Lustful Nights With My Step-Brother

CHAPTER 2

It was already past midnight when I arrived home. The lights in our sala were opened and I saw my mother with her phone in her hands. She was smiling while typing something on it.

My forehead creased. Dahandahan akong lumapit kay mama pero dahil malakas ang pakiramdam niya ay lumingon siya sa akin.

“Lian, nandiyan ka na pala. Kanina pa kita hinihintay,” sabi ni mama.

“Sorry po. Nag-hangout po kasi kami ni Lovely. Bakit n’yo po pala ako hinihintay? Dapat po natulog na kayo,” sagot ko.

Ngumiti si mama at iminuwestra ang tabi niya. Nagtataka man ay umupo pa rin ako doon. Inilapag niya ang kaniyang phone sa center table bago humarap sa akin.

“Anak, paano kung may nanliligaw sa akin? Mabait siya at maalaga. Ayos lang ba kung sasagutin ko siya?” tanong ni mama.

Hindi ako nakakibo agad. Mahigit isang dekada nang walang lalaki sa buhay ni mama. Alam kong marami talagang nanliligaw sa kaniya kahit noong kamamatay pa lang ni papa pero ni isa ay wala siyang binigyan ng pansin. Kaya ngayong sinasabi niya ito sa akin, alam kong gusto niya rin ang lalaking tinutukoy niya.

Tumango ako. “Oo naman, mama. Hindi n’yo po kailangang magtanong sa ‘kin. Gusto ko lang pong malaman kung...masaya po kayo at mahal n’yo po ba ang isa’t isa?”

Napangiti si mama at napayuko. Teka...kinikilig ba siya?

“Oo, mahal ko siya. No’ng una pa lang kaming magkita sa photoshoot, crush ko na siya kaagad, e.”

Natawa ako. “Wow! Nagkaka-crush ka pala, ‘ma. Siguro gwapo, ‘no?”

Tumango siya. “Oo. Kaya nga no’ng sinabi niyang liligawan niya ako dahil may gusto siya sa akin, hindi talaga ako makapaniwala. Gusto ko na siyang sagutin, Lian. Hindi ko pa kasi nasasabi sa kanya na gusto ko rin siya.”

“Edi go! Sabihin mo na sa kanya, mama. At saka huwag na kayong magtaka na gusto niya kayo. Maganda ka po at mabait. Sa inyo nga ako nagmana, e. Basta, kapag kayo na, ipakilala mo po siya sa ‘kin, ha?”

Masaya ako para kay mama. Masaya ako na nakahanap siya ng lalaking muling magpapatibok sa puso niya. Hindi ko akalaing makikita ko siya ulit na ganito kaliwanag ang mukha. Mapapanatag na ako na may taong mag-aalaga kay mama at sana hindi siya saktan ng taong ‘yon.

“I will, Lian. Kapag hindi na siya masiyadong busy. Hands on kasi siya sa mga business niya kaya sobrang successful niyang businessman.”

Hmmm. Mayaman din pala ang manliligaw ni mama. Almost perfect na, ah? Sabagay, deserve naman ni mama na magkaroon ng gano’ng lalaki sa buhay niya.

Ako kaya? Kailan kaya ako makakakilala ng lalaking talagang magmamahal sa akin? Iyong hindi ako lolokohin dahil lang sa may pagkukulang ako bilang girlfriend.

“Bakit parang nalungkot ka? Hindi ko pa pala natatanong kung kumusta ang araw mo. Kasama mo ba si Anton kanina?”

Napatingin ako kay mama at umiling. “Hindi po. Break na po kami, mama.”

Natahimik si mama sa sinabi ko. Walang ano-ano’y niyakap niya ako at hindi ko mapigilang maiyak. Sabi ko, hindi na ako iiyak. Hindi siya worth it iyakan. Ayaw kong magsayang ng luha sa manlolokong katulad niya.

“I’m sorry, anak. Hindi ko kaagad napansin na may pinagdadaanan ka pala tapos nagkwento pa ako tungkol sa love life ko,” sabi ni mama.

Suminghap ako bago kumalas sa yakap niya. Pinunasan ko ang luha ko at ngumiti.

“Ayos lang po ‘yon. Sumaya nga po ako sa kwento n’yo, e. Atleast, isa po sa atin ang merong malagong love life,” natatawang sabi ko.

Nagkwentuhan pa kami ni mama tungkol sa ibang bagay bago kami nagpasyang matulog. Kahit hindi maganda ang naging araw ko kahapon, magaan pa rin ang pakiramdam ko. Blessing in disguise na rin siguro ang nangyari. Para mailayo sa akin ang taong hindi worth it ng pagmamahal ko.