Sana Mahalin Mo Rin Ako (LoiShua)

SMMRA-(Chapter 14) ANG GALIT NG ISANG BEA!

Bea's POV

"Mommy!"-sigaw ng batang nakaputi.

"S-sino ka? Bakit mo ako tinatawag na mommy?"-Ako

"Habulin mo ko Mommy!"-sigaw ng bata

Hinabol ko siya ng hinabol hanggang sa hindi ko na siya nakita.

"B-BABY!"-Sigaw ko habang umiiyak

"Anak,anong nang yayari sayo? okay ka lang ba? na nanaginip ka ba?."Mama

"O-opo.Y-yung baby ko kamusta? a-ayos lang b-ba s-iya?"-naiiyak kong sabi

Pagkasabi ko non biglang nalungkot yung mga mukha nila.

"B-bakit? ganyan kayo tumingin anong nangyari sa baby ko?!"-sigaw ko

"A-anak,huminahon ka muna."-Mama

"PANO AKO HIHINAHON AYAW NIYONG SABIHIN KUNG ANONG NANGYARI SA BABY KO"-Nagwawala kong sabi

"Bea,huminahon ka.Ayos lang ang baby mo,nandiyan pa siya sa loob ng tiyan mo.Ang kaso nga lang,isang maling galaw mo lang pwede ng mawala sayo ang baby mo."-Sabi ni mama

"T-talaga po.A-yos na yung baby ko? Kaso bakit? konting galaw ko lang mawawala na yung baby ko sakin? ano po bang nangyari?"-Nagaalala kong tanong

"Dahil nung tumama yung tiyan mo sa matigas na bagay,muntik na siyang mawala buti na lang nadala ka ng maaga sa Ospital."-sabi sakin ni Mama

"S-sino po ang nagdala sakin dito? Ang alam ko po parehas kaming nawalan ng malay ni Jerome."-Sabi ko

"Ako,ako ang tumulong sainyo."-Ate Kim

"Pano?"-Tanong ko

"Sinundan ko kayo ng kaibigan mo."-Ate Kim

"Salamat Ate,siguro kung hindi mo kami sinundan siguro patay na kami ng Baby ko.Pero bakit mo kami sinundan?"-Ako

"Syempre Bea kapatid kita kaya tutulungan kita.Tsaka sinundan ko kayo kasi may nagtext sa isang cellphone mo,ang sabi nung nag text wag kang aalis sa bahay niyo may masamang mangyayari sayo ka pag umalis ka ng bahay niyo.Kaya sinundan kita para sabihin ko sayo yun.Kaso too late na pala.Sorry Bunso,kung hindi agad kita natulungan."-Ate Kim

"Wag kanang mag-alala ate ayos na ko sobrang salamat sayo Ate tatanawin ko itong utang naloob :)"-Ako

"Ikaw naman! Bunso,sa makalawa aalis na tayo ng Bansa na to.Pupunta na tayo ng States kaylangan na nating pumunta don.Ayos lang ba sayo?"-Ate Kim

"Hindi ko na kaylangang pag isipan yan Ate,sasama na ako sa States."-sabi ko kay Ate Kim

"That's good! Don't worry ako na ang bahala sa mga Papers mo para matransfer ka sa States.At doon natin palalakihin si Baby,magtutulungan tayong lahat."-Ate Kim

"Salamat Ate :),Pero bakit wala ata si Jerome?"-tanong ko sakanila

Bigla na lang nag iba yung itsura nila at nalungkot.

"Bea,wag ka sana mabibigla."-Ate Kim

"Bakit may masama bang nangyari sa kanya"-Tanong ko

"Oo Bea,masyadong malala ang pagkabugbog sakanya.Kaya na comma din siya,kaso ipinunta siya ng mga magulang niya sa France para don na lang ipagpatuloy ang pag papagaling kay Jerome.Pero wag kang mag-alala Nea hindi galit sayo ang mami at dadi niya :)"-Pagpapaliwanag ni Ate Kim

"Nang dahil sakin merong nadamay na tao."-Umiiyak kong sabi

"Wag mong sisihin ang sarili mo Bea,hindi niyo naman alam na dalawa na merong ganon na mangyayri e.Kaya wag na wag mong sisihin ang sarili mo. At higit sa lahat wag ka ng umiyak at magpapaka stress,baka mamaya pumangit yung baby mo niyan pag lumabas"-Ate Kim at pagkatapos niyang sabihin yon niyakap niya ako

"HAHAHAH Ate,naman hinding hindi mangyayari yon no.Ang ganda kaya ng Nanay."-Pagbibirobko

"Syempre mana rin sa Tita niyang maganda.For sure naman maganda yan,kung hindi man pogi.HAHAHA"-Pagbibiro niya

===========================
Nandito ako ngayon sa tabing dagat.Nagmumuni muni,ngayon na kasi ang huling araw namin dito sa Pilipinas.Nadischarge na kasi ako kahapon.Mukha naman na daw kasi akong ayos kaya pinauwi nako ng doctor.Napagdesisyonan naman muna nila mama at papa na pumunta dito sa Tagaytay,nung una ayokong pumayag na pumunta dito kasi nga ito yung favorite place namin ni JJ nung bata kami.Kaso nga lang dito din pala unang nagkakilala si Mama at Papa dito din nabuo si Ate Kim kaya wala na akong nagawa kung hindi sumama.

Oo nga pala,nagtataka siguro kayo kung bakit hindi namin pinakulong sila Jane kasi ang sabi ko kay Mama wag na nilang palakihin pa yung sitwasyon ayos na yung kami na lang yung lalayo.Masyado pa din kasi silang bata,para ipakulong namin.

Habang naglalakad ako ngayon dito sa may malapit sa may dagat.Merong akong nakita na puno.Yung puno namin ni JJ na may nakaukit na YOBAB at YATOT FOREVER.

Pagkatapos kong puntahan yung puno.Lumipat naman ulit ako sa may malapit sa dalampasigan at sinabi ko yung mga huling salita na nagpasakit ng puso ko.

"Alam mo JJ,ikaw lang ang minahal ko ng todo! Ikaw lang ang minahal ko ng higit pa sa sarili ko.Alam mo ba ang sakit-sakit ng ginawa mo sakin sobrang sakit.Kaya sa pagbalik ko dito sisiguraduhin kong pagsisihan mo lahat ng sakit na ginawa mo sakin.At ipararanas ko sainyo yung ginawa niyo samin ng Anak ko! ALAM MO BA! ISA LANG NAMAN ANG HILING KO,NA SANA MAHALIN MO RIN AKO! Pero ang damot mo! Sabi mo sakin mahal mo ako pero,niloko mo lang ako! SA PAG BALIK KO JOSHUA GARCIA.,IBANG BEA FINA YSABEL ANDALIO NA ANG MAKIKITA MO!"-sigaw ko.

Hinawakan ko ang tiyan ko at sinabi ko sa baby ko na

"Hayaan mo Baby kahit wala kang Dadi nandito lang si Mami lagi ka niyang igaguide sa lahat ng gagawin mo."-at pagkatapos non umalis na ako sa may dagat kasabay ng pagpatak ng mga luha ko.

----------------------------------------------

This is it! Abangan ang paglaki ng Baby ni Bea :)