new life || taekook

4

Taehyung ile karşılıklı yemek yiyorduk masada ölüm sessizliği vardi ,en son ki konuşmamızdan sonra taehyung benle hic konuşmamıştı.

"Taehyung ne düşünüyorsun yani yaşadıklarım hakkında?"

"Bilmiyorum,jungkook su sıra kafani sert bir yere çarpmadin dimi?"

"Sacmalama hani bana inanmıştın"

"İnanıyorum ama beni anla Jungkook hiç normal birsey degil herseyi düşünmek zorundayım."

"Keske bir an önce bu olayi çözebilsek,eski hayatimi geri istiyorum yanlız başıma yasadigim hayatimi."

"Jungkook hic değilse bu olayı çözene kadar beni sevmeye çalış."

"Denicem" demekle yetinmiştim onu da anlıyordum bir kaç gün önce ona göre, çok güzel bir ilişki yaşıyormuş tabii ben gelene kadar gerçekten bu süreç ikimiz için de zor olucak.

"Jungkook eski anılarımızı canladırsak belki hatırlarsın biliyorum burda yaşamadığını söylüyorsun ama herseyi deneyelim"

"Evet aslında mantıklı yapalım."

Yemek yedikten sonra taehyung beni büyük bir binanın önüne getirmişti.

"Burası kaldığımız yurt,oda arkadaşıydık,sırf beraber kalmak için yurtta kalmaya karar vermiştik"

Ben daha cevap vermeden elimden tutup arka kapıya götürmüştü.

"Yasak degil mi? İzinsiz giriyoruz şuan da"

"Bir yere zarar vermicez sonuçta hem öğrenciler de tatilde."

Taehyung'un çok umutlandığı belli oluyordu ama malesef işe yaramayacakti keske ona sevdiği adami geri verebilseydim.

Üst katta bir odaya girdik oldukça büyüktü,balkonu çiçeklerle doluydu.

"Bu balkonu senle yurda gizlice alkol getirdiğimiz gün rengarenk boyamıştık tabi sonra yakalanmıştık bide yetmezmiş gibi yurt müdürünün üstüne kusmuştun ceza olarak geri eski haline getirmiştik."

Anlatırken büyük bir heyecanla anlatıyordu gülüşü çok güzeldi,sanki tekrar o ana gitmiş gibiydi

"Üzgünüm taehyung hatırlamıyorum"

"Hemen vazgeçmek yok daha çok yere gidicez ama bugun degil gec oldu"

Yurttan çıktıktan sonra marketten birşeyler alıp eve dönmüştük.

Eve geldiğimizden beri taehyung telefona bakıyordu aniden bana dönüp "Bu işlerle çok ilgilenen bir arkadaşım var onu çağırıp herşeyi anlatabiliriz belki yardımcı olur"

"Eğer güvenilir biriyse tabiki de"

"Evet siz çok iyi anlaşıyordunuz ama iste hatırlamadığın icin"

Birsey dememiştim hemen ardından arkadaşını arayıp acil bize gelmesini söyledi,umarim gercekten birşeyler biliyordur

Yarım saat sonra kapı çaldı ve içeri bahsettiği arkadaşı geldi

"Ne oldu niye acil çağırdınız birsey oldu sandim"

"Jin hemen çözülmesi gereken bir konumuz var,Jungkook hiç birşeyi hatırlamıyor daha doğrusu burda yaşamadığını iddia ediyor

"Nasıl yani,kaza falan mı geçirdi?"diyerek bana döndü

"Hayır kaza geçirmedim,aklım yerinde sadece bu dünya'ya ait değilim" Jin büyük bir dikkatle beni izliyordu

"Jungkook ne zamandır böylesin?"

"2 gün sanırım yani iki gündür burdayım"

"Jungkook bu dünya'ya ait olmadığını söylüyorsun,bana buraya gelmeden önce ki hayatini biraz anlatır mısın?"

"25 yaşında bir resim öğretmeniydim paris de yaşıyordum,Busan da doğmuştum, annemle babami 18 yaşında kaybetmiştim ve kimsem yoktu"

"Çok garip,peki hayatini seviyor muydun yani hiç hayatini değiştirmek istedin mi?"

"Pek sevmiyordum sevdiğim mesleği yapsam da yalnızdım ve evet çok kez- Bir dk ben burda uyanmadan önce ki gece "Keske daha farklı bir hayatta sahip olabilseydim mesela mutlu bir aile ve iyi arkadaşlar isterdim, tabi imkansizdi biliyordum hayatimi değiştiremezdim." demistim bir bağlantı olabilir mi?

"İyi hatırladın jungkook,evet bağlantılı olabilir dilek dilemişsin evren de bunu gerçekleştirmiş."

"Bi dk o zaman geri nasil dönücem?"

"Hiç bir zaman geri dönemeyebilirsin bunu bilemeyiz,ama sen bu evrene ait oldun eski anılarını istersen hatırlayabilirsin"

Taehyung sessizce bizi izliyordu

"Nasıl hiç yaşamadığım anıları nasıl hatırlayabilirim?

"Hayır yaşadın Jungkook burda ki sen yasadi en azindan ve suan o kisi sen olduğun için istersen hatırlayabilirsin"

"Nasıl hatırlayabilirim ki?"

"Eski fotoğraflara bakarak yada onlari tekrar yasayarak belki kendiliğinden hatırlarsın bunu biz bilemeyiz"

Kafam çok karışmıştı. Ne yani yıllarca imkansiz sandığım şeyler şimdi gerçek mi olmuştu...