Hiding Feelings Season 1: (COMPLETD) (UN-EDITED)

CHAPTER FIF-TEEN

[CHRISTIAN'S POINT OF VIEW]

Oh... ''Louie'' nandito kana pala nagising ako dahil medyo may ingay akong naririnig. Mula kay ''Louie'' umupo munabako sa pagkaka-upo bago ko ulit syang  kausapin.

Kinusot ko muna yung mga mata ko bago mag-salita.
''Louie'' anong oras na? Bungad kung tanong  11pm na sorry nagising kapa. No it's okay nga pala musta naman dinner date nyo ni ''Danica''?? tanong ko.

Hm... It's ok naman ayun nag-talo kami for small thing. Don't worry it's okay naman na. Na ayos ko bago ko sya ihatid sa bahay nila.

Good to know naman. Mabilis kung sabi pero bakit? Parang ang lungkot naman ng mukha? Ng Mr. ''Louie'' na yan?

Lumapit sya saken, at dahan-dahang tumabi saken kung saan ako naka upo. Inilagay nya ang ulo nya sa aking balikat at dahan-dahang sumandal saken.

Hinayaan ko lang sya sa gingawa nya. May problem nanaman siguro tong hindi sinasabi saken.

Kina-bukasan
Umalis na si ''Louie''  ng bahay. Para pumunta sa trabaho nya. Nang mahuhugas na sana ako nga mga plato.

Nang biglang may tumulong dugo galing sa ilong ko. Hinawakan ko ng mabilis ang ilong ko at nag tataka at nagulat halo-halong emosyon ang aking naramdaman.

Kinuhan ko ang aking cell phone ko sa bulsa ko at tinawagan ko si ''Louie''

    ''On Call''
  
Hello 'Louie. Mahinang sabi ko sa pangalan nya.  Bakit? Napatawag ka?? Tanong saken. Ah... Kasi.. pa utal-utal kung sabi at hindi na natuloy yung sasabihin ko at nawalan nako ng malay.

(LOUIE'S POINT OF VIEW)

Nag-paalam ako sa aking boss, sa resto. Para puntahan ko si ''Cris'' dahil sa hindi nya natuloy yung sinabi nya kanina.

Nang makarating ako sa bahay gulat na gulat kung nakita si ''Cris'' sa isang tabi mula sa bahay. At naka handusay at walang malay na katawan nya.

Nilapitan ko agad sya at niyugyog, ang kanya katawan tinapik kona din ang pisngi nya at nang matapik ko ay napansin kung parang may dugo.

May dugo nga pilinunasan ko ito ng aking panyo. At binuhat na sya at dinala sa pinaka malapit na hospital dito sa aming lugar.

Naka confined na sya. At kasalukuyan akong nasa waiting seat chair ngayon naka upo ako sa labas malapit kung saan naka confined. Si ''Cris'' inaantay kung lumabas si “Doc”

Paglabas ni “Doc”Agad akong nag tanong sa kanya. Ah.. Doc kamusta po si ''Cris'' ikaw ba? ng pamilya nya? Or Kasama ng pasiyente? Yes... Po doc.

Hindi na ako mag palaligoy-ligoy pa sa'yo dederetsuhin na kita. May sakit ang pasiyente. Maluhang sakit ang pasiyente.
.
May lokimia cancer sya stage 4 na kumalat na ang cancer sa kanyang katawan. Pagpapaliwanag ni  Doc?? Medyo malaki ang babayaran nyo sa operation.

Or baka hindi na namin maagapan ang cancer nya dahil stage 4 na ito sobrang kumalat na sa buong katawan nya. Pagpaliwag ni doc Saken. Hindi doc hindi totoo. Yan  pagtatanggi ko. Wala na akong magagawa pa sir pero yun ang totoo. Sige na bye mauna nako.

Namuo na yung mga luha ko sa gilid ng mga mata ko at nag simulang umiiyak napahawak na lang ako sa ulo ko at umupo sa upuan.

Cris' bakit? Hindi mo agad sinabi saken na may sakit ka banggit ko habang humahagol-gol ako ng iyak. Nang malaman na may sakit si ''Cris.

Hindi ko akalain na may ganitong sakit si Cris' ang daya-daya mo naman Cris'' iiwan mona ba? Ako turan ko habang naka hawak sa kanya kamay.

