Üvey kardeşler

Bölüm2

Günaydın.
Sabah uyandım.Okula gitmek için hazırlandım.Aşağı indim babam koltukta oturmuşdu.
Tam kapıdan çıkacakken....
-Pete
-Ne?
-Çok gec kalma seninle konuşacaklarım var.
-Anladım.
Okula doğru yürümeye başladım.
Okula vardım ve kapıdan içeriye girdiğimde anahatarlığımın olmadığını fark etdim.
Dersin başlamasınada çok az kalmışdı.Geri dönemedim...
12:45:Ders bitdi.
Somchai:Hey Pete.
-Efendim.
-Bir şeyler yiyelim mi?
-Olur.
Somchai benim en yakın arkadaşım.Tek en iyi dostum o ola bilir.
Birlikde okuldan çıktık.Yemek yemek için bir büfeye gitdik.
-Burasıda neresi?İlk defe geliyorum.
-İnan bana Pete buranın körili pilavlarına bayılıcaksın.
-Tamam:)
İkimizde körili pilav sipariş etdik.
-Hey gerçektende lezzetli.
-Hey,sen dostuna inan Pete.
— :)
Yemeyimizi yedikten sonra biraz dolaşdık.
Saatin farkına bile varmamışım.Kesin babam öldürecek beni.
-Somchai benim gitmem gerek.Yarın görüşürüz.
-Tamam.Dikkatli git.
-hmm.
Hemen eve gitdim.
Babam beni bekliyordu.
-Neden bu kadar geç kaldın?
-Somchai ile birlikdeydim.
-Git üzerini deyiştir ve sofraya gel.
Ne olduğunu anlamıyordum.Yukarıya odama kalkdım üzerimi deyişdirdim ve aşağı indim.
-Haydi gel bakalım oğlum.
Babam güzel bir sofra hazırlamışdı.
Sandalyeyi çekdim ve oturudum.
-Seni dinliyorum.
-Önce bir şeyler yiyelim.
-Aç değilim.
-Tamam,direk konuya geçelim diyosun.
-Evet.
-Pete oğlum ben bir karar aldım,yani biz.
-Biz dereken?
-Ben Phavta ile evlenmeye karar verdim.
Daha iyi bir hayatımız olucak.Hem sende annesiz kalmamış olucaksın.Pe..
-Ne saçmalıyorsun?bağırarak masadan kalkdım.Baba yapma lütfen.
-Sakin olurmusun?Neden gerksiz tepkiler veriyorsun?
-Gereksiz?Başka bir kadınla evlenmek istediyini söylüyorsun ve buna sakin bir tepki vermemi mi istiyorsun?
Peki ben...ben ne olucağım?Ha söylesene.
-Senide yanıma alıcam.
-İstemiyorum.
-Pete daha güzel bir hayatımız olucak.
-Hangi hayatdan bahs ediyorsun?
Sen ne yaparsan yap.Ben bu evde kalıcağım.
Hızla odama kalkdım.
-PETEEE buraya gel hemen...Pete Pete....
Odama kalkdım kapıyı sinirle kapatdım.
Babam aşağıda bağırmaya devem ediyordu.
Bu evden ayrılamazdım.Annemle tüm anılarım bu evde benim.Onları kayb edemem.
Camın önünde oturub,düşüncelere dalmışdım.
Akşamın olduğunu fark etmedim.
Aşağı indiğimde mutfaktadan sesler geliyordu.
Mutfağa doğru ilerledim.
-Hala?
-Ohh,Pete uyandım mı?
-Uyumamışdım.
-ah,baban uyduğunu söyledi.
-Neden buradasın?
-Size yemek yapmaya geldim.
Zaten hazır hadi babanıda çağır yiyelim.
-Babam?Babam evde mi?
-Hmm.Çalışma odasında.
Anlam veremedim.Çünki genelde bu saatlerde evde olmuyordu.
-Sen çağır hala.
-Salata yapıyorum.
-off,tamam.
Yukarı kalkdım kapıyı çaldım.
-Gel.
-Halam yemeye çağırıyor.
-Geliyorum sen ine bilirsin.
Dışarı çıkıb kapıyı tam kapıyı kapatıcakken babamın telefonu çaldı.
-Efendim hayatım.
Kininle konuşduğunu anlıyordum.
-Henüz konuşamadım.Şimdi konuşucam.
İkana edeceğim Pete i merak etme sen.
Gözlerimde bir hüzn olduşdu.
Babamın ayak sesleri geldi.Hemen geri çekiıdim telefonla konuşuyormuşum  gibi yaptım.
-ahh evet evet
-Pete hadi yemeye oğlum.
-Geliyorum baba.
Aşağı indim masada kı sessizliği babam bozdu.
-Pete
Anlaşılan yine o konuyu açıcakdı.
-Ne olursa olsun onunla evleniceğim.Sana gelicek olursak burada kalmana izin vericeğim.
Elimdeki çatalı yere bırakıb kafamı kaldırdım.
-na..nasıl?
-Evet.Ama bir şartla.
-Ne şartı?
Hafta sonları bize geliceksin.
Sen istesende istemesende ben senin babanım.O yüzden hala benim sorumlumdasın.Anlaşıldı mı?
Bu teklifi kabul etmem gerekiyordu."Zorundaydım"
-Tamam.
-İki gün sonra düğün olucak.
-Neyse benim kalmam gerek.
-Nereye gidiyorsun baba?
-İşlerim var.
-Bu saate?
-Evet size afiyet olsun.
Dedi ve gitti...
Yüzümü halama çevirdim.
-Pete üzülme oğlum.Unutma ben varım.Senin için hep burda olucağım.
-Teşekkürler.
Yemeyimizi yedikten sonra halam gitdi.
Yine bu büyük evde yapayalnız kalmışdım.Neyse...
2GÜN SONRA~
Her ne kadar o düğüne gitmek istemesemde mecburdum.Odama gidib hazırlandım.
Dolabımı açdım.Beyaz bir takım elbisem vardı.
Annem hep bana şunu söylerdi.
"Beyaz sana çok yakışıyo Pete"
Göz yaşlarımı akıtmadan hemen giyidim.
Ve evden çıkdım.
Babamın gönderdiyi konuma gitdim.
Kumsal.Evet kumsalda bir düğünü katılıyordum.Hemde kendim babamın.
Her yer bembeyaz süslenmişdi.
Misafirler yavaşdan gelmeye başlamışdı.
Az sonra bir alkış sesleri yükselmeye başladı.
Kafamı kaldırdım babam ve yanında o.
Her kes mutluyken ben üzgündüm.Hiç bir şekilde bunu dışarıya yanısıtmıyordum.
Zaten hep yapmamız gereken bu deyilmi?
Yemek servizi paşladı.
Masada "Pad thai" vardı.Annemin en sevdiyi yemek.
Ben hic bir şey yemedim.Düğün bitdi.
Babam yanıma geldi.
-Pete yarın hafta sonu.
-Biliyorum.
-Yarın bize gel hep birlikde bir akşam  yemeyi yiyelim.
-Zorundamıyım?
-Bana bir söz verdin.
Derin bir iç çekerek:
-Tamam.
-Yarın seni alması için birini göndericeğim.
-Başka arabalara binmediyimi biliyorsun.
-Ahh,tamam o zaman sana konum atarım öyle gelirsin olur mu?
-Tamam anladım.