Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonla konuşmamı bitirip dolabımın üstündeki kutuyu aldım. İçindeki giysileri çıkarıp giyindikten sonra odadan çıktım. "Vera noldu kabul ettiler mi?" ablamın sorusu ile gülümseyip sevinçle ona sarıldım. "Evet!!" dediğimde oda gülüp sıkı sıkı sarıldı bana. "Hayırlı olsun. Geçikmeden git hadi" dediğinde başımla onaylayıp çantamı takarak çıktım evden.
Uzun süredir evde sıkıldığımdan iş arıyordum. En son bebek bakıcılığı işini seçtim. Kaç kişiye baş vursam reddetmişlerdi. Bu seferki aile büyük bi memnuniyet ile kabul etmişti.
Kadın iş kadınıydı. Eşi ise yurt dışına gidip geldiği için, çok az evde bulunuyordu. Bu yüzden kardeşleri bazen bakıyormuş kızlarına.
Bir kızının alerjisi varmış diğeri ise biraz büyükmüş ve herşey normalmiş. Küçük olan kaprizli olsada iyi davranıyormuş. Ev bizimkine uzak değildi o yüzden taksiye para harcamak yerine yürüyerek hem hava almış hemde bedenimi esnetmiş olurum diyerek yürüyüp oraya gidiyordum.
Eve vardığımda baş örtümü düzelttim. Kapıyı çaldığımda kadın hemen açtı. "Ben Nursimayı yanımda götüreceğim kızım. Sen diğerine bakarsın olur mu? Bu arada isterse dışarıya çıkara bilirsin buda anahtar hadi Allah'a emanet olun" diyerek bana sarılıp anahtarı verdikten sonra gitti. Bi dakika Nursima mı demişti?
Baran hocanında yeğeninin adı Nursima değil miydi? Yok canım olamaz deyip başımı iki yana sallayıp eve girdim. Evin sessiz olmasını kızın uyuduğuna yorarak, ayakkabımı çıkarıp montu askılıktan astım. Terliği giydikten sonra eve göz gezdirdim.
Çok güzel evdi. Ve evin her halinden belliydi zengin çalışkan insanların burda yaşadığı. İç çekerek salona geçtiğimde küçük kız koltuğun üstüne çıkmış hopluyordu. "Merhabaa" dedim sesimi inceltip yanına giderken beni görünce üstüme zıpladı. Hayretle kızı tutup gülümsedim. "Meyayba" dedi şirin peltek sesi ile. Kıkırdayarak kızı kucağımdan indirdim.
Ardından listeye baktım. Yemek yemesi gerekiyordu. "Şimdi ben sana yemek yapacağım sen ise uslu uslu oyna.. Bu arada adın ney senin?"
Kız başıyla onayladıktan sonra sorumu cevapladı. "Öyzge... Öyzge veya!" ilkin gülümserken, Vera ismini duyduktan sonra gözümü kocaman açtım. "Yok artık" diye mırıldanıp ayaklandım. Ardından gülümseyip bende ismimi söyledim. "Bende Vera Yeşil memnun oldum küçük hanım!"
Üstümü düzeltip mutfağa geçip yemek yapmaya başladım. "Domates alerjisi var" diye listeyi okuyarak kahvaltı hazırlamaya başladım. Salatalık çıkarıp yıkayıp doğradım. "Çilek alerjisi var" muz çıkarıp blendere atıp içine bal yoğort ve yulaf attıktan sonra çalıştırıp püre yaptım. Sonra tava çıkarıp yağladım yumurtayı kırıp tavaya attım. "Vera!"
İsmimi duyunca irkildim. Çünkü bu bir erkek sesiydi. Kenarda duran tahta kaşığı elime alıp mutfaktan yavaşça çıktım. Salonda kapının önünde gördüğüm adamla dudağımı ısırıp sopayı kaldırdım. Tam kafasına indirecekken dönüp kolumu tutup çekip boğazıma yapışacaktı ki kız olduğumu anlayınca duraksadı.
Yeşil gözlerini incelerken, duraksayıp kocaman açtım gözümü "aaa!" çığlık attığımda oda çığlık atıp geri çekildi. Ardından ben tekrar çığlık attığımda yine o çığlık attı. Koşarak mutfağa gittim. "Süleyman.." küt küt atan kalbimi tutup kapıyı sertçe çırptım.
Yanacak dereceye gelen yumurta ile aceleylw koşup tavanın altını söndürüp yumurtayı tabağa aldım. Sandalyeyi çekip oturdum ve elimle başımı tutup olanları kavramaya çalışytım.
