amaçsız bir o kadar da aptal olsa bile nedense ruhu ona çekiliyor gibi hissediyor, ister istemez mesajlarına bir dakika düşünmeden yanıt veriyordu.

Bir yandan da aklını kurcalayan şeyler vardı. Yattığı yerden posdürünü toparladığı gibi galerisine girme gereksinimi duydu. Ve yapmaması gereken bir şeyi yerine getirerek ansızın eski sevgilisi, seungcheol ile olan fotoğraflarına baka kaldı. Acaba, ''Duygusal boşluktan ötürü mü Joshua ile konuşuyorum?'' diye içinden geçirdi, söylendi ve durdu. Geçmişin acısı, onun peşini bırakmıyordu. Yahut Jeonghan yaşadıklarını atlatmakta hâlâ güçlük çekiyordu. Ama biliyordu ki, yeni başlangıçlar ona şans tanıyabilirdi. Hatta bu şansı yaratabilirdi. İlk adımı atmak için, tek parmak hareket ile tüm fotoğrafları sildi. Geriye bir tek hafıza kalmıştı. Maalesef bu ise Jeonghan'ın görevi değildi.

Jisoos:
Bilmuywim
Ötle mitim?

Itsjeonghan:
Ah, hadi git uyu.

Bu Joshua'nın görevi idi.