Cris' Naman mahal na mahal kita ikaw yung gusto Jo makasama sa habang buhay. Bakit? Nag kasakit kapa. Hindi gagaling ka. Alam ko naman na malakas ka gagaling ka naman diba? Habang kinakausap ko sya at hawak ang kanyang kamay ay dumadaloy na ang aking nga luha mula sa aking mga mata.

Cris' mag papagaling ka. Naka tulog nako at naka dukduk. Sa higaan ni Cris.

Before natin ituloy ang kwento........................
Balikan muna natin yung araw na mag da-date si ''Louie''at si ''Danica'' diba? Pumasok si ''Louie'' non so itong si ''Cris'' lang ang naiwan sa bahay nila. Eto yung nang yari nong araw na pumasok si ''Louie'' sa work nya.

(CHRISTIAN'S POINT OF VIEW)

Nasa bahay ako at umalis si ''Louie'' para pumasok sa work. Naka upo ako sa sofa parang medyo. May nararamdaman akong kakaiba sa aking katawan.

May naramdaman akong kung anong? Dumadaloy sa ilong ko kinapa ko ito nagulat ako ng bakit? Dugo? Tapos tinanong ko yung sarili ko bakit? Dahil ba sa init ng panahon?

Naligo ako ang dali-daling pumunta sa malapit na hospital. Para mag pa check up. ah... Doc? Ano? Pong result? Ng check up ko? Tanong ko sa doctor na nag check up saken.

Based on my check up to you, you have a sick iho... Wag kang mabibila iho. Dagdag pa nito ngunit naghalong kaba, at lungkot na naramdaman ko ng sabihin sakin ng doctor.

Doc? Ano? Pong sakit meron ako? Pagtatakang tanong kopo rito you have a lukimia cancer stage 3 na ito dahil kumalat na sa katawan mo.

Kung hindi natin maaagapan ang sakit mo ay maaaring mo itong ikamatay. Humigop ako ng malalim hangin dahil sa pagpapaliwanag ni Doc sakin.

Kaya kailangan mo itong sabihin sa member of you're family ok? Yes po doc babalik kapa rito para ma bantayan natin ang iyong sakit, para hindi na ito lumalala. Dagdag pa ng doctor. Sige po doc mauna na po ako.

Nasa bahay na ako ngayon. At naka upo sa paborito kung sofa. Wala akong balak sabihin sa family ko yung sakit.

Katatapos ko lang mag hugas ng mga plato. At nanditi ako ngayon sa sofa naka upo titingala na sana ako sa kisame. Nang napansin kung medyo may dugong tumulo galing sa ilong ko.

Tatawagan ko nga si ''Louie'' saglit.

      On call
   Ah... ''Louie''
   Bakit? Ka natapatawag ''Cris.
   Ah... Kase ano? ''Louie''
     Nahimatay nako at nawalan ng malay nung mga oras na yun at hindi kona alam ang mga sumuod na nangyari.

Back to the story.....

(LOUIE'S POINT OF VIEW)

Nararamdaman kung dumalaw ang daliri ni ''Christian'' Louie... Mahinang sabi nya. Kamusta na pakiramdam mo? Wag kang masyadong mag salita ok? Ok.. mahina pa nyang sagot.
.
Gustong-gusto kona umiiyak ng mga oras na yon. Dahil sa lagay ni ''Christian'' nag lalagas na ang kanyang buhok at unti-unting ng na uubos.

Sobrang putla ng bibig nya, hinawakan ko yung kamay nya. GAGALING ka? Cris' papapakatatag ka ok kaya mo yan lumaban ka ha mahal na mahal kita Cris' m-mahal... Din kita L-louie'' pa utal-utal nyang sagot saken. Sobrang na aawa at gustong-gusto kona umiiyak dahil sa lagay nya.

Pero hindi ko ginawa dahil ayaw kung makita nyang nanghihila ako dapat palakasin ko yung loob nya dahil ako yung pinaka mamahal nyang bff.

Magpagaling ka ''Christian'' ha.. diba sabi mo saken gusto mo pumunta sa “Perris Wheel”dadalin kita don, tagal na din natin na hindi nakakapupunta dun diba? Tanong ko sakanya. Gusto mo ulit sumakay dun? Tanong ko. Tumango na lang sya bilang tugon. Sa mga sinabi ko.

Tapos na miss ko din kumain ng ice cream tapos palagi mo pang sinasabi saken. Na favorite mo yung vanilla flavor tapos saken. Chocolate.