Demin Süleymanı gördüm. Eminim evet o süleymandı tamam.. Fakat bu kadınla ne alakası var? Ailenin tek çocuğu değil miydi? Peki Vera? Özge Veranın ismi neden benimkiyle aynıydı? Yada Nursima? Bir dakika..
Baran hocanın postu.. Nursima ve Vera. Birde Baran hocanın kardeşinin postu Süleyman Soylu.. Abi kardeş.. Nursima yiğeniyse Baran hocanın.. O zaman Süleymanın bir abisi bir ablası iki yiğeni mi var!
Süleyman odaya girince, ayağa kalkıp çantamı aldım. Odadan çıkacakken, kolumda tutup durmamı sağladı. "Lütfen. konuşalım" kolumu elinden kurtarmak için çabalarken, daha sıkı tutmuştu kolumu. "Ne konuşacağız Süleyman?"
"Çok şey" pes ederek, sandalyeyi çekip oturdum. Süleymanda oturunca, konuşmaya başladı.
••••••
Özgeyi giydirdim ve çantamı ve ceketimi alıp elimi cebime koydum. Süleyman Özgeyi kucağına almıştı. "Hala üşüyor musun?" bakışlarımı kaçırdım. Kanımın düşük olduğu için sürekli üşüyorum. Yazın sıcağında bile ceketle ancak deliler birde ben gezerdim zaten.
"Asla ısınmadım ki" dedim alayla. Göz ucuyla ona baktığımda başını eğip tebessüm ettiğini gördüm. "Peki sen?" dediğimde tek kaşını kaldırıp bana baktı. "Kışın bile kısa kolla geziyor musun hala?" söylediklerim ile ikimizde kahkaha attık.
"Hiç aklıma gelmezdi"
"Ne?"
"Bir gün böyle karşılaşıp sohbet edeceğimiz" söylediklerinden sonra, boğazımı temizleyip öksürdüm. "Benimde"
"Oyun oynayayım" Özgenin sözü ile ikimizde ona döndük. "Ne oyunu?" ikimizinde aynı anda sormasıyla göz ucuyla birbirimize bakıp, hemen Özgeye döndük. "Aiye şyen babya şyen annye byende kıjınıj" kahkaha atmaya başladığımda, Süleyman öldürücü bakışlarını gönderdi bana. "Saygı değer annecim ne güzel sakalınız var bakım kremi kullanmayı unutmuyorsunuz herhalde"
Süleyman tebessüm edip rolüme ayak uydurdu. "Sizinde çok güzel baş örtünüz var son zamanlarda babalar arasında moda olmalı" ikimizde gülerek parka vardığımızda Özge salıncağı gösterdi. "Oyaya!"
İkimizde salıncağa gittik. Süleyman Özge'yi bindirirken bende önünü bağladım. "Ben sallarım sen git dinlen" dediğinde başımla onaylayıp banka gidip oturdum.
Çantamdan çıkardığım sudan ağzıma bir yudum aldığımda duyduklarım ile suyu ağzımdan büskürttüm. "Yeni evli çiftler gibisiniz maşallah kızınızda pek güzel Allah nazarlardan korusun"
Kadınlar bu hareketim ile telaşa kapılıp sırtıma vurdular. Öksürükler içinde hala şoku atlatamamıştım. "Vera!" Süleyman Özgeyi sallayıp iyice yanıma geldi önümde çökerek bana baktı. "İyi misin?" bakışlarım etrafta dört dönerken bir türlü Süleymanı bulamadı.
Kendimde o gücü bulamıyordum. Ona bakarsam tekrar gözlerine kapılıp gitmekten korkuyordum. Başımı aşağı yukarı salladıktan sonra, Süleyman ayaklandı ve Özgenin yanına gitti.
"Vera?" duyduğum tanıdık ses ile sağıma döndüm. Zeyidi görünce gözümü devirip ayaklandım. "Napıyon burda?" diyerek eli cebinde yanıma geldi.
"Çocuk bakıyorum" dediğimde abov der gibi ağzını açıp eliyle bağladı ağzını. "Bizim haberimiz olmadan evlenip çocuk yapıp yetim haneye atıp şimdi onu bulup ona bakıcılık mı yapıyorsun aboov aman Allah'ım!"
Süleymanda bende deliye bakar gibi baktık Zübeyire. "Yok artık! Kanka sen Kdrama izleme artık lütfen" dedi Süleyman dalga geçerek. "Aynen" diye sözlerini onayladım. Zübeyir ikimize baktı kısık gözleri ile. "Yoksaa.. Siz birbirinize aşık mısınız?"
